Του π. Ηλία Μάκου
Τι συγκλονιστικό θέαμα…. Τι ρίγη συγκίνησης… Τι μεγαλειώδης στιγμή.
Ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου παιδάκια από το Εννιάχρονο Σχολείο “Πνοή Αγάπης” της Μητρόπολης Αργυροκάστρου άφησαν λουλούδια, αυτά τα άνθη της ζωής, στους τάφους των νεκρών στρατιωτών του έπος του 1940, στο στρατιωτικό νεκροταφείου στους Βουλιαράτες.
Εκεί συμμετείχε το Σχολείο, όπως και το Λύκειο Πνοή Αγάπης, αλλά και το Εκκλησιαστικό Λύκειο Αργυροκάστρου, στις εορταστικές εκδηλώσεις και μάλιστα στην παρέλαση, με προπομπό την ελληνική σημαία, από το ναό του αγίου Αθανασίου μέχρι το Κοιμητήριο, παρόντων επισήμων από την Ελληνική και Αλβανική πλαυρά, καθώς και του Χειμμαριώτη Ολυμπιονίκη Πύρρου Δήμα.
Εξάλλου την παραμονή της εθνικής επετείου η ΣΤ’ Τάξη πραγματοποίησε σχολική γιορτή με ποιήματα, τραγούδια και θεατρικό, ενώ το Λύκειο διοργάνωσε τιμητικό αφιέρωμα με επιλεγμένα κείμενα και οπτικοακουστικό υλικό.
Όσοι είδαν τα παιδάκια να αφήνουν λουλούδια στα μνήματα και να ανάβουν τα καντήλια ξύπνησαν μνήμες.
Το 1940 στο μέτωπο, στα χιονισμένα βουνά, αλλά και στα μετόπισθεν, αυτά τα δύο αλληλένδετα, αχώριστα, εναρμονισμένα κυριαρχούσαν: Πίστη και φιλοπατρία.
Αυτά είναι η μεγάλη κληρονομιά.
Αυτός είναι ο θησαυρός της φυλής.
Αυτά να τα έχουμε και εμείς, η γενιά του 2021. Να τα αυξήσουμε. Με αυτά θα ζήσουμε…
-παιδί μου, στο καλό!
Στη σκέπη του Θεού και της Παναγίας!…
…Και με τη νίκη και τη λευτεριά παιδί μου!
Με την ευχή του πατέρα και της μητέρας, των δικών τους, του λαού ολόκληρου, οι ηρωικοί στρατιώτες του 1940 ξεκίνησαν για τις ιερές μάχες.
Και με τη χαλύβδινη θέληση, με την παλληκαριά την αδάμαστη, με τη θυσία, με τη βοήθεια του Θεού και τη σκέπη της Παναγίας έκαναν τον αγώνα δόξα! Θρίαμβο! Έπος!
Τιμή σ’ εκείνους, που είπαν όχι στον επιδρομέα φασισμό του Μουσολίνι. Όχι, δεν φοβόμαστε τη δύναμή σου, τα αεροπλάνα σου, τα άρματα μάχης. Όχι, δεν γινόμαστε με τη θέλησή μας δούλοι. Όχι, δεν παραδίδουμε τον τόπο μας, τα σπίτια μας, τα όσιά μας.
Έτσι είπαν και με τη λόγχη στο χέρι, με τον “αέρα” φλογοβόλο στο στόμα όρθωσαν τείχη τα κορμιά τους, απέκρουσαν την ατιμωτική και δολοφονική επίθεση, έτρεψαν σε φυγή τον εισβολέα, έδωσαν θάρρος στον λιπόθυμο εκείνη την εποχή κόσμο. Ποιοι το εργάσθηκαν το κατόρθωμα αυτό; Οι Έλληνες. Οι Έλληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που από την αυγή της 28ης Οκτωβρίου ύψωσαν τα βλέμματα στον ουρανό και με βουρκωμένα μάτια ζήτησαν θεία βοήθεια.
Και απέδειξαν ότι έπρατταν ολοένα το καλύτερο και πως είναι μεγάλο πράγμα στις δύσκολες περιστάσεις του βίου, όπως είχε πει και ο Δημόκριτος, να σκέπτεσαι τα πρέποντα.
