ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ
Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια που ο Θεός μας δίνει το μήνυμα αλλά οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουμε. Και μας το δίνει με επίκεντρο την Πελοπόννησο.
Ήταν το 2012 που ο Μητροπολίτης Μαντινείας Αλέξανδρος ζήτησε από τον επιστήθιο φίλο του Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να δώσει το χρίσμα στον εκ των Ιεροκηρύκων του έως τότε Αρχιμ. Θεόκλητο Αθανασόπουλο, για την άλλη άκρη της Ελλάδος, για την κενωθείσα Μητρόπολη Ιερισσού, μετά την κοίμηση του Γέροντος και σε όλους μας αγαπητού Ιερισσού Νικοδήμου Αναγνώστου, μετά από μεγάλη ταλαιπωρία που είχε με την υγεία του.
Και ασφαλώς ο Αρχιεπίσκοπος δεν χάλασε χατήρι στον πιστό και αθόρυβο φίλο του Μαντινείας Αλέξανδρο.
Και ο Θεόκλητος, ένας άξιος και ικανός εργάτης της Εκκλησίας, τα κατάφερε και εξελέγη Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου, παρά τις δύο ακόμη δυναμικές υποψηφιότητες που φιλοδοξούσαν να καταλάβουν τότε τον θρόνο.
Λίγο αργότερα κενώθηκε η Μητρόπολη Αργολίδος στην οποία εξελέγη τον Οκτώβριο του 2013, Μητροπολίτης ο Νεκτάριος Αντωνόπουλος,εκ του Αρχιεπισκοπικού περιβάλλοντος.
Αν είχε λίγε υπομονή ο Μητροπολίτης Μαντινείας Αλέξανδρος, Μητροπολίτης Αργολίδος θα είχε εκλεγεί ο Θεόκλητος. Και του άξιζε! Αλλά ο Θεός έχει πάντα το δικό του σχέδιο.
Μετά από μία πενταετία ζούμε κάτι ανάλογο. Τα τελευταία χρόνια όλοι έλεγαν ότι ο μέχρι πρότινος Πρωτοσύγκελλος Μεσσηνίας Θεόκλητος Λαμπρινάκος, προοριζόταν για Μητρόπολη της Πελοποννήσου.
Παρά τις απόψεις αυτές ο Θεόκλητος μετά από πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσοστόμου, έλαβε το Αρχιεπισκοπικό χρίσμα και εξελέγη Μητροπολίτης Σταγών και Μετεώρων. Και πριν ακόμη ενθρονιστεί – σήμερα ακόμη δημοσιεύτηκε το διάταγμα και την επομένη εβδομάδα θα δώσει την διαβεβαίωση ενώπιον του ΠτΔ- έφυγε από τη ζωή ο Μητροπολίτης Μάνης Χρυσόστομος. Σίγουρα δεν θα πάθαινε τίποτα αν περίμενε λίγους μήνες διότι θα εξελέγετο στην πατρίδα του και σίγουρα δεν θα πάθει τίποτα τώρα που πάει ως Ποιμενάρχης και πατέρας στα Άγια Μετέωρα.Αλλά είπαμε ο Θεός έχει πάντα το σχέδιό του.
Και ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν κληρικοί μας που περιμένουν να γευτούν αυτή τη χαρά ,την οποία μερικοί δεν την γεύονται ποτέ!
