Του π. Ηλία Μάκου

Στο Μοναστήρι της Αρδενίτσας, στην αρχαία Απολλωνία, αλλά και στο ναό του Αγίου Γεωργίου του Φίερι, όπου συμμετείχαν στη θεία λειτουργία προεξάρχοντος του επιχώριου Μητροπολίτου Νικολάου, καθώς και στο αρχαιολογικό μουσείο του Φίερι βρέθηκαν Ορθόδοξοι από τα Τίρανα.

Είχαν συνάντηση και ωφέλιμο πνευματικό διάλογο με τον σεμνό Μητροπολίτη Φίερι, αλλά και με ορθόδοξους νέους της περιοχής.

Στο Μοναστήρι της Αρδενίτσας, όπου εγκαταβιώνει ένας μοναχός, ο π. Σεραφείμ, γευμάτισαν μέσα σε παλμώδη χριστιανική ατμόσφαιρα.

Τέτοιες εξορμήσεις είναι μια καλή ευκαιρία για τους Ορθόδοξους νέους της Αλβανίας, που ζουν μέσα σε μια πολυθρησκευτική κοινωνία να ξεδιψούν την ψυχή τους.

Ακούονται κάθε τόσο φωνές και διατυπώνονται φόβοι για το μέλλον μας. Επισημαίνονται κίνδυνοι μεγάλοι.

Υπάρχει ένα φοβερό δεδομένο. Ενώ αντιμετωπίζουμε τόσες δυσκολίες, λείπουν οι αντίστοιχες ηθικές δυνάμεις, τα ισχυρά εσωτερικά ερείσματα. Παρατηρείται υπερβολική σμίκρυνση των εσωτερικών αποθεμάτων και μεγέθυνση σε οικουμενική κλίμακα των κινδύνων. Ο κόσμος μας ακουμπά σε πολύ λεπτά δεκανίκια.

Οι Ορθόδοξοι νέοι στην Αλβανία υπό την καθοδήγηση της Εκκλησίας και συνεπαρμένοι από τη φωτεινότητα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, δεν είναι ψυχικά καχεκτικοί. Η ζωή τους δεν σκιάζεται από το βαρύ πέπλο της απελπισίας.

Αισθάνονται πως εκτός από το σώμα, έχουν και ψυχή. Ζουν την προσωρινότητα του σώματος, αλλά αντιλαμβάνονται και την αιωνιότητα της ψυχής.

Δεν αφήνουν τη φωνή της συνείδησής τους να πνίγεται ανάμεσα στους ατέλειωτους θορύβους της άδειας κοσμικής ζωής.

Βλέπουν οι Ορθόδοξοι νέοι στην Αλβανία ότι με τους φανφαρονισμούς της εποχής, που δεν καλύπτουν ούτε καν τα καθημερινά βιοτικά ενδιαφέροντα, οι άνθρωποι δεν γεμίζουν την καρδιά τους.

Οι Ορθόδοξοι νέοι δεν είναι με το κεφάλι κατεβασμένο, αλλά άνθρωποι γενναίοι, ρωμαλέοι, άνθρωποι με ηθικά αποθέματα.