•• Μήπως θα έπρεπε, επιτέλους,το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας να σταματήσει αυτή την “υπερπαραγωγή” Ιεραρχών;;
ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ
Το έχουμε πεί και το έχουμε γράψει πολλές φορές γιατί το πιστεύουμε: η Εκκλησία της Ελλάδος, δια των υπηρεσιών της και μάλιστα δια της Αποστολικής Διακονίας, έχει καταστεί η τροφός της Ορθοδοξίας, δηλαδή όλων των άλλων Εκκλησιών και μάλιστα των εμπεριστάτων, σε όλους τους τομείς της εκκλησιαστικής μας ζωής.
Αυτό,όμως, δεν σημαίνει οτι είναι το θύμα που πρέπει να κάνει τα πάντα για τους άλλους και να διορθώνει προβλήματα και παθογένειες άλλων Εκκλησιών, όταν έχει ήδη τις δικές της πληγές που πρέπει να επουλώσει και να γιατρέψει.
Στην πρώτη συνεδρίαση της νέας ΔΙΣ,την περασμένη εβδομάδα ο Μητροπολίτης Καισαριανής Δανιήλ (να τα λέμε κι αυτά για να αναλαμβάνει ο καθένας τις ευθύνες του)εισηγήθηκε να πάρει η Εκκλησία της Ελλάδος και να εντάξει στο κλίμα της, τον Μητροπολίτη Καρθαγένης Αλέξιο(Λεονταρίτη), του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας , Καθηγητή της Ριζαρείου Σχολής.
Απ´ότι προκύπτει απο την εξέλιξη του Θέματος, είχε υπάρξει προηγουμένως η σχετική προεργασία μεταξύ του ενδιαφερομένου και των Συνοδικών και ήταν σύμφωνος και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.
Οπότε η ΔΙΣ αποδέχθηκε την εισήγηση και ενέταξε στις τάξεις της Εκκλησίας της Ελλάδος τον Μητροπολίτη Αλέξιο, δίνοντάς του μάλιστα τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Μητροπόλεως Διαυλείας, τίτλο που έφερε ο Γέρων Τρίκκης Αλέξιος όταν ήταν βοηθός Επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Αργότερα εξελέγη με τον τίτλο αυτό ως Επίσκοπος ο νύν Μητροπολίτης Διδυμοτείχου και μόλις προ δύο ετών τον κατείχε ως Αρχιγραμματέας της Συνόδου, ο νύν Νέας Ιωνίας! Αυτή τη φορά αναβαθμίστηκε σε Μητρόπολη και ο πρώτος τυχερός είναι ο από´ Καρθαγένης Αλέξιος.
Τον γνωρίζουμε τον Σεβ. νύν Διαυλείας Αλέξιο (Λεονταρίτη)από τα πρώτα έτη της Ιερατικής του διαδρομής και πορείας(1987), όταν υπηρετούσε στην Μητρόπολη Τρίκκης ως δεξιός βραχίονας του Γέροντα Μητροπολίτη Αλεξίου. Ο Αλέξιος έφθασε μέχρι τον βαθμό του Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως. Και αίφνης(το 1999), έγινε γνωστό οτι πήρε απολυτήριο από την Μητρόπολη Τρίκκης και την Εκκλησία της Ελλάδος, για το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το οποίο σε σύντομο χρονικό διάστημα τον εξέλεξε σε Επίσκοπο Νιτρίας και τον διόρισε σε Πατριαρχικό Επίτροπο Καίρου. Ήταν η εποχή που το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας υπό την δεξιά οιακοστροφία του μακαριστού Πατριάρχη Πέτρου, άνοιξε τις θύρες του σε νέα μορφωμένα στελέχη .
Το 2004,με πρόταση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Θεοδώρου Β εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Καρθαγένης. Μέσα σε λιγότερο δηλαδή από μία πενταετία η εκκλησιαστική του διαδρομή γνώρισε μεγάλη εξέλιξη! Σε κάθε ανθρώπινη πορεία, ομως, επέρχεται και ο κορεσμός όταν είσαι μακριά από την πατρίδα και η ζωή στην
ξενιτιά είναι δυσβάστακτη.
Γιαυτό κάποια στιγμή μεταπήδησε στην Ριζάρειο Σχολή και ανέλαβε καθηγητής, για να ξανάρθει στην πατρίδα.
Αυτός ήταν προφανώς και ο λόγος που τον έκανε να επανέλθει στην Ελλάδα!
Αν τα πράγματα μείνουν σε αυτό το σημείο έχουν καλώς και δεν προκαλούν ούτε την οργή μας αλλ´ ούτε και την …θυμηδία μας για όσα συντελούνται στο παρασκήνιο και μάλιστα από αυτούς που κατηγορούσαν τον Μακαριστό Χριστόδουλο για έλλειμα Συνοδικότητας.
Οι φήμες, δυστυχώς, οργιάζουν και αυτά που ακούγονται παρασκηνιακά δεν μπορεί να τα συλλάβει και να τα αποδεχθεί ανθρώπινος νούς.
Λέγεται δηλαδή οτι η ένταξη στο κλίμα της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι το πρώτο μέρος του σχεδίου που εξύφανε η παλιά παρέα.
Το δεύτερο μέρος προβλέπει και αποκατάσταση- εκλογή σε γειτονική Μητρόπολη! Αλλά αυτά δεν είναι της παρούσης. Θα μας δοθεί η ευκαιρία να το αναπτύξουμε διεξοδικότερα σε επόμενη φάση, όταν έχουμε πλήρη εικόνα των όσων διαδραματίζονται στις γνωστές υπόγειες διαδρομές!
Εκείνο ,ωστόσο, που θέλουμε να επισημάνουμε με την ευκαιρία αυτή είναι οτι θα πρέπει επιτέλους το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας να στατήσει αυτή την μεγάλη και ανώφελη παραγωγή Μητροπολιτών και Επισκόπων οι οποίοι μην έχοντες “πού την κεφαλήν κλίναι”, έχουν εγκατασταθεί στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη και Β. Ελλάδα και γυρίζουν σαν την άδικη κατάρα, ψάχνοντας μία ευκαιρία για να λειτουργήσουν ή για να βρούν τη στοργή που δεν μπορούν να έχουν από την δική τους εμπερίστατη Εκκλησία με τα τόσα προβλήματα. Έχει γίνει αντιληπτή πλέον η πίεση που ασκούν τόσο προς τους Μητροπολίτες του λεκανοπεδίου αλλά και προς Προϊσταμένους ιερών ναών για να εξασφαλίσουν μία πρόσκληση και να εξασφαλίσουν τα προς το ζήν! Είναι κατάντια αυτό για το αρχιερατικό αξίωμα!
Γιαυτό θα πρέπει ο Πατριάρχης Θεόδωρος Β ´ και η Σύνοδος της οποίας προεδρεύει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να κλείσουν, επιτέλους, την κάνουλα της εκλογής Ιεραρχών άνευ λόγου!
Με τον τρόπο αυτό και το Αρχιερατικό αξίωμα ως θεσμός θα μείνει στα επίπεδα που του αρμόζει αλλά και το Πατριαρχείο θα πάψει να λογίζεται ως ο εύκολος και αδύναμος κρίκος που μοιράζει την Αρχιερωσύνη με το …κιλό!
