Όλα ξεκίνησαν από 250 ευρώ. Η Χάρις του Θεού, η ελεημοσύνη και η αγάπη του κόσμου τα κύρια χαρακτηριστικά στοιχεία για το θαύμα των 250 ευρώ. Ταυτόχρονα η απόλυτη εμπιστοσύνη μας στο Θεό ήταν αυτή που ενεργοποίησε τη Χάρη και την ευλογία του Αγίου Θεού. Όλα ξεκίνησαν από το μηδέν στην κυριολεξία. Τίποτα δεν ήταν δικό μας και τίποτα δεν είναι δικό μας ακόμα και σήμερα.
Απλοί διάκονοι και εργάτες του Ευαγγελίου είμαστε, όπου δοξάζουμε τις ευεργεσίες του Θεού που μας δίνει καθημερινά και ταυτόχρονα εμείς αυτές τις ευεργεσίες του Θεού, προσπαθούμε να τις μεταδώσουμε σε όλους εσάς, κάνοντας πράξη τα λόγια του Αποστόλου Παύλου που διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη στην Β΄ Προς Κορινθίους Επιστολή κεφ. 6:
«Καμία αφορμή σκανδάλου δεν δίνουμε σε κανέναν για να μη δυσφημηθεί η διακονία μας». Δηλαδή, προσέχουμε ώστε η ζωή μας να είναι καθαρή, έντιμη ώστε να μην σκανδαλισθεί κάποιος με αποτέλεσμα να μην προχωρά ο λόγος του Κυρίου. Και συνεχίζει ο Απόστολος Παύλος:
«Όσοι μας συμπαθούν μας αποδίδουν τιμή, οι άπιστοι όμως που είναι εκτός Εκκλησίας, δεχόμαστε από αυτούς καταφρόνηση, εξευτελισμούς, δυσφήμηση και μας λέγουν απατεώνες και ότι δεν είμαστε ειλικρινείς. Εμείς όμως εξακολουθούμε να ζούμε και να υποφέρουμε και λυπούμαστε για όλα αυτά, είμαστε φτωχοί που όμως πλουτίζουμε πολλούς, ως ακτήμονες που όμως στη διάθεσή μας έχουμε τα πάντα».
Γίναμε πτωχοί για την αγάπη του Χριστού, δώσαμε ακόμα και τη ζωή μας υποσχόμενοι παρθενία, ακτημοσύνη και υπακοή. Έχουμε αφήσει την ελπίδα μας στον Θεό και γι’ αυτό ο Θεός δεν μας άφησε ποτέ. Όπως διαβάζουμε στην Καινή Διαθήκη τον πόλεμο που βίωσε ο Απόστολος Παύλος και οι Απόστολοι από απίστους και αιρετικούς, τον ίδιο πόλεμο δεχόμαστε κι εμείς για το όνομα του Ιησού Χριστού.
Παρά τον πόλεμο η Χάρις του δεν μας άφησε ποτέ. Από 250 ευρώ ξεκίνησε το θαύμα του Χριστού. Ήταν και είναι ένα σημάδι ότι ο Ιησούς Χριστός παραμένει δίπλα μας. Αφήσαμε τη ζωή μας στα χέρια Του και όλα τα έκανε Εκείνος. Όπως λέει ο Απόστολος Παύλος στο ίδιο κεφάλαιο, αποδεικνύουμε τους εαυτούς μας ως διακόνους του Θεού με υπομονή στις θλίψεις, στις δοκιμασίες, σε αρκετά δύσκολες καταστάσεις, σε ξύλο, σε δικαστήρια, σε κόπους, σε αυπνίες, σε στερήσεις που δεχόμαστε από αιρετικούς, σχισματικούς, αθέους και ανθρώπους εκτός Εκκλησίας.