Την Πέμπτη 16 Μαρτίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στην ακολουθία του Μεγάλου Αποδείπνου και κήρυξε το θείο λόγο στο Ιερό Παρεκκλήσιο της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στο χωριό Σχοινά (πλησίον της Αλεξάνδρειας), με αφορμή του θαυμαστού γεγονότος ανάβλυσης ευωδίας όπισθεν της κόγχης του ιερού βήματος του Παρεκκλησίου που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες.

Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου στο Μέγα Απόδειπνο :

«Και οις επίστασαι κρίμασι, σω­σον με τον ανάξιον δούλόν σου».

Ψάλαμε, αδελφοί μου, και απόψε την Ακολουθία του Μεγάλου Απο­δείπνου, μία από τις πολλές κα­τα­νυκτικές ακο­λουθίες που όρισε η Εκκλησία μας να ψάλλονται κατά την πε­ρι­ο­δο της Αγίας και Μεγά­λης Τεσ­σα­ρα­κοστής, και η οποία μας υπενθυμίζει την ανάγκη της μετανοίας αλλά και της εξομο­λο­γήσεως της αμαρ­τω­λότητός μας ενώπιον του Θεού, προκειμένου να κερδίσουμε τη σωτηρία μας.

Όμως η σωτηρία δεν είναι κάτι το οποίο μπορούμε να επιτύχουμε μόνο με τις δικές μας προσπάθειες, με τον δικό μας αγώνα ή με τα κα­λα έργα και τις αρετές μας. Για τη σωτηρία μας είναι απαραίτητη η χάρη και η βοήθεια του Θεού, την οποία και θα πρέπει να ζη­του­με, πα­ράλληλα με την προσπάθειά μας και τον αγώ­να μας γι᾽ αυτήν.

Διότι δεν είμαστε μόνο εμείς που ενδιαφερόμασθε για τη σωτηρία μας. Ενδιαφέρεται και ο Θεός, ο οποίος «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αλη­θεί­ας ελθείν»· και γι᾽ αυτό φροντί­ζει με κάθε τρόπο να μας οδη­γήσει στη σωτηρία, εφόσον δια­κρι­νει στην ψυχή μας τη διάθεση και βλε­­­πε­ι την προσπάθειά μας.

Βεβαίως ο Θεός έχει τους δικούς του τρόπους, τους οποίους μπο­ρεί εμείς να μην είμαστε σε θέση να κα­­τα­νοήσουμε, μπορεί να μην ει­μα­στε σε θέση να καταλάβουμε τη σκοπιμό­τη­τα την οποία εξυπηρε­τούν και μπορεί ακόμη να αντι­δρού­με και να δυσανασχετούμε για γεγονότα ή καταστάσεις που επιτρέπει ο Θε­ος να έρχονται στη ζωή μας προ­­­κειμένου να μας οδη­γήσει στη σω­τηρία, αλλά εμείς δεν το αντι­λαμ­βανόμασθε. Γι᾽ αυτό και ο ιερός συγγραφέας της ευχής που ακού­σα­με προ ολίγου παρακαλεί τον Θεό να μας σώσει με τους τρο­πους που Εκείνος γνωρίζει. «Και οις επί­στασαι, κρίμασι σω­σον με τον ανάξιον δούλόν σου».

Και δεν είναι παράξενο ότι ο Θε­ος ενεργεί με τρόπους που εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να κατα­νοήσουμε. Διότι η δική μας λογική και ο δικός μας νούς είναι πεπε­ρα­σμένος, ενώ οι βουλές του Θεού, οι σκέψεις και τα σχέδιά του είναι ανεξερεύνητα και απροσπέλαστα για την ανθρώπινη λογική. Όχι μο­νο γιατί ο Θεός είναι πάνσοφος και γνωρίζει το παρόν και το μελ­λον, τα άδηλα και τα κρύφια των καρδιών μας, ώστε να μπορεί να σχεδιάζει με τον δικό του τρόπο ο,τι είναι ωφέλιμο και σωτήριο για μας, αλλά και επιπλέον, γιατί θέλει να δοκιμάσει και την πίστη μας και την εμπιστοσύνη μας σε Αυτόν. Θέλει να δεί, εάν είμαστε διατε­θει­μένοι να αφήσουμε «εαυ­τους και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών» στα χέρια του και στην αγάπη του, χωρίς να εξερευ­νούμε με περιέργεια τα σχέδιά του· θέλει όμως ακόμη και κάποιες φο­ρες με όσα επιτρέπει να συμ­βαί­νουν να μας αφυπνίσει, να μας κα­νει να ερ­θου­με σε εγρήγορση, να στρα­φούμε προς Αυτόν περισσό­τερο, να εν­δια­φερθούμε περισσό­τερο για την ψυχή μας και τη σω­τηρία της.

Και ένα τέτοιο γεγονός ζούμε αυ­τες τις ημέρες στην περιοχή μας, εδώ στον Σχοινά, με την άρρητη ευ­ωδία που εμφανίσθηκε από την περασμένη Κυριακή σε ένα σημείο όπου δεν υπάρχει κάτι εμφανές από το οποίο να προέρχεται η ευ­ω­­δία αυτή, πίσω από το ιερό βήμα του ναού της αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου

Είναι φυσικό, βεβαίως, όλοι να θε­λουμε να διαπιστώσουμε από που προέρχεται και σε τι οφεί­λε­ται, αλλά δεν θα πρέπει ούτε να βιαζόμαστε, ούτε να υπερβάλ­λου­με, ούτε να απιστούμε, ούτε να το αντιμετωπίζουμε με περιέργεια και μόνο αν­­θρώπινη.

Ασφαλώς είναι κάτι ασυνήθιστο και παράξενο, την αιτία του ο­ποίου όλοι θα θέλαμε να πληρο­φο­­ρηθούμε. Θα πρέπει όμως να έχουμε και υπομονή και εμπι­στο­σύνη στον Θεό.

Εκείνος θα δείξει, όταν κρίνει ότι είναι η ώρα και με τον τρόπο που θα κρίνει, από που προέρχεται η ευωδία και τι δη­λω­νει. Δεν απο­κλείεται βεβαίως να μην αποκα­λυ­φθεί τώρα ή να εξαφανισθεί η ευωδία για λόγους που ο Θεός κρι­νει. Εμείς δεν μπο­ρούμε ούτε να εκβιάζουμε τον Θεό να μας αποκα­λύψει ούτε να παρα­συ­ρόμασθε σε ερμηνείες και ανα­λύσεις για θε­ματα που δεν γνω­ρι­ζουμε και δεν κατέχουμε.

Ας αξιοποιήσουμε αυτή την ευ­και­­­ρία ως μία πνευματική ευκαι­ρία που μας προσφέρει ο Θεός για τη σωτηρία μας. Ας την αξιο­ποι­η­σουμε ως μία ευκαιρία προσευχής αυτή την κατανυκτική περίοδο, και ας τον παρακαλέσουμε, αν το κρίνει, να μας αποκαλύψει την αι­τία αυτής της ευωδίας.

Ας έχουμε όμως πάνω από όλα υπομονή και εμπιστοσύνη στον Θεό, και ας προσπαθούμε με τον προ­σω­πικό μας αγώνα, με τη με­τα­νοιά μας, με τα καλά μας έργα και τις αρετές που προσπαθούμε να καλλιερ­γη­σου­με στην ψυχή μας, να του αντι­προ­σφε­ρουμε «ευ­ωδία πνευματική», αναμένο­ντας με τα­πεί­νωση ο,τι ο Θεός επι­τρε­ψει να μας δείξει και σε αυτήν την περί­πτωση.

Δείτε φωτογραφίες της Μητρόπολης εδώ