Το εορταστικό διήμερο των λατρευτικών εκδηλώσεων διά την μεγάλη θεομητορική εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Βρεσθένης κ. Θεόκλητος βρέθηκε στην Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας καί Σπάρτης όπου με την άδεια και την ευλογία του οικείου Ποιμενάρχου, Σεβ. Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευσταθίου. Χοροστάτησε στον εσπερινό της εορτής στην Ιερά Μονή Φανερωμένης, μετόχιο της Ιεράς Μονής Τεσσαράκοντα Μαρτύρων πλαισιούμενος από τον Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. π. Εφραίμ, τον Μετοχειάρη Πανοσιολογιώτατο Αρχιμ. π. Ιερόθεο και άλλους κληρικούς. Παρών ήταν και ο Δήμαρχος της Σπάρτης κ. Πέτρος Δούκας.
Ανήμερα της Θεομητορικής εορτής τέλεσε την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Γενέσεως της Θεοτόκου στα Βρέσθενα, συμπαραστατούμενος από τους πατέρες του Ιερού Ναού.
Πλήθος πιστών προσήλθε στις ιερές Ακολουθίες εκφράζοντας τον σεβασμό, την ευλάβεια και την ακράδαντη πίστη του στην Παναγία μας και εναπέθεσε στη αιώνια Μητέρα τις ελπίδες, τα αιτήματα, τις δυσκολίες, τις αγωνίες, τα καθημερινά προβλήματα, αλλά και τις ευγνώμονες ευχαριστίες του. Η ατμόσφαιρα ήταν κατανυκτική.
Ο Σεβ. Βρεσθένης απευθυνόμενος στον θεοφιλή λαό με αφορμή το θαυμαστό γεγονός της γεννήσεως της Θεοτόκου από το υπέργηρο ζευγάρι των αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, ύστερα από επίμονη προσευχή και ολόθυμη πίστη στο Θεό αναφέρθηκε στο θεσμό της χριστιανικής οικογένειας τονίζοντας ότι « η οικογένεια υπηρετεί την κοινωνία των προσώπων, και για αυτό ονομάζεται μικρογραφία της Εκκλησίας, διότι το όλο νόημα της Εκκλησίας είναι η κοινωνία των προσώπων μεταξύ τους. Αν η οικογένεια ονομάζεται «μικρή Εκκλησία», δεν είναι γιατί έχει και εκεί εικόνες ή θυμιάζουμε-που κι αυτά είναι πάρα πολύ απαραίτητα-αλλά διότι υπηρετεί τον ίδιο σκοπό που υπηρετεί και η Εκκλησία, δηλαδή την κοινωνία των προσώπων εν αγάπη, τη σωτηρία και τον αγιασμό. Όσο περισσότερο βιώνει κάνεις αυτήν την αλήθεια, τόσο πιο καλά οχυρώνεται απέναντι στις κοινωνικοπολιτισμικές εξελίξεις, τόσο καλύτερα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις. Διότι οι προκλήσεις απέναντι στην έγγαμη σχέση-και στην εποχή μας υπάρχουν πολλοί πειρασμοί-αντιμετωπίζονται, όταν καθένας από τους δύο από το ζευγάρι εμβαθύνει στην αποστολή της κοινωνίας των προσώπων, στο τι θα πει αγάπη μεταξύ τους. Η σχέση με τα παιδιά, επίσης, απαιτεί μία κοινωνία προσώπων, και πρέπει να το μάθει κανείς αυτό, πώς είναι. Όταν μιλάμε μόνο εμείς, όταν έχουμε έναν μονόλογο με τα παιδιά μας, τότε αυτό δεν αποτελεί κοινωνία προσώπων.
Όσο περισσότερο βιώνει κάνεις αυτήν τη θεολογική αλήθεια, τόσο πιο καλά οχυρώνεται απέναντι στις κοινωνικοπολιτισμικές εξελίξεις, τόσο καλύτερα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις. Διότι οι προκλήσεις απέναντι στην έγγαμη σχέση-και στην εποχή μας υπάρχουν πολλοί πειρασμοί-αντιμετωπίζονται, όταν καθένας από τους δύο από το ζευγάρι εμβαθύνει στην αποστολή της κοινωνίας των προσώπων, στο τι θα πει αγάπη μεταξύ τους. Η σχέση με τα παιδιά, επίσης, απαιτεί μία κοινωνία προσώπων, και πρέπει να το μάθει κανείς αυτό, πώς είναι. Όταν μιλάμε μόνο εμείς, όταν έχουμε έναν μονόλογο με τα παιδιά μας, τότε αυτό δεν αποτελεί κοινωνία προσώπων.
Δεν είναι αυτονόητο το ποια είναι η χριστιανική οικογένεια. Υπάρχουν πολλοί δείκτες που πρέπει να μας προβληματίσουν. Σίγουρα, δεν αρκεί, για να ονομάσουμε μία οικογένεια «χριστιανική», ότι εκεί μέσα μιλάνε πολύ για τον Χριστό. Μπορεί να μιλάνε πολύ για τον Θεό, και η οικογένεια να λειτουργεί εντελώς αντιπαιδαγωγικά και καταστροφικά. Άλλωστε, δεν αισθάνομαι ότι λέω κάτι τολμηρό εδώ, γιατί αυτό είναι και το πνεύμα του ίδιου του Χριστού και ολόκληρης της Καινής Διαθήκης:
«Ου πας ο λέγων μοι, Κύριε, Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείας των ουρανών, αλλ΄ ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς» (Μτθ. 7,21).
Μία πραγματικά χριστιανική οικογένεια, αν υπήρχε σε μεγάλο ποσοστό μέσα στην ελληνική κοινωνία, θα αποσοβούσε πολλά από τα φαινόμενα της παθολογίας της ελληνικής κοινωνίας: τον ατομισμό, το κλείσιμο στον εαυτό μας. Απέναντι σε αυτούς οι οποίοι εισάγουν συνεχώς καινοτομίες ως προς την οικογένεια, προβάλλουμε το ήθος της θυσιαστικής αγάπης το οποίο πρέπει να καλλιεργήσουν οι γονείς μεταξύ τους και να το μεταλαμπαδεύσουν στα παιδιά τους. Και κάλεσε τους πιστούς “σήμερα καθώς εορτάζουμε το Γενέσιο της Παναγίας μας να γονατίσουμε και να την παρακαλέσουμε με δάκρυα στα μάτια να σώζει την οικογένεια, να σώζει την Ελλάδα, να σώζει τούτο τον ευλογημένο και μαρτυρικό τόπο μας… Πάντοτε να ευρισκόμεθα σε εγρήγορση και επιφυλακή για να διαφυλάσσουμε Θερμοπύλες, την πίστη, την ορθοδοξία μας, τους παραδοσιακούς θεσμούς μας ό,τι όμορφο και ιερό έχουμε. Η Εκκλησία και η Ελλάδα να είναι παρούσες στη ζωή μας, να γίνουν τρόπος ζωής μας ουσιαστικός”.
Ο Σεβ. Βρεσθένης Θεόκλητος εξέφρασε την μεγάλη χαρά και συγκίνησή του διότι βρέθηκε στο χώρο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Βρεσθένης, της οποίας φέρει τον τίτλο και ευχαρίστησε εκ βάθους καρδίας τον οικείο Ποιμενάρχη Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιο, “τον πρύτανη”, όπως είπε “της Εκκλησίας της Ελλάδος, τον οποίο όλοι ευλαβούμεθα και στον οποίο στηριζόμεθα” διά την ευλογία και την άδεια να εορτάσει την μεγάλη θεομητορική εορτή στην θεοφιλή Ιερά Μητρόπολή του, καθώς και για την αβρααμιαία φιλοξενία που πατρικώς του προσέφερε εκφράζοντας παράλληλα την ανεξόφλητη ευγνωμοσύνη του προς το πρόσωπό του. Τέλος, θερμές ευχαριστίες ανέπεμψε Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής των Αγίων Τεσσαράκοντα Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδίτη π. Εφραίμ και τους ιερείς με τους οποίους τέλεσε τις ιερές Ακολουθίες.
