ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΝΑ ΕΝΤΡΕΠΕΤΑΙ
ΑΓΑΠΗΤΕ κ. ΝΙΚΟΛΑΕ ΠΡΙΝΤΕΖΗ;
Στήν ἱστοσελίδα τῆς Καθολικῆς «Ἀρχιεπισκοπῆς» Νάξου, Τήνου, Ἄνδρου καί Μυκόνου ὁ πρώην «Ἀρχιεπίσκοπος» κ. Νικόλαος Πρίντεζης, ὅπως ὑπογράφεται, μέ ἐπίτιτλο «Δηλώσεις ἀγάπης καί δηλώσεις μίσους» σχολιάζει τό ἡμέτερον Ἀνακοινωθέν τῆς 31/5/2021 «Ἔλεγχος σοβαροῦ Ἐπισκοπικοῦ ἀτοπήματος» ἀναφερόμενο σέ ἀπαραδέκτους δηλώσεις στό Vaticanews τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἰταλίας κ. Πολυκάρπου καί ἀπομονώνοντας 3 σειρές ἀπό 10σέλιδο Ἀνακοινωθέν μας, τίς χαρακτηρίζει ὡς δηλώσεις μίσους καί τίς «ἐπισφραγίζει» μέ κεφαλαῖα γράμματα ΝΤΡΟΠΗ! ὑπογράφοντας +Ν. Προηγουμένως βέβαια στίς ὀρθοδόξως ἀπαράδεκτες δηλώσεις τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἰταλίας κ. Πολυκάρπου διά τήν συνάντησί του μέ τόν καταληψία τοῦ Πρεσβυγενοῦς Πατριαρχείου τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης κ. Φραγκῖσκον Μπεργκόλιο, πού παραθέτει, στίς ὁποῖες ὁ Σεβ. Ἰταλίας χαρακτηρίζει τήν συνάντησι μέ τόν κ. Φραγκῖσκο ὡς συνάντησι «ἑνός υἱοῦ μέ τόν ἀγαπημένο του πατέρα», ἑνός «Ἐπισκόπου μέ τόν Προκαθήμενο καί Πατριάρχη του» ἐκφράζει τήν ἀπόλυτη εὐαρέσκειά του χαρακτηρίζοντας τά πρόδηλα ψεύδη τοῦ Σεβ. Ἰταλίας κ. Πολυκάρπου καί τίς ἀνεπέρειστες καί ἐξωπραγματικές δηλώσεις του, ὡς δῆθεν δηλώσεις ἀγάπης τίς ὁποῖες «καταστέφει» μέ τό ἐπίρρημα ΕΥΓΕ!, ὑπογράφοντας +Ν.
Τό βασικό στοιχεῖο τῆς εἰς Χριστόν πίστεως εἶναι ἡ ΑΛΗΘΕΙΑ γιατί ἡ ἀλήθεια δέν εἶναι ἰδεολόγημα ἤ ὑποκειμενική προσέγγισις τῶν πραγμάτων ἀλλά Ἐνυπόστατος πραγματικότητης, ὁ ἐνσαρκωθείς Θεός Λόγος, ὁ Ὁποῖος διά τόν ἑαυτόν Του διεκήρυξε «ἐγώ εἰμί ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια, καί ἡ ζωή» (Ἰω. 14,6) καί ἑπομένως οἱ ἀνωτέρω ἀμετροεπεῖς δηλώσεις τοῦ Σεβ. Ἰταλίας κ. Πολυκάρπου γνωρίζει πολύ καλῶς ὁ Ἐκλαμπρότατος κ. Νικόλαος Πρίντεζης ὅτι δέν ἔχονται ἀληθείας διότι ἐάν ὁ κ. Φραγκῖσκος Μπεργκόλιο ἦτο πράγματι «Προκαθήμενος καί Πατριάρχης» τοῦ Σεβ. κ. Πολυκάρπου τό γεγονός θά ἀπεδεικνύετο μέ τήν διακοινωνίαν, ἀλλά διακοινωνία δέν τολμᾶ ὁ Σεβ. Ἰταλίας κ. Πολύκαρπος νά διαπράξη, διότι γνωρίζει καλῶς ὅτι τήν ἰδία στιγμή ἀπό Μητροπολίτης Ἰταλίας,
δίχα καθαιρέσεως καί δίχα ἀναθεματισμοῦ θά ἐκπέσει οὐσιαστικά καί μετά ταῦτα καί τυπικά, ὄχι μόνον τῆς Ἀρχιερωσύνης ἀλλά καί αὐτῆς τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς του ταυτότητος. Συνεπῶς οἱ δηλώσεις εἶναι προδήλως ψευδεῖς καί ὁ κ. Νικόλαος Πρίντεζης ἐπιχαίρει διά τό ψεῦδος τοῦ Σεβ. Ἰταλίας κ. Πολυκάρπου καί μάλιστα ἐκφράζει καί τόν θαυμασμό του χαρακτηρίζοντας τό πρόδηλο ψεῦδος ὡς δῆθεν δηλώσεις ἀγάπης, παρουσιάζοντας ἐν προκειμένῳ τήν «θεολογίαν»του καί τήν κατανόηση πού ἔχει τοῦ μηνύματος τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου Του, παρ’ ὅλη τήν ἡλικία του.
Δράττομαι τῆς εὐκαιρίας δημοσίᾳ νά ἐκφράσω ἀπείρους εὐγνώμονας εὐχαριστίας εἰς τόν Ἐκλαμπρότατον κ. Νικόλαον Πρίντεζην γιά τήν ἀπαξίωση τοῦ ταπεινοῦ μου προσώπου, διότι ἄκων πραγματώνει στήν ἐλαχιστότητά μου τόν μακαρισμόν τοῦ Κυρίου μας «μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ. χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν.» (Ματθ. 5,11-12).
Θά ἤθελα ὅμως μέ πολλή ἀγάπη, πού ἀληθεύει, νά ἐπισημειώσω στήν Ἐκλαμπρότητά του ὅτι παρηκολούθησα ἀπό τό διαδίκτυο τήν «χειροτονία» τοῦ διαδόχου του πού τέλεσε ὡς προεξάρχων καί ἤκουσα ἐκ τῶν χειλέων του τό Σύμβολο τῆς Πίστεως Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως δίχα τῆς κακοδόξου καί αἱρετικῆς προσθήκης τοῦ filioque πού προσβάλλει καί βλασφημεῖ τά ὑποστατικά ἰδιώματα τῶν Θείων προσώπων τῆς Παναγίας Τριάδος, ὅπως ἔχωμεν καταδείξει εἰς τό ταπεινόν ἡμέτερον πόνημα: «Αἱ αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ», Ἀθήνα 2009, πού ὑπάρχει ἀνηρτημένο εἰς τόν ἱστότοπο τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς (www.imp.gr) καί διερωτῶμαι ποῖος πρέπει νά ἐντρέπεται ἐν προκειμένῳ ἡ ἐλαχιστότητά μου, πού δικαιώνεται ἐκ τῆς στάσεως τοῦ Ἐκλαμπροτάτου, ὅταν εἰς μίαν τόσον «ἐπίσημον» καί «ἱεράν» ὥραν τῆς «χειροτονίας» τοῦ διαδόχου του, ὁ ὁποῖος εἰρήσθω δέν ἐξελέγη, ἀλλά ὠνομάσθη ὑπό τοῦ δῆθεν «ἄκρου Ἀρχιερέως τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης», ὅπως ἐπισήμως ἀνεγνώσθη κατά τήν «χειροτονίαν», δέν ἐκφράζει τήν δογματική του πίστη μέ οἱοδήποτε πρόσχημα ἤ ἐκεῖνος, τοῦ ὁποίου ἡ θρησκευτική κοινωνία ἀπεκόπη ἐκ τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ἐξ αἰτίας τῆς κακοδοξίας τῆς filioque κατά τό 1054 καί δέν ἀποτολμᾶ νά ὑπερασπιστεῖ δημοσίᾳ καί ἐνώπιον τῶν πιστῶν του τήν δογματική του πίστη;
Ἀπό ὅλα τά ἐγκλήματα κατά τῆς Εὐαγγελικῆς Ἀληθείας, τήν ὁποία διέσυρε ἡ θρησκευτική του κοινωνία διϊστορικῶς καί παγκοσμίως (Θρησκευτικοί Πόλεμοι, νύκτα τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου μέ σφαγή 29.000 Γάλλων Οὐγενότων, Ἱερά Ἐξέτασις, Σταυροφορίαι κλπ) ἐπισημειώνω μόνο ἕνα τραγικό, τήν θηριώδη δολοφονία 880.000 Σέρβων Ὀρθοδόξων ἀπό τίς ὀρδές τῶν Παπικῶν Κροατῶν Οὐστάσι καί τοῦ διαβοήτου Ἄντε Πάβελιτς, πού διεπόρθμευσε τό Βατικανό στήν Λατινική Ἀμερική καί διερωτῶμαι ποῖος πρέπει νά ἐντρέπεται καί νά ἐκζητεῖ τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ Κυρίου καί τήν συγγνώμη ἀπό τόν Ὀρθόδοξο Σερβικό λαό γιά τήν γενοκτονία αὐτή, ἡ ἐλαχιστότητά μου πού ἔνδακρυς γονυπετῶ καί προσκυνῶ τά τίμια λείψανα καί τά μαρτυρικά αἵματα
τῶν Ἁγίων καί ἡρώων τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ἤ ὁ Ἐκλαμπρότατος κ. Νικόλαος Πρίντεζης, ὁ ὁποῖος ἀδιαμαρτύρητα ἀπεδέχθη τήν «ἁγιοποίηση» τοῦ ἠθικοῦ αὐτουργοῦ ὅλου αὐτοῦ τοῦ ἐγκλήματος καί τῆς γενοκτονίας, τοῦ καταδικασθέντος ὑπό τοῦ Διεθνοῦς Δικαστηρίου Ἐγκλημάτων Πολέμου Καρδιναλίου τοῦ Ζάγκρεμπ Ἀλουϊσίου Στέπινατς, τήν ὁποία ἀναισχύντως καί ἀνηθίκως διέπραξε ὁ δῆθεν ἅγιος τοῦ Βατικανοῦ Κάρολος Βοϊτίλα ἤ Ἰωάννης Παῦλος Β΄, ὁ γνωστός γιά τίς περιώνυμες ἐπιστολές μέ τήν ἔγγαμο Ἀκαδημαϊκό τῆς χώρας του;
Διερωτῶμαι ποῖος πρέπει νά ἐντρέπεται γιά τά χιλιάδες ἐγκλήματα παιδεραστίας τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ «κλήρου», πού βοᾶ ἡ ἀνθρωπότης πλέον καί γιά τά ὁποῖα δισεκατομμύρια δολάρια δίδονται ἀπό τό Βατικανό ὡς ἀποζημιώσεις, στά ἀθῶα θύματα ἡ ταπεινότητά μου ἤ ὁ Ἐκλαμπρότατος ,ὁ ὁποῖος ἀποδέχεται τήν γενική ἀγαμία τοῦ κλήρου ποδοπατῶν καί διορθώνων τόν λόγο τοῦ Χριστοῦ «οὐ πάντες χωροῦσι τόν λόγον τοῦτον, ἀλλ’ οἷς δέδοται…ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρεῖτω» (Ματθ. 19,11) καί βέβαια τόν ΙΓ΄ Κανόνα τῆς Ἁγίας ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τῆς Ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν ἀποδέχεται καί ἡ θρησκευτική του κοινωνία ὡς ΣΤ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, ὁ ὁποῖος ἀπαγορεύει τήν γενική ἀγαμία τοῦ κλήρου γενεσιουργό αἰτία τῶν σχετικῶν ἐγκλημάτων;
Διερωτῶμαι ποῖος πρέπει νά ἐντρέπεται γιά τήν ἀδυναμία τοῦ «πνευματικοῦ του ταγοῦ» κ. Φραγκίσκου Μπεργκόλιο νά ἐπισκεφθεῖ τήν χώρα στήν ὁποία διετέλεσε Ἀρχιεπίσκοπος, διότι θά τόν πάρουν μέ τά «ὀπωρικά τῆς ἐποχῆς» οἱ μητέρες τῆς Ἀργεντινῆς πού τοῦ προσάπτουν τήν συνεργασία του μέ τό φασιστικό καί ἐγκληματικό καθεστώς Videla καί τήν δολοφονία 30.000 καί χιλιάδων ἄλλων ἐξαφανισμένων καί βασανισμένων πολιτῶν. Εἶναι γνωστές οἱ δηλώσεις τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν κληρικῶν πού τούς παρέδωσε στό φασιστικό καθεστώς ὁ κ. Μπεργκόλιο.
Τέλος ποῖος πρέπει νά ἐντρέπεται ἡ ἐλαχιστότητά μου πού τιμᾶ καί σέβεται τόν ἱερό Σπυρίδωνα τοῦ ὁποίου ἀπό τόν 4ο αἰ. τό ἀδιαλώβητο, ἀδιάφθορο, εὐωδιάζον καί χαριτόβρυτο λείψανό του ἀποδεικνύει τήν διαχρονία τῆς Ἀναστάσεως καί τήν δυνάμει ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καί Πατρός ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καθέδρα πάντων τῶν εἰς Αὐτόν πιστευόντων καί τηρούντων τάς ἐντολάς Του ἤ ὁ Ἐκλαμπρότατος, ἐπί παρουσία τοῦ ὁποίου κατά τήν «χειροτονία» τοῦ διαδόχου του, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπό τό σχετικό video ἐπεκαλέσθη ὁ ψαλμωδός «κληρικός» τό ὄνομα τοῦ ἱεροῦ Σπυρίδωνος τήν στιγμή κατά τήν ὁποία τήν 17/11/1716 ὁ τῆς ἀληθείας μύστης καί ὑποφήτης θαυματουργός Σπυρίδων ἀνετίναξε τόν Ἐνετό ἡγεμόνα Andrea Pisani, τόν θεολόγο του F. Frangipum καί 900 λατίνους γιά τό τόλμημα νά πήξουν ἀλτάριο τῆς θρησκευτικῆς τους κοινωνίας ἐντός τοῦ πανιέρου Ναοῦ Του; Ἀσφαλῶς γνωρίζει καλῶς ὁ Ἐκλαμπρότατος ὅτι ὁ ἱερός Σπυρίδων, ὅπως καί κάθε Ἅγιος δέν αὐτενεργεῖ, ἀλλά ἐκφράζει τό θεῖο θέλημα καί ἐν προκειμένῳ ἡ διά πυρός καί ὀλέθρου τιμωρία θά ἔπρεπε νά ἔχει συνετίσει τήν ἐπηρμένη ὀφρύ τῶν καταληψιῶν τοῦ Πρεσβυγενοῦς Πατριαρχείου τῆς Δύσεως. Ἀλλά, ὅπως
ἀποδεικνύεται ἡ σατανική ἐμμονή καί ἡ πεισματική ἄρνηση τῆς Ἀληθείας εἶναι κοινός τόπος ὅλων τῶν ἀποκοπέντων ἐκ τῆς Ἀμπέλου κατά τόν φρικώδη Κυριακόν λόγον (Ἰω. 15,6-7).
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙM
