Η Ελληνορθόδοξη κοινότητα Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην Ανκορατζ της Αλάσκας «επιβίωσε» του μεγάλου σεισμού μεγέθους 7 της κλίμακας Ρίχτερ, το πρωί της περασμένης Παρασκευής 30 Νοεμβρίου, με ελάχιστες ζημιές και επιπτώσεις, σύμφωνα με τον ιερατικό της προϊστάμενο π. Βασίλη Χίλχαουζ.
Σε τηλεφωνική συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα» ο π. Βασίλης είπε: «Δόξα τω Θεώ όλοι είναι καλά και ασφαλείς. Εξακολουθούμε να αισθανόμαστε τις μετασεισμικές δονήσεις ακόμα και αυτή τη στιγμή καθώς ομιλούμε».
Συμπλήρωσε πως «έχουμε αρχίσει το καθάρισμα από τα σπασμένα τζάμια στα σπίτια και στα καταστήματα. Τα παντοπωλεία και τα μικρά καταστήματα ανοίγουν και πάλι καθώς επίσης και τα πρατήρια καυσίμων. Επίσης το νερό είναι ασφαλές προς χρήση, έχουμε μπει σε πορεία ανάκαμψης, ενώ μερικοί δρόμοι και γέφυρες έχουν γκρεμιστεί».
Ο π. Βασίλης ήταν καθ’ οδόν προς τον ναό όταν κάναμε τη συνέντευξη. Είπε πως «πηγαίνω στο ναό όπου θα κάνουμε καθαριότητα. Ηλθαν μηχανικοί εξέτασαν το κτίριο το οποίο έχει μερικές ρωγμές, αλλά είναι ασφαλές αλλά βέβαια χρειάζεται να γίνει πολλή καθαριότητα». Οταν τον ρωτήσαμε αν θα τελέσει τη Λειτουργία την Κυριακή στο ναό, είπε «βεβαίως, κανονικά τον Ορθρο και τη Λειτουργία και επίσης και μία Ευχαριστήρια Ακολουθία που είμαστε όλοι καλά και ασφαλείς».
Η φωτογραφία από τη βιβλιοθήκη του κοινοτικού κέντρου, μετά τη σεισμική δόνηση είναι της Μητροπόλεως Αγίου Φραγκίσκου. (ΑΠΕ-ΜΠΕ).Αναφορικά με το κλίμα που επικρατεί ανάμεσα στους ενορίτες, είπε πως «όλοι οι ενορίτες είναι καλά. Τους επισκέπτομαι στα σπίτια ιδιαίτεροι εκείνους που είναι προχωρημένης ηλικίας».
Συμπλήρωσε πως «εδώ στην Αλάσκα έχουμε μία ενδιαφέρουσα δυναμική διότι είμαστε μακριά από τις οικογένειές μας από την Ελλάδα, από την Καλιφόρνια κι έτσι είμαστε ενωμένοι, είμαστε μόνοι μας. Ολοι είναι με ανεβασμένο το ηθικό και ρωτούν πώς μπορούν να βοηθήσουν. Πηγαίνουν στην εκκλησία διότι θέλουν να συμβάλλουν στο καθάρισμα, θέλουν να κάνουν κάτι, όλοι έχουν θετική νοοτροπία και είναι πολύ ευγνώμονες».
Σύμφωνα με τον π. Βασίλη, ο οποίος ιερατεύει στην κοινότητα επί επτάμισι χρόνια, η κοινότητα της Μεταμόρφωσης συγκροτείται από 100 οικογένειες εκ των οποίων οι 86 διαμένουν στο Ανκορατζ».
Ο σεισμός χτύπησε μόλις είχε επιστρέψει στο σπίτι. «Μόλις είχα μπει στο γκαράζ στο σπίτι από το σχολείο που είχα πάει τα παιδιά. Ηταν γύρω στις 9:29 το πρωί εδώ ώρα Αλάσκας», είπε. Και συμπλήρωσε: «Εζησα ένα τρομερό σεισμό το 1989 στην περιοχή του κόλπου στην Καλιφόρνια, κι όταν άρχισε την Παρασκευή να τρέμει η γη αμέσως κατάλαβα ότι είχαμε πρόβλημα αλλά χάρη στην Παναγία και τον Αγιο Δημήτριο είμαστε ασφαλείς, δεν πάθαμε κακό».
Οταν τον ρωτήσαμε πώς είναι η ζωή στην Αλάσκα, απάντησε, «δόξα τω Θεώ είναι καλή. Η Αλάσκα είναι ένα μοναδικό μέρος, αλλά η αποστολή του ιερέα είναι όπως παντού να υπηρετεί τους ανθρώπους και να προσπαθεί να δραστηριοποιείται μέσα στην κοινότητα».
Από τον ιστότοπο της κοινότητας πληροφορούμαστε πως η πρώτη Ελληνορθόδοξη παρουσία στην Αλάσκα ανάγεται στις αρχές του 18ου αιώνα όταν οι Ελληνες συνόδευσαν τους πρώτους Ρώσους Ορθόδοξους ιεραποστόλους.
Ωστόσο, οι μεγάλες ροές Ελλήνων μεταναστών έφτασαν στις αρχές του 19ου αιώνα, προκειμένου να εργασθούν στις σιδηροδρομικές γραμμές. Επειτα από την ολοκλήρωση του έργου ένας μικρός αριθμός παρέμεινε στο Cook Inlet το οποίο έγινε το Ανκορατζ (Anchorage).
Επί πολλά χρόνια η πιο κοντινή κοινότητα ήταν η Ρωσική Ορθόδοξη του Αγίου Νικολάου στην Eklunta, ένα χωριό το οποίο απέχει περί τα 35 μίλια βορείως του Ανκορατζ.
Η κοινότητα ξεκίνησε το 1953 από τα διαμερίσματα του κτιρίου Γιάμη, τα οποία βρίσκονταν στη διεύθυνση Third Avenue μεταξύ των οδών B και C, όπου συγκεντρώνονταν Ορθόδοξες οικογένειες στην προσπάθειά τους να διασώσουν τις παραδόσεις τους, ενώ κατά περιοδικά διαστήματα ερχόταν Ρώσοι ιερείς και κήρυτταν.
Αρκετά χρόνια αργότερα οι Σωτήριος Γιάμης, Χρήστος Παπαδημητρίου, Γεώργιος Ρογγάς και ο Goldie Grames άρχισαν να συζητούν για να οικοδομήσουν έναν μικρό ναό.
Τελικά το 1958 μία μικρή ομάδα Ελλήνων οικοδόμησαν τον πρώτο Ορθόδοξο ναό στο Ανκορατζ. Ο Χρήστος και η Μαρίκα Παπαδημητρίου δώρισαν το οικόπεδο, ο Goldie Grames προμήθευσε τα υλικά και ο Σωτήριος Γιάμης λειτούργησε ως εργολάβος και ο ναός κτίσθηκε ολοσχερώς με εθελοντική εργασία και αρχικά ονομάσθηκε «Αγιος Σωτήριος».
Ο μικρός ναός έγινε το κέντρο των πνευματικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων Ελλήνων, Ρώσων, Ουκρανών και γηγενών Ορθοδόξων της Αλάσκας.
Ο π. Μιχαήλ Οσκολκώφ ήταν ανάμεσα στους Ρώσους ιερείς που τελούσε τη Θεία Λειτουργία, ενώ ο π. Νόρμαν Ελλιοτ από την Επισκοπελιανή Εκκλησία των Αγίων Πάντων όταν χρειαζόταν βοηθούσε με τα βαπτίσματα, τους γάμους και τις κηδείες. Ο σημερινός ναός κτίσθηκε πριν από τέσσερα χρόνια.
