Του Θεοφ.Ἐπισκόπου Δορυλαίου Νικάνδρου
Ἡ πρόνοια τοῦ Ἁγίου Θεοῦ ἐχάρισε εἰς τὴν Ἐπαρχίαν-Μητρόπολίν μας τὸν Σεβ. Μητροπολίτη Καρυστίας καὶ Σκύρου κ. Σεραφείμ, διὰ νὰ καταρτίζει καὶ διακονεῖ τὸ ποίμνιόν του «πρὸς οἰκοδομὴν τῆς Ἐκκλησίας» (Α΄ Κορ. 14,12). Νὰ ὀρθοτομεῖ «τὸν λόγον τῆς ἀληθείας» (Β΄ Τιμ. 2,15). Τιμᾶμε, λοιπόν, τὸν ἡγούμενον τῆς Εὐχαριστίας, τὸν σιτοδότην «τῆς τοῦ λόγου τροφῆς», ποὺ ὁδηγεῖ «εἰς αὔξησιν πνευματικῆς ἡλικίας τὸν καλῶς τρεφόμενον».
Ὁ Ἅγιος Θεός ἐν τῇ εὐσπλαχνίᾳ Του μὲ ἠξίωσε νὰ συνοδοιπορήσω ἐπὶ μίαν ὁλόκληρον δεκαεπταετίαν μετὰ τοῦ Σεπτοῦ Ποιμενάρχου κ. Σεραφείμ, ὅστις ἐπλούτισε τὴν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ διακονίαν μου, φιλοστόργως καὶ μεθοδικῶς φροντίσας νὰ μὲ μυήσει βαθύτερον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον λατρείαν, ὡς καὶ εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν διοίκησιν. Μοῦ ἐνεπιστεύθη τὴν θέσιν τοῦ Πρωτοσυγκέλλου καὶ Ἐφημερίου, τυχὼν τῆς ἀπολύτου ἐμπιστοσύνης Του κατὰ τὴν μελέτην καὶ ἐπίλυσιν πλείστων ἐκκλησιαστικῶν καὶ διοικητικῶν θεμάτων. Ἀκέραιος, ἀνεπιτήδευτος, δωρικός, εὐθὺς καὶ προσηνής.
Ἡ προσευχὴ καὶ μάλιστα ἡ μυστηριακὴ ζωὴ ἀποτελεῖ τὸ πρωταρχικόν μέλημα τῆς ζωῆς Του. Τὸν συνέχει ὁ λόγος του Προφήτου Ἰεζεκιήλ: «Ποιμένες ἀκούσατε λόγον Κυρίου […] τάδε λέγει Κύριος. ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τοὺς ποιμένας καὶ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺς τοῦ μὴ ποιμαίνειν τὰ πρόβατά μου, καὶ οὐ βοσκήσουσιν ἔτι οἱ ποιμένες αὐτά˙ καὶ ἐξελοῦμαι τὰ πρόβατά μου ἐκ τοῦ στόματος αὐτῶν» (Ἰεζ. 34,7-11), «ποιμάνατε τὸ ἐν ὑμῖν ποίμνιον τοῦ Θεοῦ, ἐπισκοποῦντες μὴ ἀναγκαστῶς, ἀλλ’ ἑκουσίως, μηδὲ αἰσχροκερδῶς, ἀλλὰ προθύμως, μηδ’ ὡς κατακυριεύοντες τῶν κλήρων, ἀλλὰ τύποι γινόμενοι τοῦ ποιμνίου» (Α΄ Πέτ. 5,2-3).
Ἡ θεία Εὐχαριστία ἀποτελεῖ τὸ κέντρον τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἶναι αὐτὴ ἡ ὁποία κάνει τὴν Ἐκκλησία νὰ εἶναι καὶ νὰ ἐκφράζεται ὡς Σῶμα Χριστοῦ. Τὸ οὐσιαστικὸν ἔργον τοῦ Ἐπισκόπου, κατὰ τὸν ἅγιον Ἰγνάτιον τὸν Θεοφόρον, εἶναι ἡ τέλεσις τῆς θείας Λειτουργίας. Ἑπομένως, διὰ τὸν τιμώμενον Σεπτὸν Ποιμενάρχην μας ἀποτελεῖ τρόπον ζωῆς καὶ δὲν θὰ ἦτο ὑπερβολὴ νὰ σημειώσω τοὺς λόγους τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου «Μνημονευτέον γὰρ Θεοῦ μᾶλλον ἢ ἀναπνευστέον».
Οἱ κινήσεις του ἱεροπρεπεῖς καὶ οἱ ὁδηγίες πρὸς τοὺς λειτουργοὺς λιτές. Κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ Ὄρθρου διαβάζει πάντοτε τὴν Θείαν Μετάληψιν. Χοροστατεῖ σὲ μεγάλες ἑορτὲς καὶ πανηγύρεις Ἱερῶν Ναῶν. Τὸ κήρυγμα τῆς Κυριακῆς, μεστὸν θεολογικῶν καὶ ἁγιολογικῶν νοημάτων. Μετὰ τὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας, θὰ ἀναγνώσει τὴν Εὐχαριστίαν ἐπὶ τῇ θείᾳ Μεταλήψει. Ὁσάκις παρατίθεται ἑόρτιον γεῦμα, παρακάθηται καὶ ἐπικοινωνεῖ μετὰ τοῦ ποιμνίου του. Ἄξιον προσοχῆς καὶ μιμήσεως δι’ ὅλους τοὺς κληρικοὺς εἶναι ἡ συμμετοχὴ εἰς τὸ λεγόμενον Σαρανταλείτουργον, τὸ ὁποῖον ἄρχεται ἀπό τὴν 15ην τοῦ μηνὸς Νοεμβρίου ἑκάστου ἔτους. Λίαν πρωὶ εἰσέρχεται εἰς τὸ Ἱερὸν Βῆμα καὶ ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Προσκομιδῆς μνημονεύει τὰ ὀνόματα ζώντων καὶ τεθνεώτων.
Ἀπὸ τοὺς εὐσεβεῖς γονεῖς τους Γεώργιον καὶ Θεοδώραν, ὁ Σεβασμιώτατος «ἐτράφη ἐν τοῖς θείοις ἤθεσι καὶ παιδεύμασι». Ἐφηρμόσθη ἐπίσης ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατον κατὰ γράμμα ἡ Ἀποστολικὴ ὑπόδειξις- νουθεσία: «Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες, καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β΄ Τιμ.3,14-16).
Ἔχοντας ὅλα αὐτὰ τὰ χαρίσματα-τάλαντα, δὲν ὑστέρησε καὶ εἰς τὴν ἀνακαίνισιν τῶν Ἱερῶν Μονῶν μὲ νέες ἀδελφότητες. Εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Καρυστίας καὶ Σκύρου λειτουργοῦν πέντε Ἱερὲς Μονές. Ἐπισημαίνω τὴν πατρικὴν ἀγάπην καὶ στοργήν, τὴν ὁποίαν ἐπιδεικνύει ὁ Ποιμενάρχης μας, ὁ ὁποῖος τακτικὰ ἐπισκέπτεται τὶς Ἱερὲς Μονές, τελεῖ τὶς μοναχικὲς κουρὲς καὶ ἐνισχύει διὰ τοῦ πατρικοῦ Του λόγου τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα τῶν μοναχῶν.
«Ἐν ὀνόματι, λοιπόν, Κυρίου Ἰησοῦ εὐχαριστοῦντες» (Κολ. 3,17), εὐχόμεθα ὑγιείαν ἀδιάπτωτον καὶ πνεῦμα ἀκίβδηλον, ὥστε νὰ συνεχίζετε τὴν Ἐπισκοπικήν Σας διακονίαν εἰς ἔτη πολλά. Πιστεύομε πὼς ὁ Κύριος ὁ Θεός «τοῖς Ἀγγέλοις Αὐτοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλάξαι σε ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς σου».
«Κύριος σκέπη σοι … φυλάξει τὴν ψυχήν σου ὁ Κύριος» διατηρώ- ντας σε «σῶον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, μακροημερεύοντα καὶ ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς Ἀληθείας» Του, Γένοιτο.
*(Ἀπόσπασμα ἀπό τό πλῆρες κείμενο τό ὁποίο παρατίθεται εἰς τόν ἀφιερωματικόν τόμον πρός τιμήν τοῦ Σεβ. Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ).
