Έχω -κατ’ επανάληψη- εκφράσει την εκτίμησή μου για την πέννα του κ. Σωτήρη Τζούμα καθώς επίσης για την δυνατότητα πρόσβασής του σε πηγές πληροφοριών που ελάχιστοι και ορισμενες φορές μόνον ο ίδιος έχει πρόσβαση.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν ξέρεις πού το πηγαίνει όταν μιλά για ορισμένα πράγματα.
Και εξηγούμαι.
Όταν, επί παραδείγματι, διαβάζω τα άρθρα του κ. Τσελεγγίδη ξέρω ότι έχω να κάνω με ένα σπουδαίο παραδοσιακό θεολόγο που εκφράζει πάντοτε ορθόδοξες θέσεις.
Όταν διαβάζω τα άρθρα του κ. Πέτρου Βασιλειάδη ξέρω ότι έχω να κάνω με ένα φιλελεύθερο θεολόγο που εκφράζει μη αποδεκτές από την Ορθοδοξία θέσεις.
Αλλά και στις δύο περιπτώσεις ξέρω με ποιους έχω να κάνω και πού το πάνε.
Με τον κ. Τζούμα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ξέρει να γράψει ο ευλογημένος -μακάρι να είχα το συγγραφικό του τάλαντο-, ξέρει πράγματα που οι πολλοί ή ίσως και όλοι αγνοούν, αλλά δεν ξέρεις πού ακριβώς το πηγαίνει με την αρθογραφία του.
Όνομα και πράγμα επικοινωνιολόγος.
Σ’ αυτό το στάδιο φαίνεται ότι εξυπηρετεί τις θέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ότι συνδέεται και με τον π. Άλεξ Καρλούτσο και ίσως και με τον ίδιο τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Αυτά που λέγει για την Εκκλησία της Αμερικής μας προβληματίζουν σοβαρά.
Καθόλου παράξενο αν ο π. Άλεξ Καρλούτσος κάνει λόμπι για τον Σεβ. Γαλλίας για τον οποίο φαίνεται ότι η Ελληνική κυβέρνηση έχει ενστάσεις.
Ως γνωστόν ο π. Άλεξ never takes no for an answer. Αν πιστεύει -και φαίνεται ότι αυτό ακριβώς πιστεύει- ότι ο Σεβ. Γαλλίας πρέπει να διαδεχθεί τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, δεν είναι καθόλου παράξενο αν προσπαθεί να τον προωθήσει στα κέντρα λήψεως αποφάσεων στο Φανάρι, στις ΗΠΑ και στην Αθήνα.
Δεν είναι αυτό που μας πονά κ. Τζούμα.
Αυτό που ξέρουμε είναι το εξής: Αυτή τη στιγμή ο Θρόνος της Αμερικής δεν είναι κενός. Ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος μπορεί να είναι 89 χρόνων, αλλά το μυαλό του δουλεύει κρύσταλλο και οι σωματικές του αντοχές είναι αξιοζήλευτες ακόμη και για ιεράρχες τριάντα χρόνια νεώτερους του.
Επομένως γιατί γίνεται συζήτηση για να αντικατασταθεί;
Αλλά και όταν έρθει η ώρα της αποχώρησης του Σεβ. κ. Δημητρίου η Ομογένεια και η Ορθοδοξία στην Αμερική ένα πράγμα ζητούν από τον Πατριάρχη μας, την Ελληνική κυβέρνηση και από το όποιο άλλο κέντρο λήψεως αποφάσεων.
Θέλουμε ιεράρχη αδιάβλητο, με συγκροτημένη θεολογική σκέψη και ορθόδοξο φρόνημα, εχθρό των νεωτερισμών και της εκκοσμίκευσης, άνθρωπο προσευχής για να εξορκίσει τα δαιμόνια της εκκοσμίκευσης και των νεωτερισμών που βασανίζουν την Εκκλησία μας.
Δεν έχουμε προσωπικά με τον Σεβ. Γαλλίας, αλλά καθόλου δεν μας αναπαύει η ιδέα ότι θα διαδεχθεί τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο επειδή πρόκειται για νεωτεριστή και βαμμένο Οικουμενιστή κληρικό. Αρκεί να δει κανείς τις φωτογραφίες του για να αντιληφθεί με πόσο αντιπαραδοσιακή εμφάνιση κυκλοφορεί. Το κυριώτερο! Πρόκειται για Οικουμενιστή ολκής, ο οποίος, μετά την αποχώρηση του Σεβ. Περγάμου, κατέστη ο ισχυρός θεολογικός βραχίονας του Οικουμενισμού στο Φανάρι.
Επομένως, τι ακριβώς έχει να προσφέρει στην Εκκλησία της Αμερικής ο Σεβ. Γαλλίας; Και άλλους νεωτερισμούς, μεγαλύτερη εκκοσμίκευση, ή ταξιδάκια στο Βατικανό για να φιλά το χέρι του Πάπα;
Αναμφίβολα ο π. Άλεξ Καρλούτσος έχει δύναμη και επιρροή μεγάλη. Ας την χρησιμοποιήσει, λοιπόν, όχι για να εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος Αμερικής νεωτεριστής, εκκοσμικευμένος και Οικουμενιστής κληρικός, αλλά ιεράρχης με αδιάβλητο βίο και ορθόδοξο φρόνημα.
Ιδού το δημοσίευμα του κ. Τζούμα που μας έδωσε αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου:
ΑΣ ΜΗΝ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΔΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ
Του κ. Σωτήρη Τζούμα
