Του π. Ηλία Μάκου

Ο οσιομάρτυρας Ανδρέας από την Κρήτη, που εορτάζεται η μνήμη του στις 17 Οκτωβρίου, όρθωσε το ανάστημά του και υπερασπίστηκε την Ορθοδοξία απέναντι στους εικονομάχους. 

Δεν δίστασε να ελέγξει τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο τον Ε΄ και όταν τον ρώτησαν πως τόλμησε να το κάνει απάντησε θαρραλέα: «Δεν είναι αμαρτία να ελέγχεις βασιλιά, που παρανομεί». 

Η γενναία στάση του προκάλεσε το μένος του όχλου των εικονομάχων. 

Τον μαστίγωσαν και του έκοψαν το ένα πόδι με το τσεκούρι. 

Δεν έφτανε, όμως, αυτό. Πέταξαν από τη μανία τους εναντίον του το λείψανό του στα σκουπίδια. 

Από εκεί το παρέλαβαν Χριστιανοί και το έθαψαν σε τόπο, που ονομαζόταν «της «Κρίσεως», γι’ αυτό και ο μάρτυρας λέγεται Ανδρέας ο εν Κρίσει. 

Έδειξε τόλμη ο οσιομάρτυρας Ανδρέας και τη δείχνει και σε μας, αλλά όχι οποιαδήποτε τόλμη. 

Την τόλμη, που στηρίζεται στην ακλόνητη στο Χριστό πίστη, στην ορθή στο Χριστό πίστη. 

Γιατί μονάχα αυτή η πίστη δημιουργεί μέσα μας φρόνημα γνήσιο, πατερικό, Ορθόδοξο. 

Μόνο αυτή η πίστη γεννά τη σωστή «σύνεση», μακριά από κάθε έννοια φιλαυτίας-φιλοτομαρισμού, μακριά από προσωπικά οφέλη και επιδιώξεις. 

Χρειαζόμαστε μια πίστη προσανατολισμένη στη μεταβολή μας σε αφοσιωμένους αγωνιστές του Χριστού, σε συνειδητούς μάρτυρες της Αλἠθειας Του. 

Γιατί μόνο αυτή η πίστη υπερβαίνει μέσα μας την απλή τυπική σχέση με το Χριστό και το Ευαγγέλιό Του και μεταστοιχειώνεται σε δυναμική μαρτυρία. 

Μια τέτοια πίστη είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για μια χριστιανική ζωή γεμάτη συνέπεια και προθυμία. 

Η παρουσία του Χριστιανού στον κόσμο δεν μπορεί να μην είναι παρά μια ομολογία Χριστού. 

Μια ομολογία, που οφείλουμε Να προσφέρουμε με όλη την ύπαρξή μας κάθε στιγμή της ζωής μας.