Τρισαρχιερατική Θ. Λειτουργία τελέστηκε την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, 19 Μαρτίου 2023, στον Καθεδρικό Ι. Ναό του Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο, προεξάρχοντος στην Θ. Λειτουργία του προσκεκλημένου υπό του Σεβ. Μητροπολίτου μας Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Φαναρίου κ. Αγαθαγγέλου, Γενικού Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, συλλειτουργούντων του σεπτού Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου και του Θεοφιλεστάτου Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μητροπόλεως μας Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου και συνοδευομένου υπό του Πανοσ. Αρχιμ. π. Τιμοθέου Μπαϊμπάκη, Ιεροκήρυκα της Ι. Μητροπόλεως Χαλκίδος.

Τον Θείο λόγο κήρυξε ο Πανιερώτατος αναφερόμενος αρχικά στα σαράντα έτη Ιερωσύνης και Αρχιερωσύνης του αλλά και στα σαράντα οκτώ και πλέον έτη γνωριμίας του με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας αναπολώντας μνήμες και θύμησες από τα παιδικά, νεανικά εκκλησιαστικά χρόνια από την ευλογημένη πόλη της Χαλκίδας. Στην συνέχεια αναφέρθηκε στον Τίμιο Σταυρό, ως το πλέον ουσιαστικό και χαρακτηριστικό σύμβολο του ορθόδοξου Χριστιανού και έκφραση του αγώνα και της νίκης, της θυσίας και της δόξας, της ζωής και της σωτηρίας, αλλά και της καθημερινής απάντησης της αγάπης του Θεού στην τραγωδία και απόγνωση του αμαρτάνοντος ανθρώπου. Ζούμε σε έναν κόσμο που κυριαρχεί το «αντισταυρικό» πνεύμα και που φίλαυτα έχει ως ιδανικά του την ευημερία, την καλοζωΐα, την άνεση και που τοποθετεί την ελευθερία όχι στην θυσία και την αγάπη, αλλά στον εγωισμό. Ο Σταυρός τρομάζει γιατί διέλυσε την άνεση. Η απόρριψη του Σταυρού του Χριστού από τον κόσμο τον οδηγεί στην αντιμετώπιση οδυνηρότατων και φοβερών μαστίγων ως συνέπειες της «αντι-σταυρικής» του πορείας. Η λύση όμως δεν βρίσκεται στην λήψη μέτρων αλλά στον μόνο αληθινό τρόπος ζωής τον «Σταυρικό» και την μετάνοια. Τιμώντας τον Σταυρό του Χριστού αντιλαμβανόμαστε το τι σημαίνει Βασιλεία του Θεού και ότι ο Θεός μας αγαπά τόσο ολοκληρωτικά ώστε να θυσιάσει τον Εαυτό Του. Η θέα του Σταυρού καλλιεργεί μέσα μας την ελπίδα και μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε το βάθος της σωτηρίας που ανοίγεται μπροστά μας, όταν βλέπουμε ότι, με την συμπόνια και την συγχώρεση απέναντι σ’ όλο το ανθρώπινο είδος, ο Χριστός παίρνει επάνω του όλο τον πόνο του κόσμου, δέχεται να πεθάνει έναν απίστευτο θάνατο λέγοντας εκ μέρους όλων όσων υποφέρουν (διώκτες και σταυρωτές) «ναι – σας συγχωρώ…!». Και αυτή η συγχώρεση είναι ένα ακόμα βήμα για την στιγμή που θα αντικρύσουμε τον

Αναστημένο Χριστό. Αυτή είναι η παρηγορία και η ανακούφιση, η ανάπαυση και η παραμυθία, το φως και η γαλήνη. Διότι, στην Εκκλησία μας όπου ασκούμεθα «σταυρικά», λαμβάνουμε την πείρα της αναστάσεως γιατί στην Εκκλησία μας όλα είναι αναστάσιμα, γιατί είναι «σταυρικά» και χωρίς Σταυρό δεν υπάρχει Ανάσταση αλλά ούτε και Σταυρός υπάρχει που να μην ακολουθείται από Ανάσταση.

Ο άγιος Φαναρίου δεν παρέλειψε να αναφερθεί στον Ποιμενάρχη μας, ως τον πάντοτε χαμογελαστό, καλικέλαδο, διαπρύσιο Ιεροκήρυκα, ακούραστο Κατηχητή, τον καλοσυνάτο και ευπροσήγορο Κληρικό με ήθος, τον άνθρωπο για τις δύσκολες εκκλησιαστικές αποστολές, αλλά και όλες τις ευλογίες που τους χάρισε ο Θεός. Ολοκληρώνοντας, ευχήθηκε να έχουμε την χάρη του Σταυρωθέντος και Αναστάντος Κυρίου μας και να μην αρνηθούμε τον Σταυρό Του και τον «σταυρό» μας!

Πριν την απόλυση ο σεπτός Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στην σταυρώσιμη πορεία της Ιερωσύνης και στον «καημό» που ο κάθε Κληρικός έχει να προσφέρει στον κόσμο το σωτήριο Ευαγγελικό μήνυμα. Εξέφρασε δε την μεγάλη του χαρά, τις θερμές ευχαριστίες και το «καμάρι» του προς τον Πανιερώτατο άγιο Φαναρίου, ο οποίος έκανε την τιμή να εορτάσει την 40η επέτειο της Ιερωσύνης και Αρχιερωσύνης του κοντά μας. Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος ο Ποιμενάρχης μας περικόσμησε τον κ. Αγαθάγγελο με τα Αρχιερατικά διαδήματα, που άξια φέρει, ευχόμενος και εκ μέρους του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου, όλου του Κλήρου και του Λαού της Αποστολικής Ι. Μητροπόλεως μας, να εορτάσει και «χρυσό ιωβηλαίο» Ιερωσύνης και Αρχιερωσύνης και η διακονία του να είναι αγία, ευλογημένη και καρποφόρος αναφωνώντας το ΑΞΙΟΣ!

Στην Θ. Λειτουργία παρέστησαν ο Υφυπουργός κ. Νικόλαος Ταγαράς, ο Βουλευτής κ. Κωνσταντίνος Κόλλιας, η Σύμβουλος του Προθυπουργού κ. Μαρία – Ελένη Σούκουλη, ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου κ. Γεώργιος Πιέτρης, ο Υποψήφιος Δήμαρχος και Δημοτικός Σύμβουλος κ. Νικόλαος Σταυρέλης, η πρώην Βουλευτής κ. Αικατερίνη Φαρμάκη-Γκέκη, ο πρώην Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Δημήτριος Κονομόδης και πλήθος πιστών που κατέκλυσαν από νωρίς τον Ι. Ναό.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας στον Καθεδρικό Ι. Ναό του Απ. Παύλου, στην Κόρινθο, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος χοροστάτησε παρουσία του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου στην Ι. Ακολουθία των Χαιρετισμών του Τιμίου Σταυρού, αντί του Κατανυκτικού Εσπερινού, στην οποία συμμετείχαν όλοι οι Ιερείς της πόλεως Κορίνθου, ενώ ο Πανοσ. Αρχιμ. π. Κλαύδιος Καλαράς, Αρχιερατικός Επιτρόπου Σικυώνος και Προϊστάμενος του Ι. Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κιάτου, ομίλησε με θέμα: «Σταυρωθέντος σου Χριστέ, ανῃρέθη η τυραννίς». Ο π. Κλαύδιος, αναφέρθηκε στην εικόνα και τους συμβολισμούς του Σταυρού, περιγράφοντας την εμπειρία της σωτηρίας που μας χάρισε ο Σταυρικός θάνατος του Σωτήρος. Ο Χριστός έπρεπε να πεθάνει για να κληροδοτήσει στην ανθρωπότητα την πληρότητα της ζωής. Αυτό το μυστήριο δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε. Ο έσχατος εχθρός του ανθρώπου είναι ο θάνατος για αυτό και η σωτηρία πρέπει να είναι η νίκη επί του θανάτου, της θνητότητας του ανθρώπου. Η αληθινή ζωή αποκαλύφθηκε δια του θανάτου του «Ενός» που είναι η «Ανάσταση και η Ζωή». Ο θάνατος του Χριστού είναι η προέκταση της Ενσαρκώσεως Του. Ο Θεάνθρωπος απέθανε επί του Σταυρού

μόνο κατά την ανθρώπινη φύση Του, που ήταν της ίδια ουσίας με την δική μας. Ήταν ο εκούσιος θάνατος του «Ενός» που είναι ο Ίδιος η Αιώνια Ζωή. Ο θάνατος επί του Σταυρού είναι νίκη επί του θανάτου όχι μόνο επειδή ακολουθεί η Ανάσταση αλλά και επειδή Αυτός καθ᾿ Εαυτόν είναι η νίκη, η οδυνώμενη αγάπη, η παντοδυναμία της αγάπης. Ο Χριστός προσφέρει τον Εαυτό Του, με γενναιόδωρη αυτοδιάθεση, προκειμένου να υποφέρει και να πεθάνει από την αγάπη Του για τον άνθρωπο αναιρώντας τον θάνατο, κάνοντας τον άνθρωπο αθάνατο και προσφέροντάς του, δια του Σταυρού ό, τι χρειάζεται για να μπει ξανά στον Παράδεισο!