Στο διάλογο Του με τη Σαμαρείτιδα ο Χρήστος σπάει κάθε προκατάληψη και κάθε καχυποψία. Συνομιλεί με γυναίκα και μάλιστα αλλόφυλη που δεν είχε το καλύτερο βίο. Της ζητάει να Του δώσει νερό και Αυτός της προσφέρει την αιωνιότητα. Της λέγει την αλήθεια της ζωής της και αυτή Τον ομολογεί ως Μεσσία. Συνομιλεί μαζί της για την λατρεία του Θεού ότι εν πνεύματι και αληθεία δεί προσκηνείν και αυτή γίνεται ιεραπόστολος. Αλήθεια εμείς που θέλουμε να είμαστε συνεχιστές του Χριστού και του έργου του, τολμάμε σήμερα να μιλήσουμε με τον ίδιο τρόπο στο σύγχρονο άνθρωπο; Έχουμε τη δύναμη να συνομιλήσουμε μαζί του και να τον πείσουμε για την Σωτηρία της ψυχής, για την αλήθεια της ζωής, για τον Αναστημένο Χριστό; Πρέπει με ειλικρίνεια να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα για να είμαστε αληθινά του Χριστού μαθητές, και της Αναστάσεώς Του ομολογητές.