You are currently viewing Ο «μεγάλος» Βαρθολομαίος και ο «χρυσός αιώνας» για το Φανάρι

Ο «μεγάλος» Βαρθολομαίος και ο «χρυσός αιώνας» για το Φανάρι

  • Reading time:1 mins read

Του Σωτήρη Μ. Τζούμα

“Το γήρας περικράτησον” δέεται ο λειτουργός του Υψίστου στην Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου.
Και βέβαια όταν ο άνθρωπος εισέρχεται στην λεγόμενη τρίτη ηλικία και οι δυνάμεις του  τον εγκαταλείπουν, χρειάζεται στήριγμα και φροντίδα.
Αποτελεί μέριμνα κοινωνική αλλά και ευθύνη ποιμαντική της Εκκλησίας η φροντίδα, η ανακούφιση αλλά και η πνευματική προετοιμασία για την εξασφάλιση του εισιτηρίου για την άλλη ζωή των ηλικιωμένων αδελφών μας.
Το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο είναι η τροφός του Γένους. Πλείστα όσα ιδρύματα, για κάθε ηλικία είχε και συνεχίζει να διατηρεί και να συντηρεί για χάρη των “ολίγων αλλά πολλών” Ρωμιών της Πόλης.
Ο Πατριάρχης του Γένους ως πνευματικός ηγέτης και πατέρας όλων μας , αλλά ιδιαιτέρως των Ρωμιών  της Πόλης αλλά και των δύο νησιών του Αρχιπελάγους μας- της Ίμβρου και της Τενέδου που μοίρα κακή και παρανοϊκή τα χάρισε στην Τουρκία- φροντίζει για κάθε τους ανάγκη και για κάθε πρόβλημα των ολίγων αλλά σημαντικών Ελλήνων της αδούλωτης Ρωμιοσύνης.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι ο Πατριάρχης μας  αγαπάει και τιμά ξεχωριστά την ιδιαίτερη του πατρίδα, την γεννήτρα και τεχνήτρα της ζωής του την Ίμβρο.
Καρπός της αγαπώσας καρδίας του, αλλά και της τιμής που προσδίδει στην τρίτη ηλικία, είναι η πρωτοβουλία του και με προσωπική δαπάνη μάλιστα, η ανέγερση Στέγης Ηλικιωμένων  στην Ίμβρο!
Ένα μεγάλο έργο με πολλούς συμβολισμούς αλλά και ουσιαστικά απαραίτητο που θα υπηρετήσει τους “ελάχιστους αδελφούς” του Ίμβριου Πατριάρχη μας, όσους απέμειναν αλλά και όσους θα ενθαρρυνθούν για να επιστρέψουν στην Ίμβρο  και να αφήσουν την τελευταία τους πνοή εκεί.
Ο Πατριάρχης γνωρίζει πολύ καλά πώς και πότε να θεραπεύσει  ένα πρόβλημα,γνωρίζει το πότε και το γιατί να ομιλήσει.
Κι ας τον επικρίνουν κάποιοι.Ο Μακαριστός
Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος που πικράθηκε απο το Φανάρι   για όσα υπέστη εξαιτίας των δόλιων καλοθελητών αποκαλούσε τον Πατριάρχη μας και τους λοιπούς Ιεράρχες της Πόλης «ως ελεύθερους πολιορκημένους» που έχουμε ιερό χρέος να προστατεύουμε.
Ο δε Μακαριστός  Φιλίππων Προκόπιος που τα τελευταία  έτη είχε συνδεθεί ιδιαιτέρως με το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας  έλεγε: “όλοι εμείς μιλάμε εκ του ασφαλούς…”
Γιαυτό τούτες τις κρίσιμες ώρες με το θέμα της Αγιά Σοφιάς  ας μιλήσουν πρώτα  αυτοί που πρέπει και οφείλουν να μιλήσουν κι ας αφήσουν τον Πατριάρχη να ενεργεί όπως τον φωτίζει ο Άγιος Θεός.Αρκεί να είναι και να παραμένει πάντα ασφαλής.
Αυτά που ζητούν ορισμένοι άσχετοι με τα της Εκκλησίας αλλά  και αγνοούντες την πραγματική θέση και προσφορά του Οικουμενικού  Πατριάρχη, είναι θέματα που έπρεπε να  έχει λύσει προ πολλού η ελληνική διπλωματία.
Είναι εύκολο να προσάπτουμε ευθύνες όταν αποκαλύπτεται η δική μας ανεπάρκεια και ασχετοσύνη.
Και όσοι «χρεώνουν» στον Πατριάρχη την ελλιπή υποστήριξη του Πούτιν στο θέμα της Αγιά Σοφιάς λόγω ουκρανικού, ας ξεκαθαρίσουν εσωτερικά τους την αλήθεια.
Αν το βαρόμετρο της πίστης του Πούτιν εξαρτάται απο πολιτικά θέματα και στόχους που έχει βάλλει να κατακτήσει, ας σταματήσει τότε  να μας το παίζει πιστός και ευλαβής προσκυνητής του Αγίου Όρους, γιατί με την συμπεριφορά του καθίσταται γιαλαντζί πιστός!Διότι εν προκειμένω εργαλειοποιεί  την πίστη για να πετύχει τον πολιτικό επεκτατισμό του και αυτό τον κάνει να μην διαφέρει   καθόλου από τον ημιπαράφρονα  Ερντογάν.
Η Αγία Σοφιά  είναι διαχρονικό σύμβολο της Ορθοδοξίας και αλίμονο σε όποιον την περιορίζει στα στενά όρια μιας Εκκλησιάς.
Και ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας:όποιος καταπατά ή προσβάλλει ιερά  σύμβολα αλλά και όποιος παρασιωπά αυτή την καταπάτηση χάριν πολιτικών σκοπιμοτήτων   το πληρώνει νομοτελειακά γιατί είναι αισχρός βιαστής  και ρίψασπις της ιστορίας και της πίστεως  αντίστοιχα
Η δωρεά αυτή του Οικουμενικού Πατριάρχη μας προς το νησί που γεννήθηκε  -για να επανέλθω  στο θέμα μας- αποτελεί το επισφράγισμα  μιας λαμπράς  πατριαρχίας, η οποία μπορεί να μην έφερε αποτελέσματα σε  όλους τους προσδοκώμενους στόχους , αλλά θα μείνει στην ιστορία ως ο «μεγάλος Πατριάρχης Βαρθολομαίος» και η πατριαρχία του ως ένας «χρυσός αιώνας» για το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο.
Τον Βαρθολομαίο θα τον θυμηθούμε όταν τον χάσουμε! Παρά τα όποια ανθρώπινα λάθη  θα μείνει στην ιστορική μνήμη ως ο ανενάληπτος!