Στις κρίσιμες αυτές ώρες, που διακυβεύεται το μέλλον και η ιστορική υπόσταση της πατρίδας μας Μακεδονίας και συναισθανόμενος το βάρος της ευθύνης μου, η οποία απορρέει από την ιερατική μου ιδιότητα και μάλιστα την διακονία μου στον επ’ ονόματι του αγίου Αποστόλου Παύλου ιερό Ναό της Καβάλας, της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης αρχαίας Νεαπόλεως, η οποία ιδιαίτερα αναφέρεται από τον ευαγγελιστή Λουκά στην Καινή Διαθήκη (Πράξεις Αποστόλων, κεφ.16, στ. 11-13) ως το επίνειο των Φιλίππων «πρώτη της μερίδος της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ πόλις κολωνία», επιθυμώ να συνεισφέρω με τις όποιες ελάχιστες δυνατότητές μου στην διατράνωση της αληθείας, ότι «η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ είναι ΕΛΛΑΔΑ».
Όπως κάθε έλληνας και πολίτης αυτής χώρας, που αγαπά την πατρίδα του και πολύ περισσότερο σέβεται τα ιερά και αιματοβαμμένα χώματα της Μακεδονίας μας, όταν μάλιστα έχει το προνόμιο να κατοικεί σε αυτά, ημπορώ πιστεύω και εγώ, ως Κληρικός και άρα ενεργός Πολίτης, να εκφράσω σκέψεις, σχόλια, συναισθήματα, διαθέσεις με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες και παρουσιάζονται ως δήθεν λύση του προβλήματος της Μακεδονίας μας. Πρόβλημα ασφαλώς για άλλους, τους οποίους θα μπορούσε κανείς να τους αποκαλέσει και «μοιχεπιβάτες της ιστορίας» και όχι για οποιονδήποτε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο ανά την υφήλιο και ανά τους αιώνες. Θα αποφύγω τον πειρασμό να κοινοποιήσω όσα η πληγωμένη ίσως και θυμωμένη ελληνοχριστιανική καρδιά μου σπρώχνει προς τα χείλη του στόματός μου, αφού δεν επιθυμώ να εμπέσω στην παγίδα όσων με την ρητορική τους επιχειρούν να ενσπείρουν το ζιζάνιο του διχασμού στον ελληνικό λαό, διαχωρίζοντας τους ανθρώπους σε γαλάζιους, πράσινους, κόκκινους κ.ά. Μην ξεχνάμε όμως ότι η
αγάπη προς την πατρίδα είναι ιδανικό και ξεπερνά χρώματα και ιδεολογίες, που στην ροή του χρόνου ξεθωριάζουν και καταλήγουν σαν μικρές κηλίδες μέσα στην ιστορία. Κάπως έτσι άλλωστε, προσδιορίζεται και η διδασκαλία της Εκκλησίας.
Αντί άλλων, λοιπόν, θα ήθελα να θέσω στην διάθεση κάθε καλοπροαίρετου ερευνητή και αναζητητή της αληθείας το ακαταμάχητο επιχείρημα, που αποτυπώνεται στην Καινή Διαθήκη και μάς το προσφέρει απλόχερα ο ευαγγελιστής Λουκάς στις «Πράξεις των Αποστόλων».
Αρχικά στο 16ο κεφάλαιο : (σε ελεύθερη μετάφραση) «…ο Παύλος είδε την νύχτα ένα όραμα, ένας ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ άνδρας στεκόταν μπροστά του και τον παρακαλούσε, λέγοντας : (αυτολεξεί) «διαβάς εις ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΝ βοήθησον ημίν» … και έτσι από την Τρωάδα αποπλεύσαμε και πήγαμε κατευθείαν στην Σαμοθράκη και την επομένη στη Νεάπολη. Από εκεί πήγαμε στους αρχαίους Φιλίππους, που είναι η σπουδαιότερη πόλη εκείνης της περιοχής της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, αποικία των Ρωμαίων».
Ακολούθως στο 17ο κεφάλαιο, συνεχίζεται η καταγραφή της περιοδείας τους στα ελληνικά μακεδονικά χώματα και σημειώνει : (σε ελεύθερη μετάφραση) «Πέρασαν από την Αμφίπολη και την Απολλωνία και ήρθαν στην Θεσσαλονίκη … εκεί οι χριστιανοί μόλις νύχτωσε φυγάδευσαν τον Παύλο και τον Σίλα στη Βέροια …». Και όλα αυτά συνέβησαν στο μακρινό 50 μ.Χ.
Φωνάζει, λοιπόν, και μαρτυρεί περί της ελληνικότητας της Μακεδονίας μας η αγία Γραφή και ο Απόστολος Παύλος με την περιοδεία του δίνει απαντήσεις σε όσους μάταια επιχειρούν να διασαλεύσουν την μία και μοναδική και ανόθευτη στους αιώνες ιστορική αλήθεια, ότι «Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ». Και δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς, αφού και ο Παύλος, ρωμαίος μάλιστα πολίτης και ακριβής γνώστης της πολιτισμικής ιστορίας και της γεωγραφίας, όταν το 50μ.Χ. θέλησε να περιδιαβεί την Μακεδονία δεν πήγε στα Σκόπια, ή, πιο κοντά σε εμάς, στην Οχρίδα ή στη Μπιτόλα ή στις παράκτιες περιοχές των Πρεσπών. Αντίθετα ήλθε στην Νεάπολη (σημερινή Καβάλα) και τους Φιλίππους, στην Αμφίπολη, την Απολλωνία, την Θεσσαλονίκη και την Βέροια, πρίν κατηφορίσει για την Αθήνα. Και ασφαλώς ο ίδιος και οι συνεργάτες του μιλούσαν και έγραφαν ΕΛΛΗΝΙΚΑ και όχι κάποιο σλάβικο ιδίωμα, όπως οι σύγχρονοι κάτοικοι του κρατιδίου των Σκοπίων.
Γι΄ αυτό, λοιπόν, αγαπητοί συνέλληνες ΓΡΗΓΟΡΕΙΤΕ!. Ο ίδιος Μακεδόνας άνδρας μάς καλεί και σήμερα, δια του φωτιστή μας Αποστόλου των εθνών αγίου Παύλου, να συμφωνήσουμε στα αυτονόητα, ότι δηλαδή αυτοί που εμφανίσθηκαν στον βαλκανικό ορίζοντα μόλις από τα τέλη του 6ου και τις αρχές του 7ουμ.Χ. αιώνα, είναι αδύνατον να έχουν οποιαδήποτε φυλετική σχέση με τους Μακεδόνες, που ήδη από την αρχαιότητα διετράνωναν και ομολογούσαν, ότι είναι Έλληνες. Όλες, μα όλες, οι ιστορικές πηγές και όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα είναι, επί του προκειμένου, κατηγορηματικά και αμείλικτα. Και όλα αυτά δεν αποτελούν ένα όραμα όπως τότε, αλλά συνιστούν την ιστορική αλήθεια, που έχει παρελθόν, παρόν
και μέλλον. Αυτήν την αλήθεια έχουμε καθήκον και υποχρέωση ιερή, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, να την διαφυλάξουμε και να την διατηρήσουμε ανόθευτη στους αιώνες.
Και η αλήθεια πάντοτε θριαμβεύει!
Πρωτοπρεσβύτερος
Γεράσιμος Φυλακτάκης
Εφημέριος ιερού Καθεδρικού Ναού
αγίου Αποστόλου Παύλου Καβάλας
κ΄ Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος
Ιεράς Μητροπόλεως
Φιλίππων, Νεαπόλεως και Θάσου
