Με βαθιά συγκίνηση θέλω να σας διηγηθώ το περιστατικό, που ο χαρακτηρισμός «θαύμα» φαίνεται πολύ μικρός για να το περιγράψεις.
Ημέρα Σάββατο 23/2/2019 η κ. Βασιλική μας οργάνωσε προσκύνημα στους Αγίους Ισιδώρους στο Λυκαβηττό, όπου εκεί είναι ο πατέρας Δημήτριος Λουπασάκης, ο οποίος με τη χάρη του Τίμιου Σταυρού και τον πνευματικό του αγώνα, σταυρώνει τους προσκυνητές και βοηθάει ανθρώπους με προβλήματα υγείας.
Ανάμεσα στον κόσμο και μια κοπέλα σε αναπηρικό καροτσάκι, που η σκλήρυνση κατα πλάκας την καθήλωσε εδώ και πολλά χρόνια.
«Περάστε την κοπέλα που είναι στο καροτσάκι» ακούσαμε τον ιερέα να λέει και οι γονείς που την συνόδευαν μαζί με την επτάχρονη κόρη της και τον σύζυγο της την έφεραν μπροστά του.
Την σταύρωσε, την ξανά σταύρωσε, την σταύρωσε σε όλο της το σώμα, την κοίταξε, της έδωσε το χέρι και της είπε «Σήκω»
Η απορία και ο δισταγμός χάραξαν το πρόσωπό της, η πίστη της όμως στο Θεό την ώθησε να σηκωθεί υποβοηθούμενη από τον πατέρα Δημήτριο και τον πατέρα της. «Άφησε την σε μένα» είπε ο ιερέας και την οδήγησε στην προσπάθεια να διανύσει μια απόσταση περίπου έξι με επτά μέτρων και να επιστρέψει πάλι μέχρι το καροτσάκι της.
Η εκκλησία σείστηκε από τη συγκίνηση του κόσμου, δάκρυα κύλισαν στα μάτια όλων των προσκυνητών και μη εξαιρετέου του ιερέως, ο οποίος δεν μπόρεσε να κρύψει την συγκίνηση του.
Αφού την άφησε για λίγο να ξεκουραστεί και να περάσει το πρώτο σοκ, της υπέδειξε εκεί όπως καθότανε να κάνει ορισμένες ασκήσεις, όπως αυτές του ποδηλάτου, λύγισμα κλπ.
Στην ίδια φάνηκε κάτι το ακατόρθωτο, η δύναμη όμως της πίστης την έκανε να τις πραγματοποιήσει και να ακολουθήσει η πρόκληση του ιερέα για να σηκωθεί αυτή τη φορά μόνη της. Τον κοίταξε με απορία στα μάτια και ….. σηκώθηκε. Κάπου πηγε να χάσει την ισορροπία της, αλλά την κράτησε ο παπά Δημήτρης λέγοντάς την να διανύσει πάλι την ίδια απόσταση, φθάνοντας όμως περίπου στη μέση της διαδρομής οι αντοχές της έδειξαν να λιγόστεψαν, τότε ο ιερέας την σήκωσε αγκαλιά και έβαλε στο καρότσι της να καθίσει.
Όλοι κάναμε το σταυρό μας και υποκλιθήκαμε μπροστά στο Σταυρό και στον πατέρα Δημήτρη, ο οποίος ζήτησε από τη διοργανώτρια του προσκυνήματος να πει δυο λόγια για όσα ζήσαμε και για την κοπέλα, την οποία η ίδια της δημιούργησε αυτή τη γέφυρα επικοινωνίας.
Μεταξύ των όσων είπε η κ. Βασιλική μας αποκάλυψε το μυστικό που της εμπιστεύθηκε η θεραπευθείσα σχετικά με την επιθυμία της επτάχρονης κόρης της, να έρθει η στιγμή που η μητέρα της θα την πάρει από το χέρι να περπατήσουν μαζί!
Η συγκίνηση της ίδιας ήτανε τόσο μεγάλη που με δυσκολία κατόρθωσε να εκφράσει την ευγνωμοσύνη και τη χαρά της, διότι ο «κόμπος» της συγκίνησης στο λαιμό της δεν της το επέτρεπε.
Ύστερα από όλα αυτά ο ιερέας ζήτησε από την κόρη της να πλησιάσει στη μητέρα της να την κρατήσει από το χέρι και να περπατήσουν μαζί!
Από τη μια πλευρά ο πατέρας Δημήτρης, από την άλλη πλευρά η κόρη της να της κρατάει σφιχτά το χέρι και με τη συνοδεία του συζύγου της και τους γονείς της, την οδήγησε προς την έξοδο του ναού, προτρέποντάς την. να κατέβει όλα τα σκαλοπάτια του προαυλίου χώρου της εκκλησίας, τα οποία δεν ήτανε λίγα, περπατώντας και όχι με το καροτσάκι όπως όταν ήρθανε, για να την αποχαιρετήσει.
Έτσι και έγινε…..!!!!! Δεν πίστευε ούτε η ίδια ότι το κατόρθωσε.
Ο πατέρας Δημήτρης με την ΑΓΑΠΗ, τα πνευματικά του χαρίσματα, το διδακτικό του έργο και την ΥΠΟΜΟΝΗ που τον διακρίνει, συνέχισε να σταυρώνει ακούραστα έναν έναν όλους τους προσκυνητές μέχρι αργά το απόγευμα συνεχίζοντας να βοηθάει τον κόσμο .
Η δύναμη της ψυχής, η εμπιστοσύνη στη βοήθεια του Θεού κάνει ……. «Θ Α Υ Μ Α Τ Α!»
ΕΧΕ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟ ΘΕΟ!
ΜΗ ΧΑΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΙΠΔΑ ΣΟΥ!
ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΟΥ!
«ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ !»
ΟΙ
ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ
ΤΗΣ
ΛΑΡΙΣΑΣ
