Την Κυριακή 3 Ιουλίου ( Κυριακή Β’ Ματθαίου ),ο Σεβασμιωτατος Μητροπολιτης
Κορωνείας κ. Παντελεήμων, μεθεορτίως, χοροστάτησε στον Ορθρο και προεξήρχε της Θ. Λειτουργίας στον Ι. Ν. Αγ. Αποστόλου Παύλου οδού Ψαρρών. Τον πλαισίωσαν οι ιερείς του Ναού.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος πήρε αφορμή από την φράση της ευαγγελικής περικοπής ” Και περιήγεν όλην την Γαλιλαίαν ο Ιησούς (….) θεραπεύων πάσαν νόσον “.
( Ματθ. δ, 23 ). Συνήθως,είπε,σκεπτόμαστε τον Χριστό ως ένα μεγάλο διδάσκαλο της αγάπης και της αρετής γενικότερα. Ή σαν ένα κοινωνικό αναμορφωτή,που διδάσκει την δικαιοσύνη. Ή ως ένα αθώο,που υποφέρει. Βεβαίως είναι και αυτά. Αλλά κυρίως είναι αυτός,που θεραπεύει. Φανταστείτε, συνέχισε ο Μητροπολίτης Κορωνείας, ένα κρυστάλλινο,πολύτιμο καλλιτέχνημα, που πέφτει και γίνεται θρύψαλα ! Αυτό είναι ο άνθρωπος. Ο θρυμματισμένος και εσωτερικά διασπασμένος από την αμαρτία. Και ο Χριστός μαζεύει αυτά τα θρύψαλα και μας θεραπεύει. Μας κάνει ολόκληρους ” σώους ” ! Αυτό,άλλωστε,σημαίνει ” Σωτήρ “.
Σήμερα είμαστε διατεθειμένοι να δεχθούμε αυτήν την θεραπευτική δύναμη του Χριστού ; Βέβαια δεν εννοώ να δεχόμαστε απάτες ή προλήψεις, που δεν έχουν καμμία σχέση με τον Χριστό και την Εκκλησία. Γιατι ,όταν λείψει η ορθή πίστη, την θέση της παίρνει η θρηςκοληψία,η πρόληψη, η δεισιδαιμονία, η μαγεία δηλ. η απάτη και η εκμετάλλευση.
Εμείς οι ίδιοι ας διερωτηθούμε. Είμαστε θεραπευμένοι από τον Χριστό ; Έχουμε με την δύναμή Του νικήσει τις νευρωτικές μας τάσεις, την επανάσταση των υποσυνειδήτων ροπών μας ή την διάσπαση της συνειδήσεώς μας ; Έχουμε νικήσει αδικαιολόγητους φόβους και άγχη ; Έχουμε νοιώσει σε στιγμές Χάριτος να απλώνεται μέσα μας η ελευθερία και η άνεση ; Και κυρίως έχουμε ελευθερωθεί, με την δύναμη του Χριστου, που ελευθερώνει και σώζει , από την απόγνωση, αυτήν την ασθένεια, πραγματικά, την
” προς θάνατον ” ;
Αν η απάντησή μας είναι αρνητική,τότε το πρόβλημα είμαστε εμείς, που κάναμε τον Χριστιανισμό μας μια ιδεολογία ή ηθικολογία ή κοινωνιολογία ! Ας επανανακαλύψουμε, λοιπόν ,τον Χριστό ως Σωτήρα, ως θεραπευτή μας. Και αυτό πραγματοποιείται, όταν
” εγκεντριζόμαστε ” σ ‘ Αυτόν. Δηλ. στο Σώμα Του, την Εκκλησία. Εκεί, δηλ. εδώ, κατέληξε ο Μητροπολίτης Κορωνείας, βρίσκουμε την ” καταλλαγή “. Γινόμαστε ” καινή κτίσις “. Τρεφόμαστε με το Σώμα και το Αίμα Του. Λυτρωνόμαστε, σωζόμαστε. Βιώνουμε την σωτηρία, την θεραπεία !
Βέβαια, συνεχίζουμε να ζούμε στον κόςμο αυτό της φθοράς και του θανάτου. Όμως τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Χριστός, γιατι ” ει και ο έξω ημών άνθρωπος διαφθείρεται, αλλ ‘ ο έσωθεν ανακαινούται ημέρα τη ημέρα ” ( Β ‘ Κόριν. δ, 16 ).