You are currently viewing Ο  Ιλαρίων συνεχίζει να σπέρνει ζιζάνια και να  μιλάει για «διχασμό» και μετά την απόφαση της Εκκλησίας της Κύπρου

Ο Ιλαρίων συνεχίζει να σπέρνει ζιζάνια και να μιλάει για «διχασμό» και μετά την απόφαση της Εκκλησίας της Κύπρου

  • Reading time:1 mins read

Ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνας  μετά την επιστροφή του απο τη Σερβία και τις ζυμώσεις που έκανε μπροστά στα μάτια μας την ώρα της θείας λειτουργίας για να επηρεάσει την εκεί εκλογή, είχε το θράσος να σχολιάσει  την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου. Και να μιλήσει για «διχασμό».

Αν αυτό δεν είναι παρέμβαση στα εσωτερικά μιας άλλης Εκκλησίας τότε τι είναι; 

Ο πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνας σχολίασε το δημοσιευθέν στις 25 Νοεμβρίου 2020 ανακοινωθέν για τα αποτελέσματα της συνεδρίας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, όπου συζητήθηκε η απόφαση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου να μνημονεύσει τον επικεφαλής της «Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας» Επιφάνιο Ντουμένκο.

Ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ δήλωσε τα εξής:

Συνεχίζεται ο διχασμός στην παγκόσμια Ορθοδοξία, για τον οποίο ευθύνεται ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος. Η αντικανονική πράξη, στην οποία προχώρησε στην Ουκρανία, οδηγεί πλέον στην απώλεια της εσωτερικής ενότητας στις κατά τόπους Ορθόδοξες Εκκλησίες. 

Υπό την πίεση του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος συμφώνησε να μνημονεύει τον αρχηγό της ουκρανικής σχισματικής ομάδας. Μέρος της ιεραρχίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Κύπρου, ως φαίνεται από το ανακοινωθέν, που δημοσιεύθηκε σήμερα, συμφώνησε να υποστηρίξει τον Προκαθήμενό της στην πράξη αυτή, ενώ το άλλο μέρος κατηγορηματικά δεν την αποδέχεται, έχοντας ως γνώμονα τους ιερούς κανόνες και την αρχιερατική του συνείδηση.

Οι ιεράρχες αυτοί βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Δεν χωρά αμφιβολία ότι επιθυμούν να διαφυλάξουν την ενότητα της οικείας αυτών Τοπικής Εκκλησίας και να περιφρουρήσουν την ειρήνη μεταξύ των αδελφών τους. 

Αλλά η αφοσίωση στην Ιερά Παράδοση και η προσήλωση στους ιερούς κανόνες δεν τους επιτρέπουν να συμμετέχουν στη μνημόνευση ενός σχισματικού και στην αναγνώριση μιας «εκκλησίας», οι αυτόκλητοι ηγέτες της οποίας δεν διαθέτουν έγκυρη χειροτονία.

Η υπέρβαση της βαθιάς κρίσεως, η οποία έχει επεκταθεί στον κόσμο της Ορθοδοξίας, κρίνεται εφικτή μόνον διά της επαναφοράς στην κανονική εκκλησιαστική τάξη και την ορθόδοξη συνοδικότητα, η οποία δεν προβλέπει πρωτείο εξουσίας κάποιου από τους Προκαθημένους επί της Οικουμενικής Εκκλησίας, Κεφαλή της οποίας ήταν και παραμένει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.