«ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ ΔΙΔΥΜΑ»
Του Στέλιου Τάτση
————————————————————————-
Σήμερα Κυριακή 27 Οκτωβρίου εκκλησιάστηκα στην
Αγία Μαρκέλλα. Ήμουν τυχερός γιατί χωρίς να το
γνωρίζω , βρέθηκα μπροστά σε μια Εθνική εκδήλωση
που είχε , ουσία, συναίσθημα , εθνική υπερηφάνεια και
πολλές συγκινητικές στιγμές.
Τα παιδιά του Ελληνικού απογευματινού σχολείου ( περίπου 50 τον αριθμόν, πολύ ενθαρρυντικό για μια
μικρή κοινότητα) ντυμένα σε γαλανόλευκες φορεσιές,
δημιούργησαν πανηγυρική ατμόσφαιρα , αποδίδοντας φόρο τιμής γι’αυτους που έχασαν την ζωή τους , στα
πανύψηλα , αδιάβατα και αφιλόξενα βουνά της Αλβανίας, πολεμώντας τον Ιταλό κατακτητή . Παρουσίασαν το έπος με αναφορές τους στα γεγονότα, με στοίχους του Οδυσσέα Ελύτη, ποιήματα προς την
ελευθερία , την ανδρεία και την Ελληνική Σημαία την
οποιαν όπως βλέπετε από την φωτογραφία φέρουν
αριστερά στις κατασπρες μπλούζες τους.( σοφή και πολύ
όμορφη κίνηση που αξίζει ΕΥΓΕ σ’αυτόν, αυτήν που είχε
την ιδέα.).Κάθε τάξη , τραγούδησε από ένα σχετικό με
την γιορτή τραγούδι, τ’ακουγες και νόμιζες πως
τραγουδούσαν Άγγελοι που τους κατέβασε μέσα στον
ναό κάποιο από τα σύννεφα της συνεφιασμενης
Κυριακής, συμμετέχοντας έτσι στο μνημόσυνο των Ηρώων
μας. Συγκινητική ήταν η στιγμή κατά την οποίαν όλα
μαζί τα παιδιά τραγούδησαν με πολύ δύναμη και μελοδικότητα το τραγούδι του τίτλου: “ Λευτεριά και
Ρωμιοσύνη είναι αδέλφια δίδυμα “ , τόσο συγκινητική που
κοίληςαν δάκρυα και κυκλοφόρησαν χαρτομάντιλα .
Ευτυχώς για τον Ελληνισμό , οι κοινότητές του εξωτερικού συντηρούν το Εθνικό και Ορθόδοξο
συναίσθημα , έτσι όπως έλεγε ο σοφός αγράμματος
στρατηγός Μακρυγιάννης πάντα θα ύπαρχει η μαγιά….
που θα συνεχίζει την ιστορία και αυτήν καθ’αυτήν την
ύπαρξη του Ελληνικού έθνους.
Για να γίνει η εκδήλωση κάποια άτομα διέθεσαν , πολύ
χρόνο με μεράκι και αγάπη προς τα παιδιά, την κοινότητα και την Πατρίδα την αθάνατη Ελλάδα. Σ’αυτους όλους , τον Πατέρα Γεώργιο , τον Πρόεδρο της
κοινότητας, τις δασκάλες και άλλες αξίζουν πολλά
συγχαρητήρια . Όλως ιδιαιτέρως θέλω α συγχαρώ την
διευθύντρια του σχολείου κυρία Χρυσούλα Καγιάντα η οποία
απέδωσε με γλαφυρότητα τον πανηγυρικό της ημέρας και μερίμνησε για την προετοιμασία της γιορτής σε συνεργασία με τις δασκάλες και την Πρόεδρο του
Σχολείου. Η κυρία Νταγιάντα είναι η ψυχή της ψυχής
του σχολείου και της κοινότητας γενικότερα.
Όπως βλέπετε οι δωρεές σ’αυτά τα ιδρύματα δεν πηγαίνουν χαμένες , αν σωθεί η Ομογένεια θα σωθεί
και η Πατρίδα μας.
Πολλά συγχαρητήρια αξίζουν και στον , ΠΑΓΧΙΑΚΟ
ΣΥΛΛΟΓΟ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ “ Ο ΚΟΡΑΗΣ “ ο οποίος έχει προσφέρει στο
σχολείο και την κοινότητα διαχρονικά , περισσότερο από
ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΟΛΛΑΡΙΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΖΗΤΩ Η 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ
ΖΗΤΩ Η ΧΙΟΣ
ΖΗΤΩ Η ΟΜΟΓΕΝΕΙΑ
