Ο δυναμικός Μητροπολίτης Νιγηρίας Αλέξανδρος απαντά στον Λεμεσού: τα Δίπτυχα δεν είναι προς διαπραγμάτευση

Όπως ήταν φυσικό οι επεξηγηματικές δηλώσεις του μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου σχετικά με την μνημόνευση του Προκαθημένου Κιέβου Επιφανίου από τον Πατριάρχη Θεόδωρο στην Λεμεσό την προηγούμενη εβδομάδα με τις οποίες προσπάθησε να βγάλει έξω την ουρά του από το δήθεν ανοσιούργημα, θα προκαλούσαν αντιδράσεις.

Η πρώτη αντίδραση ήλθε από τον δυναμικό Μητροπολίτη Νιγηρίας Αλέξανδρο έναν εκ των πλέον επιφανών Ιεραρχών του Αλεξανδρινού Θρόνου που δεν κρύβει τις απόψεις του και ο οποίος είχε ενθαρρύνει εξ αρχής τον Πατριάρχη Θεόδωρο να μνημονεύσει τον νέο Προκαθήμενο Κιέβου και να ταχθεί στο πλευρό του Φαναρίου.

Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας «δεν δύναται να αναπροσαρμόζει, πολύ δε περισσότερο να θέτει υπό διαπραγμάτευση, τα Δίπτυχα του Αποστολικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου ανάλογα με τα πιστεύματα των προσκαλούντων Αυτόν» λέγει στην απαντητική δήλωσή του προς τον Λεμεσού, ο μητροπολίτης Αλέξανδρος. Με τον τρόπο αυτό απαντά ευθέως στον Κύπριο μητροπολίτη ο οποίος επιβεβαίωσε τις πληροφορίες ότι ασκήθηκαν πιέσεις στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας να μην μνημονεύσει στα Δίπτυχα τον Κιέβου Επιφάνιο.

Ο μητροπολίτης Νιγηρίας ξεκαθαριζει μάλιστα προς τον μητροπολίτη Λεμεσού:

«Δεν κοινωνούμε ενώ παράλληλα διαλεγόμαστε περί του ορθού. Τούτο, το εκκλησιολογικώς διαχρονικό και παναληθές, δεν μπορεί ούτε καν υπαινικτικως να αμφισβητείται καθ’ οιονδήποτε τρόπο».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΝΙΓΗΡΙΑΣ

Με αφορμή τις δηλώσεις του Πανιερ. Μητροπολίτου Λεμεσού κ. Αθανασίου, γιά τη μνημόνευση από τον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο του ονόματος του Μακαριωτάτου Κιέβου κ. Επιφανίου στην Λεμεσό και εκφράζοντας την άποψη των αδελφών αρχιερέων της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, θα ήθελα να δηλώσω προς πάσα κατεύθυνση ότι ο Μακαριωτατος Πάπας και Πατριάρχης κ. Θεόδωρος, ενωτισθείς τη συνείδηση της περί Αυτόν Ιεραρχίας, αποφάσισε, μετά από ώριμη σκέψη και θερμή προσευχή, να εγγράψει εις τα Δίπτυχα της Εκκλησίας μας τον Κιέβου Επιφάνιο εναρμονιζόμενος, όπως ήταν φυσικό και αναμενόμενο, με τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη, επόμενος τοις βήμασι των αοιδίμων προκατόχων Του και με βαθυτάτη συναίσθηση της ιστορικής του ευθύνης ως Προκαθήμενος Πρεσβυγενούς Εκκλησίας.

Ως εκ τούτου, δεν δύναται να αναπροσαρμόζει, πολύ δε περισσότερο να θέτει υπό διαπραγμάτευση, τα Δίπτυχα του Αποστολικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου ανάλογα με τα πιστεύματα των προσκαλούντων Αυτόν.

Εξ αλλου, διατηρούμε την πεποίθηση ότι το ιερώτερο των Μυστηρίων, αυτό της Θείας Ευχαριστίας, και η από κοινού συμμετοχή σε αυτό, εκφράζει την ορατή ενότητα του σώματος της Εκκλησιας και αποτελεί το επιστέγασμα της κοινωνίας αδελφών προς αδελφους. Δεν κοινωνούμε ενώ παράλληλα διαλεγόμαστε περί του ορθού. Τούτο, το εκκλησιολογικώς διαχρονικό και παναληθές, δεν μπορεί ούτε καν υπαινικτικως να αμφισβητείται καθ’ οιονδήποτε τρόπο.

Ο Μακαριωτατος ήρθη εις το ύψος των περιστάσεων και της κανονικής τάξεως της Εκκλησίας και προτρέπει, ως ένας εκ των Πατριαρχών της Ανατολής, του παλαιφατου Πατριαρχείου της Αλεξανδρειας, όλους τους νεωτέρους αδελφούς το του Κυρίου: «πορεύου και συ ποίει ομοίως».