Του Σεβ. Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ
Η υπ’ αριθμ. 549/2016 Απόφασι του Δ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) απορρίψασα την σχετική αίτησί μου που υπάρχει στο Διαδίκτυο κατά των Υπουργών Οικονομικών και Υγείας περί της ακυρώσεως της παραλείψεως του Υπουργού Οικονομικών εκδηλωθείσης με την άπρακτη πάροδο τριμήνου από της υποβολής της υπ’ αριθμ. 709/18.1.2010 σχετικής αιτήσεώς μου όπως προκαλέσει την έκδοσι σχετικού διατάγματος σύμφωνα με το άρθρο 118 του Αστικού Κώδικος περί διαλύσεως του Ιδρύματος υπό την επωνυμία «Τεκτονικόν Ίδρυμα» ως και του αυτοαποκαλουμένου Ιδρύματος «Μέγα Αγαθοεργό Σώμα της αποσχισθείσης Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος», εσφαλμένως ερμήνευσε και εφήρμοσε τις διατάξεις του άρθρου 47, παρ. 1 του Προεδρικού διατάγματος 18/1989 «Κωδικοποίησι διατάξεων Νόμων δια το Συμβούλιον της Επικρατείας» (ΦΕΚ Α 8) και των άρθρων 3 παρ.1, 5 και 29 παρ. 1 του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος (Ν. 590/1977, ΦΕΚ Α 146), δεχθέν ότι δεν θεμελιώνω έννομον συμφέρον να ζητήσω την ακύρωσι της παραλείψεως της Διοικήσεως να προκαλέση την έκδοσι Προεδρικού Διατάγματος περί διαλύσεως του Ιδρύματος με την επωνυμίαν «Τεκτονικόν Ίδρυμα», το οποίο έχει ως πραγματικό σκοπό την προώθηση της λατρείας μη γνωστής θρησκείας, εντός δε αυτού πραγματοποιούνται μυήσεις στη θρησκεία αυτή, κατά παράβασι του άρθρου 13 του Συντάγματος, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι, όπως έχει δεχθεί, μεταξύ των άλλων, η Νομολογία του ΣτΕ, το έννομο συμφέρον είναι ηθικόν, όταν η βλάβη δεν συνίσταται εις περιουσιακήν ζημίαν, αλλ’ αφορά καταστάσεις εχούσας ηθικήν αξίαν δια τον αιτούντα (ΣτΕ 3167/1998), όπως εις την προκειμένην περίπτωσιν κατά την οποία συμβαίνει το εξωφρενικόν γεγονός που δεν εξετίμησε το ΣτΕ ότι στον Πειραιά το Τεκτονικόν Ίδρυμα λειτουργεί αντί για χώρους «περιθάλψεως ενδεών και μορφώσεως απόρων παίδων» (άρθρον 1 Προεδρικού Διατάγματος 27.8.1927 ΦΕΚ τ. παρ. 2/4.1.1928 της Ιδρύσεως του Τεκτονικού Ιδρύματος) 15 Μασονικές Στοές-Ναούς λατρείας του κρυπτογραφικά αναφερομένου ψευδοθεού Μ.Α.Τ.Σ. (Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος) που οντοποιείται στο πρόσωπο του Εωσφόρου, όπως οι ίδιοι οι Τέκτονες σε πάμπολα κείμενά τους, τα οποία προσεκόμισα στην διαδικασία, αναφέρουν.
Χαρακτηριστικώτατο παράδειγμα το «απόκρυφο» και για εσωτερική χρήσι των Στοών κυκλοφορηθέν σύγγραμα του θεοσοφιστή και Τέκτονος 33ου βαθμού Κωστή Μελισσαρόπουλου, εκδότη επί 30ετια του θεοσοφικού περιοδικού «ΙΛΙΣΣΟΣ» «Επτά ομιλίαι εις τον 18ον βαθμόν», όπου καταδεικνύει σαφέστατα τον εκπεσόντα Εωσφόρον ως τον κρυπτογραφικά αναφερόμενον Μ.Α.Τ.Σ.
Επομένως, εν όψει των προηγουμένων, ως Μητροπολίτης της Ελλαδικής Εκκλησίας και μέλος της Ιεράς Συνόδου Αυτής, κέκτημαι πρόδηλον έννομον και ηθικόν συμφέρον, και φυσικά ως Έλλην πολίτης να ζητήσω την διάλυσι του προαναφερομένου Ιδρύματος που έχει εκφύγει των σκοπών του αυταποδείκτως, διότι δεν υφίσταται στην Ελληνική Επικράτεια από το 1927 όταν ανιδρύθη το Τεκτονικό Ίδρυμα ούτε ένας «τεκτονικός» χώρος «περιθάλψεως ενδεών και μορφώσεως απόρων παίδων».
Επομένως είναι αυταπόδεικτο και πασίδηλο το γεγονός ότι το Τεκτονικό Ίδρυμα έχει εκτραπεί του ορισθέντος στην Ιδρυτική του πράξη κοινωφελούς σκοπού και μόνον «εθελοτυφλούντες» όπως οι συγκεκριμένοι Δικασταί του Δ Τμήματος του ΣτΕ Δ. Πετρούλιας, Α. Χριστοφορίδου, Ε. Αντωνόπουλος, Δ. Κυριλλόπουλος, Κ. Κουσούλης, Ε. Σκούρα, Μ. Αθανασοπούλου δεν το αντιλαμβάνονται και απαιτούν με την απόφασί τους την προσκόμιση σχετικών «κρισίμων» στοιχείων.
Το έννομο συμφέρον μου πηγάζει και από την Συνταγματική μου υποχρέωσι ως Έλληνος πολίτου να προασπίζομαι την νομιμότητα της χώρας μου, εφ’ όσον η τήρησι του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων (άρθρο 120 ισχύοντος Συντάγματος 1975).
Άλλωστε το Δ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ’ αριθμ. 2980/2013 Απόφασί του, δεχθέν σχετικήν παρέμβασί μου δια την διατήρησι των θρησκευτικών συμβόλων στις αίθουσες των Δικαστηρίων, έκρινε ότι με ηθικόν έννομον συμφέρον παρενέβην εις την σχετικήν δίκην, εν όψει του ενδιαφέροντός μου ως Επισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Στις ενστάσεις κατά της προσφυγής ενώπιον του ΣτΕ η απάντησις μου είναι ότι αυτό που επεδίωξα είναι η δημοσιοποίησις του σατανιστικού περιεχομένου της Μασονίας που αποτελεί εωσφορική λατρεία και παγανιστική αποκρυφιστική θρησκεία με κρύφια δόγματα, την οποία έχει πλειστάκις καταδικάσει η Αγιωτάτη ημών Εκκλησία και αυτό επετεύχθη με την παράθεσι των κειμένων μου που ευρίσκονται σε πολλούς διαδικτυακούς ιστοχώρους.
Δημοσιοποίησα κρίσιμα στοιχεία μεγαλοσχημόνων Μασόνων του Διεθνούς Τεκτονισμού από τα οποία αποδεικνύεται ο Εωσφορικός και σατανιστικός χαρακτήρ της Μασονίας και αυτός ήταν ο κύριος στόχος της ενεργείας μου.
Δεν ήμουν αφελής να αναμένω από τον τ. Υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου η τους δικαστάς του ΣτΕ την κατάγνωσι αυτού του πολυκεφάλου σατανιστικού τέρατος, αλλά ώφειλα ως ποιμένας να καταδείξω την πνευματική γάγραινα και σαπίλα και το πνευματικό έγκλημα της Μασονίας με κάθε έννομο μέσο.
Η Απόφασι αυτή ομοιάζει με εκείνη την γνωστή υπ’ αριθμ. 2399/2014 απόφασι της Ολομαλείας του ΣτΕ για την ανέγερσι του Ισλαμικού Τεμένους που έκρινε ότι δήθεν δεν παραβιάζεται η αρχή της ισότητος του Συντάγματος από την προνομιακή μεταχείριση Μουσουλμάνων πολιτών από την Ελληνική Πολιτεία με μόνο κριτήριο την θρησκευτική τους παραδοχή.
Συμπερασματικά η συγκεκριμένη απόφασι του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της χώρας μας, μας αποδεικνύει την γνωστή αλήθεια της Πίστεώς μας ότι μόνο στην Μέλλουσα Κρίσι θα αποκατασταθεί το δίκαιο και η αλήθεια και ότι αλλοιμονό μας αν περιμέναμε δικαίωση από την ανθρώπινη ψευδοδικαιοσύνη που ομοιάζει κατά την ωραία παρομοίωση του Κ. Κούρκουλα (Πνευματικοί Αντίλαλοι, Αθήνα 1970) με τον ιστό της αράχνης που συλλαμβάνει μεν «μυγούλες και κουνουπάκια» αλλά αδυνατεί να επιβληθεί στα μεγάλα θηρία του δάσους «τίγρη και λέοντα» που τον διασχίζουν αναίσχυντα και προκλητικά.
Έως το μελιχρό εκείνο δειλινό της συντελείας των αιώνων, τα πάντα θα είναι συγκεχυμένα και δυσδιάκριτα διότι ποιός θα δικάσει τους σκοτεινούς υποκινητάς των μυριονέκρων πολέμων, τους εμπόρους της ανθρώπινης δυστυχίας, τους εμφορουμένους από απύθμενο μίσος και τρομακτική εμπάθεια, τους διαστρέφοντες την ανθρώπινη οντολογία, τους θεσμοθετούντες την ασέλγεια και την χωματοποίηση του ανθρωπίνου όντος;
Με έναν λόγο ποιός θα αποκαταστήσει την Δικαιοσύνη στο βάθρο της; Μόνον ο Κύριος της Δικαιοσύνης, ο αδέκαστος και αιώνιος Κριτής κάτω από το βλέμμα του οποίου τα πάντα θα εμφανιστούν γυμνά και τετραχηλισμένα.
Η Απόφασι αυτή μας διαβεβαιώνει ότι κι αν ακόμα δεν υπήρχε η Μέλλουσα Κρίσις θα έπρεπε επειγόντως να την ανακαλύψουμε !!!
