Ζούμε σε μια εποχή με κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου το άγχος! Η εποχή της ταχύτητος, «να τα κάνω γρήγορα όλα, να τα προλάβω όλα», έχει οδηγήσει μοιραία τον άνθρωπο σε ένταση και ταραχή, με αποτέλεσμα καταστροφικό για την ψυχική και σωματική του υγεία, το άγχος.

Όταν σκέφτεσαι και ενεργείς μονίμως αγχωτικά και γρήγορα, δήθεν «για να προλάβεις», λογικό είναι να μην προλαβαίνεις να σκεφτείς. Το μυαλό μπαίνει σε αδράνεια, καταργείται η λογική σκέψη, το άγχος «παγώνει» τα πάντα, αφήνοντας την ψευδαίσθηση ότι ενεργείς σωστά, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τον άνθρωπο «να έρθει στον εαυτό του», να κατανοήσει την αδυναμία του, ζητώντας βοήθεια από τον Θεό, αλλά και από τους ανθρώπους.

Αποτέλεσμα αναπόφευκτο το σύνδρομο της εποχής μας που είναι:
-η άγνοια: «δεν γνωρίζω»
-η αδιαφορία: «δεν ενδιαφέρομαι να μάθω»
-η γνώμη επί παντός επιστητού: «έχω άποψη, γιατί τα γνωρίζω όλα!»

Πώς να συνεννοηθεί κανείς και με ποιον, όταν έχει κυριαρχήσει αυτό το σύνδρομο στην ζωή των ανθρώπων;! Ποιος μπορεί να υποχωρήσει στην γνώμη του άλλου, όταν πιστεύει ότι μόνο αυτός έχει την αλήθεια;!

Αυτά αποτελούν και μια απόδειξη ότι το άγχος είναι κορυφαία έκφραση του εγωισμού στον άνθρωπο. Εμπιστεύομαι μόνο το εαυτό μου, χωρίς να ζητάω βοήθεια από κανέναν, ούτε και από τον Θεό!

Η επίκληση του Θεού μέσω της προσευχής φέρνει την γαλήνη και την ηρεμία, οι οποίες γεννιούνται από την σιγουριά που νιώθει ο άνθρωπος από την επικοινωνία του με τον Θεό, όπως το παιδί όταν νιώθει τον Πατέρα του κοντά δεν φοβάται τίποτα, μένει ψύχραιμο εμπρός σε ό,τι του παρουσιασθεί.

Η σιγουριά και η ασφάλεια που νιώθει ο άνθρωπος, έχοντας συνεχή επαφή με τον Θεό, καθαρίζουν τον νου, και του δίνουν την δύναμη να κάνει υπομονή σε κάθε δυσκολία που του παρουσιάζεται, ώστε να αντέχει και να την προσπερνά. Η υπομονή δεν είναι η λύση του προβλήματος, αλλά ο τρόπος και το μέσον για να βρεθεί η λύση! Προϋπόθεση, λοιπόν, της υπομονής είναι η αγάπη και η πίστη στον Θεό, που μεταμορφώνει τον αγχωμένο άνθρωπο σε άνθρωπο του Θεού! Γαληνεμένος πλέον ο άνθρωπος του Θεού αντέχει στις δυσκολίες, κάνει υπομονή χωρίς να σταματά την προσπάθεια και περιμένει το έλεος του Θεού να τον λυτρώσει από τα πάθη και τις δυσκολίες.
Άνθρωπος είναι αυτός που κάνει όνειρα και προσπαθεί να τα πραγματοποιήσει. Όταν θέλεις να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου κάνεις υπομονή! Χωρίς υπομονή έρχεται το άγχος και μετατρέπει τα όνειρα σε εφιάλτες!

Ας ελπίσουμε κάποια στιγμή να κατανοήσουμε τον λάθος δρόμο που πηγαίνουμε, ο οποίος μας έχει κουράσει, γιατί είναι δύσβατος, γεμάτος άγχος και οδηγεί μακριά από τον Θεό!

Ας αρχίσουμε πάλι την προσπάθεια, διώχνοντας κάθε εφιάλτη. Ας αρχίσουμε να ονειρευόμαστε πάλι και με την χάρη του Θεού, κάνοντας υπομονή, να πραγματοποιηθεί κάθε προσδοκία προς όφελος όλων, προσωπικά και κατ’ επέκταση της κοινωνίας μας!

+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους