Πράγματι, η ζωή μας είναι ένας διαρκής αγώνας και η δυσκολία δημιουργεί την έννοια του αγώνα.
Όταν κατεβαίνει ο αθλητής στο στάδιο να αγωνιστεί η δυσκολία του αγώνα είναι ο αντίπαλος. Χωρίς αντίπαλο δεν νοείται αγώνας.

Αν δεν υπήρχαν οι δυσκολίες, δεν θα υπήρχε και αγώνας!
Αν δεν υπήρχε ο αγώνας, δεν θα υπήρχε και σκοπός στην ζωή μας!
Αν δεν υπήρχε σκοπός, δεν θα υπήρχε και η χαρά της νίκης!
Αν δεν υπήρχε η χαρά της νίκης, δεν θα υπήρχε και η κατάκτηση του επάθλου!
Αν δεν υπήρχε το έπαθλο, δεν θα υπήρχε αγώνας!
Αν δεν υπήρχε αγώνας, δεν θα υπήρχε ζωή!
Αν δεν υπήρχε ζωή, δεν θα υπήρχε ο άνθρωπος!

Να όμως που ο άνθρωπος υπάρχει ζει και κινείται, αγωνίζεται με την καθημερινότητά του, με τις δυσκολίες και τις χαρές του. Όλα είναι προσωπικά, δικά του και τα διαχειρίζεται ελεύθερα, όπως θέλει και έχει την απόλυτη ευθύνη των επιλογών του.

Ας μείνει στην σκέψη μας ένα πράγμα…ότι ο αγώνας και οι δυσκολίες του είναι δικά μας, μας ανήκουν, είναι ο κόπος και ο ιδρώτας μας!

Μη μας κυριεύει η απελπισία και τα αφήνουμε να πάνε χαμένα! Χρειάζεται υπομονή.

Υπομονή κάνουμε μόνο την στιγμή της δυσκολίας, στην χαρά δεν κάνουμε υπομονή, αλλά «δινόμαστε»!

Καλόν αγώνα και καλή Ανάσταση!

+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους