You are currently viewing Ο άγιος, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε…

Ο άγιος, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε…

  • Reading time:1 mins read
Του π. Ηλία Μάκου

 

Στο εορτολόγιο της Εκκλησίας, στις 3 Απριλίου, περιλαμβάνεται ο άγιος Ιλλυριός, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε…
Εκτός από το όνομά του, το μόνο, που ξέρουμε ήταν ότι υπήρξε ασκητής στο όρος Μυρσινώνος και πως κοιμήθηκε ειρηνικά.
Ούτε η περίοδος, που έζησε, μας είναι γνωστή.
Προφανώς το προσωνύμιο Ιλλυριός υποδηλώνει ότι κατάγονταν από την Ιλλυρία.
Ήταν περιοχή στο δυτικό μέρος της σημερινής βαλκανικής χερσονήσου, η οποία κατοικούνταν από τις φυλές των Ιλλυριών, αλλά δεν είναι σαφή τα σύνορά της. 
Ωστόσο, εκεί που πρέπει να σταθούμε, είναι η ασκητική ζήση του. Η ασκητικότητα υπήρξε ο λαμπρός ήλιος, που φώτισε το δρόμο του και τον ανέδειξε ως άγιο στην αιωνιότητα.
Πορεύτηκε με μοναδική σκέψη “όλα για τον Κύριο”.
Συγκέντρωνε ολόκληρο το ενδιαφέρον του για το Θεό. Και, γι΄ αυτό ανταμοίφθηκε επαξίως.
Εμείς οι σημερινοί άνθρωποι, φουσκωμένοι, δυστυχώς, από εγωισμό, δεν καταδεχόμαστε πολλές φορές να ενδιαφερθούμε ούτε για το Θεό, ούτε για το συνάνθρωπό μας.
Εκείνος, όμως, καταδέχεται να ενδιαφέρεται για όλους μας.  Μας κρίνει άξιους των δωρεών του, τις οποίος καθημερινά μας χορηγεί πλούσια.
Ο άγιος Ιλλυριός ήξερε τι ήταν. Αδύνατος, μικρός, ευτελής, αλλά η επαφή του με το Θεό τον έκανε μεγάλο και με αξία άπειρη.
Τόση αξία, ώστε ο Δημιουργός του σύμπαντος να ασχολείται με τα ζητήματά  του  και να φροντίζει  τις ανάγκες του.
Τα σκεφτόμαστε αυτά όσο πρέπει; Εάν Εκείνος ουδέποτε μας εγκαταλείπει, εμείς του χρωστάμε την αφοσίωσή μας.
Η ασκητικότητα του οσίου Ιλλαρίου και των άλλων αγίων είναι η μεγαλύτερη προσφορά στον άνθρωπο.
Το να προσφέρεις στον άνθρωπο αποκλειστικά κάτι ανθρώπινο, δεν έχει και μεγάλη σημασία.
Ό,τι καλύτερο έχει ο άνθρωπος είναι το πνεύμα του. Το να ζεις ασκητικά για να σωθείς και να σώσεις με το παράδειγμα και την προσευχή σου είναι γενναία πράξη σωτηρίας.
Για να πετύχει ο Χριστιανός στον αγώνα εναντίον του πονηρού και της αμαρτίας, πρέπει να είναι οπλισμένος πάντοτε με τα κατάλληλα πνευματικά όπλα.
Ποια είναι τα κυριότερα πνευματικά όπλα  και εφόδια, τα οποία μας υποδεικνύει η Ορθοδοξία;
Πρώτιστα η πίστη στη βοήθεια του παντοδύναμου Θεού και η σταθερή ελπίδα στην προστασία Του.
Όπλο απαραίτητο είναι και η προσευχή σε κάθε περίπτωση και κίνδυνο υποδούλωσης στο κακό.
Όπλο πνευματικό είναι και η ακλόνητη υπομονή.
Ακόμη όπλο πανίσχυρο είναι και η χωρίς αναβολή μετάνοια για κάθε παρεκτροπή  και η ταπείνωση.
Επίσης όπλο πνευματικό είναι η γνώση των λόγων του Θεού.
Με αυτά και άλλα πνευματικά όπλα, όπως το ισχυρότατο της Θείας Μετάληψης, ο Χριστιανός είναι πράγματι οπλισμένος και θαρραλέος στον αγώνα της αρετής.