Του π. Ηλία Μάκου
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Κινσάσας Νικηφόρος, συνεπαρμένος από το αναγεννητικό έργο του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό του ως Αγιορείτης Ιερομόναχος τότε.
Και συνέτρεξε ένα από τα μεγάλα οράματα του κ. Αναστασίου, που, μαζί με την παροχή αναβαθμισμένης παιδείας στους νέους και στις νέες της χώρας, ήταν η ανάδειξη και η κατάρτιση, μέσω της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης, ικανών κληρικών και στελεχών της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας.
Όταν το 1998 ξεκίνησε να λειτουργεί το Εκκλησιαστικό Λύκειο Αργυροκάστρου ήταν παρών και συνέβαλε με την εμπειρία του ως πρώην Σχολάρχης της Αθωνιάδας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας, να κάνει τα πρώτα βήματά του, που με την πάροδο του χρόνου αποδείχθηκαν και μελετημένα και αποδοτικά.
Σε συνεργασία με το προσωπικό του Εκκλησιαστικού Λυκείου Αργυροκάστρου καλλιέργησε στους μαθητές, αυτό, που βίωνε.
Την αξία και τη δύναμη της Ορθοδοξίας, που ήταν δοκιμασμένη και βεβαιωμένη με μαθηματική ακρίβεια στον εαυτό του και την αποδείκνυε ακατάλυτη και ακατάγνωστη με τη ζωή του.
Αυτό του το αναγνώρισαν όλοι. Μάλιστα, όταν στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2018 εορτάστηκαν τα 20 χρόνια από την ίδρυση του Εκκλησιαστικού Λυκείου Αργυροκάστρου (απ’ όπου προέρχονται και οι φωτογραφίες), παρουσία του Προκαθημένου της Εκκλησίας της Αλβανίας, ο π. Νικηφόρος, που συμμετείχε στις εκδηλώσεις και ήταν πλέον Μητροπολίτης Κινσάσας, δέχθηκε ευχαριστίες για τη συνεισφορά του.
Το κέντρο του εκπαιδευτικού του προγραμματισμού και έργου αποτελούσε η προσπάθειά του να κάνουν οι μαθητές του την Ορθοδοξία συνείδηση και τρόπο συμπεριφοράς για τους ίδιους και για τους γύρω τους.
Αν και θεωρούσε ότι βαρύ έπεφτε στους ώμους τους το χρέος, έκρινε ότι ήταν γεροί οι ώμοι τους, γιατί τους έδινε αντοχή ο Χριστός.
Πίστευε και το πίστευε ακράδαντα ο αλησμόνητος Νικηφόρος, το έδειξε άλλωστε με τις πράξεις του, ότι από το Ορθόδοξο βίωμα, από τον αγώνα να κατακτήσει ο καθένας προσωπικά και να μεταδώσει και στους άλλους την αλήθεια ότι ο Χριστιανισμός είναι η σωτηρία μας, θα πηγάσει η ριζική αλλαγή.
Υπηρέτησε με αφοσίωση, όπου και αν βρέθηκε, το μυστήριο της αγάπης του Θεού, που είναι βαθύ και απέραντο.
Είναι ένα μυστήριο, που, αν το θελήσουμε, μπορεί να μας περιβάλλει. Μπορεί να τυλίξει τον κόσμο με την ζωοποιό πνοή του. Μπορεί να πλανάται πάνω από τα χάη των ανθρώπων και να επεμβαίνει όσες φορές τα χέρια του μίσους απειλούν να καταλύσουν τη ζωή. Μπορεί να κάνει τον ήλιο ακόμη να γλυκαίνει τις ημέρες μας και να διασκεδάζει τα σύννεφα του πόνου και της δυστυχίας μας. Και να φέρνει στις κοινωνίες την ειρήνευση και την παρηγοριά.
Ήξερα, όμως, καλά, ο αοίδιμος Νικηφόρος, γιατί δεν ζούσε εκτός πραγματικότητας, ότι ο δρόμος του μυστηρίου της αγάπης του Θεού μέχρι τις καρδιές μας είναι μακρύς.
Ο καθένας μας για να το φθάσει το μυστήριο της αγάπης του Θεού, πρέπει να τον διαβεί αυτό τον δρόμο, όπως τον διάβηκε ο αξέχαστος Μητροπολίτης Κινσάσας είτε στο Άγιος Όρος, είτε στο Αργυρόκαστρο, είτε στην Αφρική.
