✔️Ένα προφητικό χειρόγραφο σημείωμα του Χριστόδουλου
«Για σας που είσθε αθάνατοι φεύγουν γλυκαίς, Πατέρα
Πετούν οι ώραις άμετραις’ς του τάφου το λιμάνι…
Για μας… και μόνη μια στιγμή αρκεί να μας μαράνη…»
(Αριστ. Βαλαωρίτης, Ύμνος προς τον ανδριάντα Γρηγορίου Ε΄)
Δώδεκα χρόνια έχουν περάσει από την εκδημία του αλήστου μνήμης Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου. Και δεκαέξι χρόνια που -απευθυνόμενος σε κάποιο πνευματικό του τέκνο και συνεργάτη του – γράφει με το αγιασμένο χεράκι του τα εξής μνημειώδη και προφητικά σε μια προσωπική του κάρτα:
«Η υπεράσπιση του δικαίου απαιτεί κάθε φορά ανδρείο φρόνημα, που τόσο συχνά απουσιάζει δυστυχώς και από τους ηγέτες της Εκκλησίας. Μη απορείς και μη απογοητεύεσαι. Την τιμή των αξιών διασώζουν συνήθως οι ολίγοι. Και ίσως και ο ένας. Και χάριν αυτών αξίζουν οι αγώνες και οι θυσίες. Που διδάσκουν τον λαό και στηρίζουν τις συνειδήσεις».
Πόσο μεγάλες οι αλήθειες έγραψε το Άγιο χέρι του. Ποσό προφητικά και ελεγκτικά τα όσα γράφει για την σημερινή κάτασταση που ζει η πατρίδα μας και δυστυχώς η Εκκλησία μας.
Πόσο μας λείπει! Μας λείπει ο αφυπνιστικός, διαφωτιστικός, αληθινός, πατρικός, παρηγορητικός,… –και τι δεν ήταν…- λόγος του!
Και «μόνη μια στιγμή» να σκεφτούμε, λέει ο ποιητής, το κενό της απουσίας του «αρκεί να μας μαράνη»…
Έλεγε σε μια ομιλία του ο νυν Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος: «…λείπει το όραμα από τους νέους». Έτσι είναι.
Μα, ταπεινά φρονώ, πως δεν είναι μόνο αυτό. Λείπουν «οι ολίγοι και ίσως και ο ένας» , που γράφει στο ιδιόχειρο γράμμα του ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Λείπει αυτός που θα εμπνεύσει. Λείπει αυτός που θα τολμήσει.
Ο ηγέτης, λείπει, ο αρχηγός!
Αυτός, που θα χαράξει νέους δρόμους και θα εμπνεύσει το όραμα.
Αυτός, που θα προπορεύεται και δεν θα ακολουθεί.Αυτός που θα μετατρέψει τους γαιδουρόδρομους σε μεγάλες λεωφόρους.
Αυτός, που θα πιστεύει με όλο του το «είναι» στην αποστολή του και δεν θα λογαριάσει «αγώνες και θυσίες» έως ότου την φέρει εις πέρας.
Αυτός, που δεν θα κυβερνήσει εξουσιαστικά, αλλά υπηρετικά.
Αυτός που θα γεμίσει τους ναούς μας.
Αυτός, που θα μπολιάσει τους νέους με τις διαχρονικές αξίες του Ελληνορθοδόξου Γένους μας αλλά και θα τους καλοδεχθεί όπως και αν είναι.
Αυτός, που θα μας δοθεί με ειλικρίνεια και θα κερδίσει τις καρδιές μας!