Του π. Ηλία Μάκου
Είχε πάει ο άνθρωπος, ένας συμπαθέστατος παππούς, σε ναό της Άρτας να προσευχηθεί, να κάνει το σταυρό του και να ανάψει ένα κεράκι.
Μόλις βγήκε από την εκκλησία, σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας, τον πλησίασε μια γυναίκα, ημεδαπή, σε βάρος της οποίας σχηματίστηκε δικογραφία, του έπιασε την κουβέντα και με ύπουλο τρόπο του αφαίρεσε 1000 ευρώ, που είχε πάνω του.
Αυτό το φαινόμενο σε βάρος των ηλικιωμένων έχει λάβει εκτεταμένες διαστάσει το τελευταίο διάστημα και γίνεται παντού, σε χωριά, σε πόλεις, σε δρόμους, σε πλατείες…
Και δυστυχώς η ηθική διάσταση του θέματος είναι μεγάλη.
Και δεν μπορείς σε τέτοιες περιπτώσεις να μην σκεφτείς ότι η αγάπη, όπως την δίδαξε, την εφήρμοσε και την παρέδωσε ο Θεός, είναι αληθινός δυναμίτης, που μπορεί να αλλάξει τη δομή του κόσμου και της κοινωνίας μας.
Αυτή τη δύναμη , που δεν φαίνεται να την ευνοεί όσο πρέπει και να την εκτιμά η κοινωνία είναι ο αντίποδας στο στο κακό, μπορεί να μας απεγκλωβίσει από την πτώση , μπορετεράστιες ί να μας βγάλει από το καβούκι μας, τις αυταπάτες μας και την κατρακύλα μας, και να μας κάνει αληθινά κοινωνικούς ανθρώπους.
Η αγάπη δίνει τεράστια έκταση στην ανθρώπινη ύπαρξη και ανοίγει νέους ορίζοντες στις ψυχές και τις απεγκλωβίζει από τα δεσμά των αδυναμιών και των παθών.
Η αγάπη δίνει μια κοινωνική θεμελίωση στη ζωή και μαζί ένα βαθύ νόημα κι ελπίδα.
Ἐτσι ο άνθρωπος νικώντας τον εαυτό του, από καταπατητής, γίνεται υπερασπιστής της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αν ο φόβος της κρίσης του Θεού δεν τρομάζει κάποιους, αν κάποιοι μένουν ανάλγητοι μπροστά στην απελπισία και την αγανάκτηση, που προκαλούν και δεν διορθώνονται και δεν μετανοούν, ας σκεφτούν τουλάχιστον, ότι οι λαθεμένες πράξεις τους καταστρέφουν τους ίδιους.