Το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, τιμώντας τη μνήμη του Μανώλη Γλέζου με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την εκδημία του, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
Στις 30 Μαρτίου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από την εκδημία του Μανώλη Γλέζου, του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, της Δημοκρατίας και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης, από τους πρώτους που αντιστάθηκαν στο Ναζισμό.
Η κορυφαία αντιστασιακή πράξη της αφαίρεσης της γερμανικής ναζιστικής σημαίας από την Ακρόπολη της Αθήνας, το βράδυ της 30ής προς την 31ηΜαΐου 1941 μαζί με τον Λάκη Σάντα, ενέπνευσε την αντιναζιστική αντίσταση, ανεξάρτητα από πολιτικό προσανατολισμό.
Η Ιουλία Μπίμπα, νεαρή κατηχήτρια από τη Σάμο, η οποία τοποθέτησε τον εκρηκτικό μηχανισμό που ανατίναξε τα γραφεία της ναζιστικής ΕΣΠΟ στα πλαίσια δράσης της οργάνωσης ΠΕΑΝ, έγραφε από τη φυλακή τον Δεκέμβριο του 1942, λίγους μήνες πριν την εκτελέσουν: «Πολλές φορές με ρωτάνε εδώ στη φυλακή πώς βρήκα τη δύναμη εγώ, ένα άβγαλτο κορίτσι απ’ τη Σάμο ν’ ανακατευτώ στην Αντίσταση. Ούτε κι εγώ ξέρω να σου πω. Κάτι μέσα μου μ’ έτρωγε. Κάτι μου ‘λεγε «Πρέπει να κάνεις κι εσύ κάτι. Το ζητάει η ώρα. Μπορεί να μ’ έβαλαν στα αίματα κι εκείνα τα παλικάρια που κατέβασαν τη γερμανική σημαία απ’ την Ακρόπολη τον Μάιο του ’41. Δεν μάθαμε ακόμα τ’ όνομά τους. Ίσως να μην το μάθουμε ποτέ.»
Ο Μανώλης Γλέζος ήταν πολιτικά στρατευμένος στην Αριστερά και στην ΕΑΜική αντίσταση, πράγμα που πλήρωσε με διώξεις και φυλακίσεις από την πλευρά του ελληνικού μετεμφυλιακού κράτους. Δεν δίστασε όμως να διαφοροποιηθεί και από τον λεγόμενο «Υπαρκτό Σοσιαλισμό», μετά την καταστολή της «Άνοιξης της Πράγας». Μετά τη Μεταπολίτευση και έως το τέλος της ζωής του, επανειλημμένα μοιραστήκαμε μαζί του τους ίδιους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες για ολοκληρωμένες πολιτικές και δημοκρατικές ελευθερίες και κοινωνική δικαιοσύνη.
Από τη «Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων» το 1977, έως και τον αντιμνημονιακό αγώνα και το Κίνημα Διεκδίκησης των γερμανικών Οφειλών προς την Ελλάδα, στο οποίο είχε αφιερώσει το είναι του . Στο πρόσωπό του γνωρίσαμε τον αγωνιστή της ασυμβίβαστης και δημοκρατικής Αριστεράς, τον άνθρωπο του Πνεύματος και της επιστημονικής έρευνας που στέκει με σεβασμό απέναντι στην Παράδοση αυτού του τόπου και έχει την ευρύτητα πνεύματος να μη δεσμεύεται και περιορίζεται από δογματικές αγκυλώσεις.
Ο ίδιος έχει και αξιόλογο συγγραφικό έργο, με το δίτομο ιστορικό βιβλίο «Εθνική Αντίσταση (1940-1945)». Σε αυτό αναδεικνύει τη συνεργασία του Κλήρου και της Αριστεράς κατά τα χρόνια εκείνα όχι απλώς στα πλαίσια των -αρκετών αριθμητικά-
ιερωμένων ή Μητροπολιτών που συντάχθηκαν με το ΕΑΜ, αλλά και στη διοργάνωση των λαϊκών συσσιτίων. Δεν παρέλειπε να τονίζει τα φιλικά αισθήματα του Ορθόδοξου Κλήρου προς αγωνιστές της Αριστεράς ή του σύγχρονου Κομμουνιστικού κινήματος όπως ο ίδιος, κάτι που απέδιδε στη λαϊκή τους προέλευση.
Αιωνία ας είναι η μνήμη του και ο Θεός ας αναπαύει τον φίλο μας Μανώλη Γλέζο, τον οποίο το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας. πάντοτε θα τιμά και θα θυμάται με αγάπη και σεβασμό.
Αθήνα 1.4.2021. Από το Γραφείο Τύπου
