Του Πρωτοσυγκέλλου της Ι.Μ. Φωκίδος, Γέροντος Νεκταρίου Μουλατσιώτη
Αδελφοί μου ευλογημένοι,
σήμερα ακούσαμε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα ότι ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός βρίσκεται σε μια από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου, την Ιεριχώ. Η Ιεριχώ, μικρή πόλη, βρίσκεται στην έρημο της Ιουδαίας πλησίον του Σαρανταρίου Όρους ή του Όρους των πειρασμών και πλησίον της Νεκράς Θάλασσας. Λόγω του κλίματος της ερήμου έχει μεγάλη ζέστη. Η θερμοκρασία ανεβαίνει όμως ακόμη περισσότερο, διότι η πόλη αυτή βρίσκεται 400 μέτρα κάτω από την θάλασσα.

Διερχόμενος ο Κύριός μας μέσα από την πόλη αυτή, ακούει έναν φτωχό και τυφλό άνθρωπο, που ζητιάνευε για να ζήσει, να του φωνάζει λέγοντάς Του: «Ιησού, Υιέ Δαβίδ, ελέησόν με». Δηλαδή, Ιησού μου, Κύριέ μου, Εσύ που είσαι ως Μεσσίας απόγονος του Βασιλέως μας Δαβίδ, σε παρακαλώ ελέησέ με. Τον επέπληξαν οι υπόλοιποι των ανθρώπων να μη φωνάζει δυνατά, αλλά ο τυφλός φώναζε ακόμη περισσότερο. Ίσως να γνώριζε εξ’ ακοής τους ψαλμούς του Δαβίδ που λέγουν: «Κύριε εκέκραξα προς Σε εισάκουσόν με», γι’ αυτό κι ο ίδιος άρχισε να φωνάζει ακόμη πιο δυνατά, ώστε να τον ακούσει ο Κύριός μας.

Τότε τον πλησίασε ο Ιησούς και του λέγει: «Τι θέλεις;» Ο Κύριός μας τον ρωτά τι θέλει, επειδή ο τυφλός, όπως προαναφέραμε, ζητιάνευε χρήματα για να ζήσει. Τότε ο τυφλός του απαντά: «Θέλω να αναβλέψω. Θέλω να δω το φως μου». Αμέσως ο Ιησούς του λέει: «Ανάβλεψον» και ο τυφλός είδε το φως του κόσμου και δόξαζε τον Θεό.

Πολλά τα ερωτήματα που κρύβονται στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή, όπως: Α) Γιατί αποκαλεί τον Ιησού «Υιό του Δαβίδ»; Β) Γνώριζε ο τυφλός της Ιεριχούς ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας; Γ) Γιατί ο Χριστός του είπε «η πίστις σου σέσωκέ σε»; Ποια πίστη είχε και πού φάνηκε η πίστη του τυφλού; Αλλά τα μηνύματα του σημερινού Ευαγγελίου είναι πολλά, εκ των οποίων εμείς θα εξετάσουμε μόνο ένα, την επιθυμία του τυφλού να αναβλέψει.

Αδελφοί μου, ο τυφλός εκπροσωπεί την τυφλή ανθρωπότητα. Κάθε τυφλός ζει και κινείται στο απόλυτο σκοτάδι, έτσι και η τυφλή ανθρωπότητά μας, η κοινωνία μας ζει, και κινείται στο σκοτάδι. Αυτό το μαρτυρεί ξεκάθαρα η τραγική πορεία του κόσμου, ο οποίος επειδή δεν βλέπει, γι’ αυτό και βαδίζει καθημερινά προς την καταστροφή του.

Το πρόβλημα όμως αδελφοί μου, δεν είναι η τύφλωσή μας. Το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλουμε να δούμε. Δεν επιθυμούμε σαν ανθρωπότητα, σαν κοινωνία, σαν ξεχωριστά πρόσωπα ο κάθε ένας από εμάς, να αναβλέψουμε. Ο τυφλός της Ιεριχούς μόλις άκουσε ότι ο Μεσσίας, ο Λυτρωτής, ο Σωτήρας ήλθε στην πόλη του, άρχισε να φωνάζει για να τον ελεήσει και να του δώσει το φως του. Εμείς ακούσαμε και γνωρίζουμε ότι ο Μεσσίας ήλθε, αλλά δεν τον αναζητούμε, δεν τον φωνάζουμε ούτε ζητούμε το έλεός Του. Μένουμε απλά αδιάφοροι ή κάποιοι του γυρίζουμε ακόμη και την πλάτη μας περιφρονητικά. Μάλλον η σημερινή κοινωνία μας διώχνει από την καθημερινή ζωή της τον Χριστό.

Είναι τρομερό! Ο Μεσσίας ήλθε. Η ζωή είναι εδώ, το φως του κόσμου λάμπει, ο άρτος των πεινασμένων και το ύδωρ το ζων προσφέρεται σε όλους εμάς κι εμείς συνεχίζουμε να παραμένουμε τυφλοί. Δεν τον εμπιστευόμαστε. Δεν πιστεύουμε δηλαδή ότι μπορεί ο Ιησούς Χριστός να μας δώσει το φως μας, όπως το έδωσε στον τυφλό του Ευαγγελίου που τον εμπιστεύθηκε.

Αδελφοί μου, η τυφλή πνευματικά ανθρωπότητά μας πορεύεται πλέον στον δρόμο της καταστροφής. Δεν το βλέπει; Όχι. Διότι είναι τυφλή και δεν διακρίνει τον γκρεμό που βρίσκεται εμπρός της. Εφόσον όμως εμείς ποθούμε τη σωτηρία και όχι την καταστροφή μας, ας στρέψουμε τώρα, πριν να είναι αργά, τα πρόσωπά μας με πίστη προς τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και ας φωνάζουμε δυνατά μαζί με τον τυφλό του Ευαγγελίου: «Ιησού, Υιέ Δαβίδ, ελέησον εμέ και τον κόσμο σου άπαντα». Αμήν.