Του Θεοδώρου Καλμούκου/ ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ

Το ξημέρωμα της Δευτέρας 10ης Ιουνίου, δηλαδή την επόμενη των εκλογών εμφανίσθηκε μία άλλη Ευρώπη, με πρόσωπο συνοφρυωμένο και μαυριδερό που δείχνει ότι τελείωσε ο κύκλος της ευημερίας και της πολιτικής σταθερότητάς της και ξεκίνησε ένας άλλος κύκλος αρκετά φαύλος, που προμηνύει περιπέτειες στο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό στερέωμα.

Η κάλπη μίλησε τη δική της γλώσσα της προτίμησης και των αμείλικτων αριθμών και δεν επιδέχεται κανενός είδους στροβιλισμό, καμία διάψευση, γι’ αυτό τώρα όλοι τρέχουν και δεν προλαβαίνουν, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Ο Μακρόν της Γαλλίας αμέσως εξήγγειλε πρόωρες εκλογές σε μια προσπάθειά του να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί, αλλά μάλλον εις μάτην. Ο Σολτς της Γερμανίας έχει πάθει διαρκή ζάλη κι είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να σταθεί όρθιος. Κι ο Κυριάκος της Ελλάδος λαβώθηκε αρκετά, αλλά άντεξε και έχοντας μπροστά του μια τριετία μάλλον θα μπορέσει να αναστρέψει την πορεία.

Ευτυχώς που δεν έχει απέναντί του αντιπολίτευση, αλλά μια «παιδική χαρά» που παίζει ως τα παιδία που λέγει και το σχετικό απόφθεγμα, αλλιώς αν είχε απέναντί του κανέναν Κένταυρο με πολιτικό λόγο και τρόπο, θα έχανε κυριολεκτικά τον ύπνο του.

Στον βαθμό που τον ξέρω θέλω να πιστεύω πως έλαβε το μήνυμα και θα θελήσει να κάνει τομές σε δομές και συμβουλάτορες που τον έχουν περισφίξει με ιδέες και προωθήσεις απάδουσες προς τις αξίες και αρχές του ελληνικού λαού, ο οποίος έστω και ανεπίγνωστα πιστεύει στον ομαλό θεσμό της οικογένειας ως το κύτταρο της κοινωνίας. Νομίζω το μήνυμα εδόθη ενταύθα. Ας προχωρήσει λοιπόν τις αλλαγές και τις απαλλαγές για το δικό του το καλό, αλλά πιο πολύ της Ελλάδας.