Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα, το άγχος, την ταραχή. Ο συνδυασμός των τριών αυτών καταστάσεων δικαιολογεί το ευέξαπτο τού ανθρώπου. Δεν αντέχει να ακούσει κανείς μία παρατήρηση, ούτε και συμβουλή. Η απάντηση θα διακατέχεται από οργή και θυμό! «Ποιος είσαι εσύ που θα μου κάνεις παρατήρηση;» θα απαντήσει ο εγωισμός μας!

Ποιος να είναι άραγε; Μα ποιος άλλος από τον πατέρα, την μητέρα, τον αδελφό ή την αδελφή, τον φίλο ή τον συνεργάτη, έναν συνάνθρωπο!
Η σκληροκαρδία έχει οδηγήσει τον άνθρωπο στην απομόνωση. Δεν τον αφήνει να διακρίνει σωστά τον λόγο του συνανθρώπου. Γίνεται απότομος, θυμώδης και αυθάδης! Η ταραχή έχει γίνει δεύτερη φύση, η οποία ταλαιπωρεί και εξαντλεί τον άνθρωπο, οδηγώντας τον μονίμως σε αδιέξοδα και γεμίζοντάς τον απελπισία.
«Άνθρωπος χωρίς ελπίδα» σημαίνει «άνθρωπος χωρίς Χριστό». Δεν ταιριάζει η απελπισία στους Χριστιανούς, γιατί η ελπίδα, η σιγουριά και η βεβαιότητά τους είναι ο Χριστός!
Πόσο φρέσκος και διαχρονικός είναι ο λόγος του Χριστού! Μιλάει στους ανθρώπους κατά την επί γης παρουσία Του και αναφέρεται ταυτόχρονα και στον σημερινό άνθρωπο.
«Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία, μηδέ δειλιάτω. Πιστεύετε εις τον Θεόν και εις Εμέ πιστεύετε. Ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν, ου καθώς ο κόσμος δίδωσιν υμίν. Εγώ νενίκηκα τον κόσμον.»

«Μην ταράζεσθε, ούτε να δειλιάζετε, μόνο να έχετε πίστη στον Θεό και σ’ Εμένα. Εγώ σας έδωσα την δική Μου ειρήνη, την ουράνια, όχι την κοσμική ειρήνη η οποία είναι φθαρτή, γιατί Εγώ νίκησα με την Ανάστασή μου την φθορά!»
Πόση αλήθεια φανερώνουν αυτά τα λόγια και πόση παρηγοριά δίνουν στον άνθρωπο! Δεν είναι λόγια κάποιου τυχαίου, αλλά είναι τα λόγια τού ιδίου του Χριστού!
Η φθαρτή ανθρώπινη φύση μάς οδηγεί σε ταραχή και αδιέξοδα. Έρχεται, όμως, ο Χριστός και διαλύει τον φόβο που προκαλεί την ταραχή. Το μόνο που ζητά από εμάς είναι να πιστεύουμε σ’ Αυτόν! Το αποτέλεσμα; Αντικαθιστά την ταραχή με την ειρήνη!
Ποια είναι η πίστη μας, όμως; Με τα λόγια λέμε ότι πιστεύουμε, με την καρδιά όμως ολιγοπιστούμε. Η ολιγοπιστία μας έχει σαν αποτέλεσμα την ταραχή! Η ταραχή σημαίνει απομάκρυνση από τον Θεό, που είναι η ασφάλειά μας, το λιμάνι και η γαλήνη μας, ο παράδεισός μας!
Ας βάλουμε αρχή στην ζωή μας να ακούσωμε τον λόγο του Χριστού «μη ταρασσέσθω…» και να του φωνάζουμε μέσα από την ανθρώπινη αδυναμία μας «πιστεύω Κύριε! Βοήθει μοι τη απιστία!».
Αυτή η πίστη στον Θεό θα διαλύσει την ταραχή, που μας έχει κυριεύσει, παίρνοντας ταυτόχρονα, απαντήσεις σε ερωτήματα και λύσεις σε προβλήματα, που μας αφορούν και βασανίζουν, ακούγοντας πάλι τον λόγο του Χριστού να μας λέει «κατά την πίστην υμών γενηθήτω υμίν»!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους