Με τον μεθεόρτο Αρχιερατικό Εσπερινό, ο οποίος ετελέσθη το εσπέρας της 11ης του μηνός Μαίου ε.έ., εις το Ιερό Προσκύνημα Αποστόλου Παύλου και των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου – Δερβενίου, ολοκληρώθηκαν οι εόρτιες λατρευτικές και επιστημονικές εκδηλώσεις που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολις Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης προς τιμήν των δύο Μεγάλων Θεσσαλονικέων Ισαποστόλων και Φωτιστών των Σλάυων, Αγίους Κύριλλο και Μεθόδιο.
Του Αρχιερατικού Εσπερινού χοροστάστησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Χρυσόστομος, συνχοροστατούντος του επιχώριου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου, τους οποίους και πλαισίωναν Ιερείς και Διάκονοι της καθ΄ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως, ενώ εκ μέρους της Δημοτικής Αυτοδιοικήσεως παρέστη ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητος των Λαγυνών κ. Αστέριος Μουζίκας.
΄ Τον Πανηγυρικό Λόγο του μεθεόρτου Εσπερινού εξεφώνησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νικόδημος Σκρέττας, Αναπληρωτής Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., ο οποίος αναφέρθηκε στο διαχρονικό ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας, ως θυσιαστικό μαρτύριο συνειδήσεως και ως αναστάσιμη μαρτυρία ζωής. Αναπτύσσοντας τον λόγο του, ανέφερε ότι οι Άγιοι και οι πρεσβείες τους είναι μέγιστη παρακαταθήκη σωστικής ευεργεσίας του Θεού προς τον άνθρωπο, καθώς το ήθος του, ο αγωνιστικός δρόμος τους, η ζωή και η μαρτυρία τους είναι για του πιστούς παρηγοριά και μαθητεία.
Από τον Απόστολο των Εθνών Παύλο, μέχρι του φωτιστές των Σλαύων Κύριλλο και Μεθόδιο, σε τέτοιας ποιότητας αγίους αγωνιστές ανέθετε τη διακονία του διά της ιεραποστολής ευαγγελισμού του κόσμου η Εκκλησία. Ο βίος τους γνωστός πολλαπλώς. Τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά όμως του βίου αυτού στην πράξη υπήρξαν ποικίλα και πλούσια.
Οι αυτάδελφοι ισαπόστολοι ήσαν άγιοι, διδάσκαλοι και μυσταγωγοί. Φορείς των ακτίστων εμπειριών της θείας ζωής. Γνήσιοι διδάσκαλοι του ανυπόκριτου ηθικού και θεολογικού λόγου. Πατέρες και Ποιμένες αληθείς του τρόπου της θυσιαστικής αγάπης, αλλά και μυσταγωγοί χαρισματικοί της κατηχητικής προετοιμασίας και της λειτουργικής μυστικής χειραγωγίας των πιστών του σώματος του Χριστού, στις νέες Χριστιανικές κοινότητες και τις ευχαριστιακές συνάξεις που συγκροτούσαν.
Ο Χριστός εκάλεσε του πάντες, χωρίς εξαιρέσεις. Εκείνοι ακολούθησαν, δίχως υπαρξιακούς διχασμούς και φίλαυτα κρατούμενα, και «ως πρόβατα εν μέσω λύκων» ανοίχθηκαν στους κινδύνους και τις θυσίες του ευαγγελισμού της οικουμένης.
Εμείς καλούμεθα να γίνουμε μιμητές τους στη διδαχή, στην ευχαριστία, στην πίστη, στο ήθος, στη γνησιότητα της μαρτυρίας και του μαρτυρίου τους.
Το κήρυγμα της Βασιλείας του Θεού και η εμπειρία της Αναστάσεως του Χριστού υπήρξαν διαχρονικά τα θεμέλια του μηνύματος της Σωτηρίας προς τον «έν σκότει και σκιά θανάτου» καθήμενο κόσμο, από τον Παύλο των Εθνών έως τους Κύριλλο και Μεθόδιο των Σλαβικών λαών.
Με την ειρήνη του Χριστού και το αναστάσιμο βίωμα, αναστήλωσαν τα πρόσωπα των αδελφών τους ενώπιων του αγίου Θεού και, με την βαπτισματική αναγέννηση τους και τις πνευματικές μεθηλικιώσεις τους, τους παρέστησαν μετόχους της ψυχοτρόφου τραπέζης της «λογικής λατρείας» της αγίας Εκκλησίας, προς την ετοιμασία και την προσδόκηση, την ολόθυμη και υπαρξιακή, της εσχάτης, ατελεύτητης και αιώνιας ημέρας του Κυρίου. Οδηγώντας τους στην αγιασμένη ζωή της σωτηρίας, τη ζυμωμένη με το «νυν» της Εκκλησίας και το «αεί» της Βασιλείας.
