H A.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας, την Κυριακή, 13 Οκτωβρίου 2024, στο στάδιο Margaret Arena της Μελβούρνης, με την συμμετοχή χιλιάδων πιστών. 

Με τον Παναγιώτατο συλλειτούργησαν οι Αρχιερείς Σεβ. Αυστραλίας κ. Μακάριος, Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος, Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, Σεβαστείας κ. Σεραφείμ, Ν. Ζηλανδίας κ. Μύρων, ο εν Αυστραλία του Πατριαρχείου Ρουμανίας κ. Μιχαήλ, οι Θεοφιλ. Πέρθης κ. Ελπίδιος, Αδελαΐδος κ. Σιλουανός, Μελβούρνης κ. Κυριακός, Χώρας κ. Ευμένιος, Βρισβάνης κ. Βαρθολομαίος, Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβος, και Μαγνησίας κ. Χριστόδουλος.

 

Εκκλησιάστηκαν Κληρικοί, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μ.τ.Χ.Ε., ο Πρέσβης της Ελλάδος στην Καμπέρα Εξοχ. κ. Σταύρος Βενιζέλος, με τους Γενικούς Προξένους Μελβούρνης και Αδελαΐδος, διπλωμάτες διαφόρων κρατών, πολιτικοί, βουλευτές, και άλλοι επίσημοι. 

Ο Παναγιώτατος, στην ομιλία του, με αφορμή την εκατονταετηρίδα της Αρχιεπισκοπής, επεσήμανε τα εξής:

“Γνωστή και αναμφίλεκτος τυγχάνει η πραγματικότης ότι η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία από της συστάσεώς της, αναπτύσσει συστηματικήν ιεραποστολικήν δράσιν, έχουσα βαθείαν συναίσθησιν της οικουμενικής της αποστολής, καθώς είναι ο φύλαξ και φορεύς και εγγυητής της πατρώας παραδόσεως, η οποία συνιστά μέγεθος και ποιότητα υπερεθνικήν, υπερτοπικήν και υπερχρονικήν. Αυτήν την ιεράν παρακαταθήκην των οικουμενικών της διαστάσεων και της ιδιαιτέρας αποστολής της ουδέποτε απώλεσεν η Μήτηρ Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως εις την διαχρονίαν των αιώνων, παρά τας εν τω μεταξύ επισυμβάσας κοσμοϊστορικάς αλλαγάς.

Την παρακαταθήκην αυτήν της πίστεως διεφύλαξαν έως εσχάτης αναπνοής οι θεοφιλώς αρχιερατεύσαντες εν τη Επαρχία ταύτη Χριστοφόρος, Τιμόθεος, Θεοφύλακτος, Ιεζεκιήλ και Στυλιανός, υπέρ των οποίων επιτελούμεν τα ιερά μνήμοσυνα σήμερον μετά πολλής ευγνωμοσύνης και ιερού δέους. Και αναμιμνησκόμεθα πρωτίστως του αοιδίμου προκατόχου μας Γρηγορίου του Ζʹ, ο οποίος επατριάρχευσεν εις καιρούς δυσχειμέρους και ημέρας πόνου δια τον Ελληνισμόν, αλλά εδημιούργησε την ακμάζουσαν ταύτην Επαρχίαν του Θρόνου, διό και προτρεπόμεθα άπαντας όπως προσεύχησθε διηνεκώς υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας αυτού ψυχής, καθώς υπήρξεν ο μέγας ευεργέτης και πατήρ της Ομογενείας, διότι ωργάνωσε την ενταύθα εκκλησιαστικήν παρουσίαν εις κανονικάς και υγιείς εκκλησιολογικάς βάσεις, και ίδρυσε την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν Αυστραλίας, ως Μητρόπολιν τότε, εις μίαν εποχήν κλύδωνος, καθώς η Μεγάλη Εκκλησία είχεν υποστή την συντριπτικήν μείωσιν του ποιμνίου αυτής και τον απορφανισμόν των πλέον ακμαίων Επαρχιών της.

Βεβαίως, και εις την πορείαν της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας ανεφύησαν προβλήματα ήδη από της ιδρύσεώς της και της καταστάσεως του πρώτου Ποιμενάρχου αυτής, του αειμνήστου Μητροπολίτου Αυστραλίας Χριστοφόρου του Κνήτη, του λογιωτάτου και φιλανθρώπου, ο οποίος έθεσε τους καλούς θεμελίους της τοπικής Εκκλησίας, αλλά συνήντησε την λυσσώδη αντίδρασιν και τον πόλεμον εκ μέρους ενίων λαϊκών, και ηναγκάσθη δια την ειρήνην της Εκκλησίας να αποσυρθή κατώδυνος εις την ιδιαιτέραν αυτού πατρίδα, την νήσον Σάμον.”

Προηγουμένως, τον Πατριάρχη είχε προσφωνήσει ο Ποιμενάρχης Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας.

Μετά την Απόλυση, ο Οικουμενικός Πατριάρχης τέλεσε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών Γρηγορίου του αοιδίμου Πατριάρχου, και Χριστοφόρου, Τιμοθέου, Θεοφυλάκτου, Ιεζεκιήλ και Στυλιανού των αειμνήστων Αρχιεπισκόπων και όλων των Αρχιερατευσάντων, ιερατευσάντων και διακονησάντων στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, όλων των διατελεσάντων μελών του Αρχιεπισκοπικού Συμβουλίου και των Κληρικολαϊκών Συνελεύσεων και όλων των ορθοδόξων Ελλήνων μεταναστών που αναπαύονται στην γη της Αυστραλίας. 

Αργότερα, το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, ο Παναγιώτατος παρακολούθησε μαζί τον Εξοχ. Πρωθυπουργό της Αυστραλίας κ. Anthony Albanese και τον Ποιμενάρχη, την παρέλαση της νεολαίας της ομογένειας, που πραγματοποιήθηκε, σε παρακείμενο στάδιο, στο πλαίσιο των εορτασμών για την εκατονταετηρίδα της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας. 

Στο τέλος της Παρέλασης χαιρετισμούς απηύθυναν, κατά σειρά, ο Εξοχ. Πρέσβης της Ελλάδος κ. Σταύρος Βενιζέλος, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, και ο Εξοχ. Πρωθυπουργός της χώρας κ. Albanese, και, στη συνέχεια, ακολούθησε η ομιλία του Παναγιωτάτου προς την νεολαία της Ομογένειας. Ο Παναγιώτατος, μιλώντας αγγλικά και ελληνικά, εξέφρασε, μεταξύ άλλων, τη συγκίνησή του, προτρέποντας τις νέες και τους νέους να παραμείνουν εδραίοι στην ορθόδοξη πίστη και τις παραδόσεις του Γένους, και να συνεχίσουν να προοδεύουν στη μεγάλη χώρα της Αυστραλίας.

Την ώρα της παρελάσεως των ομογενειακών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και συλλόγων, στον καταγάλανο ουρανό της Μελβούρνης αεροπλάνο  σχημάτιζε την λέξη “Patriarch of Peace” και τα αρχικά “Π.Β.”, προκαλώντας τον ενθουσιασμό των παρισταμένων.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο Παναγιώτατος πραγματοποίησε εθιμοτυπική επίσκεψη στην έδρα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος, όπου τον καλωσόρισαν θερμά ο Εξοχ. Πρέσβης της Ελλάδος στην Αυστραλία κ. Σταύρος Βενιζέλος και ο Γενικός Πρόξενος Εντιμ. κ. Εμμανουήλ Κακαβελάκης, παρουσία της Γενικής Προξένου Αδελαΐδος κ. Αλεξάνδρας Θεοδωροπούλου και των εργαζόμενων στο Γεν. Προξενείο της Μελβούρνης. 

Αργότερα, ευλόγησε το δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Αδελαΐδος κ. Σιλουανός, ο οποίος προσφώνησε με θερμούς λόγους τον Παναγιώτατο, ευχαριστώντας τον, μεταξύ άλλων, για την έγκριση του νέου Συντάγματος της Ι. Αρχιεπισκοπής.

Στην αντιφώνησή του, ο Πατριάρχης, αναφέρθηκε στην από ετών δοκιμασία της ενότητας της τοπικής Εκκλησίας Αδελαΐδος, και στις προσπάθειες που κατεβλήθησαν από την Ελληνική Κυβέρνηση και την Εκκλησία, και καταβάλλονται σήμερα από τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο κ. Μακάριο και τον Θεοφιλ. Επίσκοπο κ. Σιλουανό για την αποκατάσταση της. 

“Είναι γνωστόν ότι ο Ιερωτάτος Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος περιβάλλει την μέχρι προ τινος Αρχιεπισκοπικήν Περιφέρειαν και νυν Επισκοπήν Αδελαίδος με ιδιαιτέραν αγάπην και ευαισθησίαν, αισθήματα, τα οποία συμμεριζόμεθα απολύτως, καθ᾽ ότι η Αδελαίς εταλαιπωρήθη και επληγώθη από τα σχίσματα και τας διασπάσεις της εκκλησιαστικής ενότητος από της ιδρύσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας. Γνωσταί αλλά δυστυχώς ανεπιτυχείς τυγχάνουν αι προσπάθειαι της Ελληνικής Κυβερνήσεως υπό την ηγεσίαν του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή και της Υπουργού Βιργινίας Τσουδερού, διά την επίλυσιν του προβλήματος και την θεραπείαν του έως της σήμερον υφισταμένου σχίσματος.

Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον γνωρίζει την αγωνίαν και την μέριμναν του Ιερωτάτου αδελφού κ. Μακαρίου, ο οποίος εν αγαστή συνεργασία μετά του θεοφιλέστατου Επισκόπου κ. Σιλουανού, κατώρθωσε να έλθη εις συνεννόησιν μετά των μελών της Κοινότητος και να αρχίση ο διάλογος αγάπης, ενότητος και καταλλαγής. Εκφράζομεν την ευαρέσκειαν της Μητρός Εκκλησίας διά την θεάρεστον ταύτην πρωτοβουλίαν και προσευχόμεθα εν ελπίδι και αισιοδοξία πολλή υπέρ της ευοδώσεως αυτής. Από δε του επισήμου τούτου βήματος απευθύνομεν θερμήν και πατρικήν πρόσκλησιν προς τους αδελφούς μας, οι οποίοι, είτε εξ αγνοίας ή λήθης ή ζήλου ή εκ τινος άλλης αιτίας απεκόπησαν από το πανάγιον της Εκκλησίας Σώμα, να προσέλθουν εις τον διάλογον με την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν Αυστραλίας εν πνεύματι αλληλοκατανοήσεως και ενότητος. Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία δεν μνησικακεί και δεν επιθυμεί την εξουδένωσιν ουδενός, αλλά μόνον την επιστροφήν, την θεραπείαν και την σωτηρίαν.”

Συγκινητική συνάντηση με τους Ιμβρίους της Μελβούρνης

Την παραμονή, Σάββατο, το απόγευμα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέφθηκε την Ενορία Παμμεγίστων Ταξίαρχων Μentone, όπου έγινε θερμά δεκτός από τους μαθητές του Κοινοτικού Σχολείου και όλους τους Ενορίτες, καθώς και από τους συμπατριώτες του, μέλη του Συλλόγου Ιμβρίων Μελβούρνης και Βικτώριας. 

Στον Ι. Ναό, τον Παναγιώτατο καλωσόρισε ο εφημέριος του, Αιδεσιμ. Πρεσβύτερος κ. Παναγιώτης Ζουμπούλης, και στη συνέχεια οι νέες και οι νέοι της Κοινότητας χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς στον αυλόγυρο του.

Στη συνέχεια στην Κοινοτική Αίθουσα ο Ίμβριος Πατριάρχης συναντήθηκε με συμπατριώτες του, Ιμβρίους και με Τενεδίους, οι οποίοι ζουν στην Μελβούρνη, αλλά και στην Αδελαΐδα. Εμφανώς συγκινημένος, αλλά και χαρούμενος από την επανασυνάντηση με τους συμπατριώτες του, ο Πατριάρχης επεσήμανε μεταξύ άλλων:

“Η Ίμβρος η μικρα και μεγίστη, η ταπεινή και μεγαλόπρεπη, η πληγωμένη αλλά πάντοτε ζωντανή, ζη και υπάρχει στις καρδίες των τέκνων της, όπου γης, ως όνειρο και πραγματικότητα, ως αναπόλησι και παρόν, ως αύρα λεπτή του Αιγαίου Πελάγους και ως μοιρολόι για όσα χάθηκαν, αλλά και ως άσμα χαρμόσυνο για την ελπίδα του μέλλοντος. Το γνωρίζετε, αδελφοί και τέκνα, ότι η Ίμβρος βίωσε σκληρές εποχές, ότι η Ομογένεια υπέστη δεινά και αδικίες, ο πληθυσμός της συρρικνώθηκε μέχρις εξαφανίσεως, αλλά δεν χαθήκαμε! Απέμεινε η μικρα ζύμη που όλον το φύραμα ζυμοί, και στις μέρες μας έχουμε την ευλογία να βλέπουμε τον τόπο μας και πάλι να ανακάμπτη, να αποκτά και πάλι ζωή, να ανοίγουν τα Σχολεία μας, οι Εκκλησίες μας να αποκτούν εκκλησίασμα και να ξαναζωντανεύουν οι παραδόσεις και τα πανηγύρια μας. Δόξα τω Θεώ!”.

Τον Παναγιώτατο προσφώνησαν προηγουμένως ο Εντιμ. κ. Αθανάσιος Πινήρος, Πρόεδρος του Συλλόγου της Μελβούρνης, καθώς και εκπρόσωποι των Ιμβρίων της Αδελαΐδος, ενώ κατόπιν Πατριαρχικής προτροπής, χαιρετισμό προς τους παρισταμένους Ιμβρίους απηύθυναν ο Σεβ. Μητροπολίτης Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος και ο Εντιμολ. Άρχων της Μ.τ.Χ.Ε. κ. Κωνσταντίνος Δεληκωσταντής, Διευθυντής του Α’ Πατριαρχικού Γραφείου, ο οποίος κατάγεται από το Γλυκύ της Ίμβρου.

_________

Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου