Του π. Ηλία Μάκου
Με πολύ κατάνυξη διέρχονται οι Ορθόδοξοι πιστοί την Μ. Εβδομάδα στην Αλβανία. Σ’ όλους τους Ορθόδοξους ναούς τελέστηκαν το μυστήριο του Ευχελαίου την Μ. Τετάρτη, προηγιασμένη θεία λειτουργία το πρωί της Μ. Πέμπτης και διαβάστηκαν τα δώδεκα ευαγγέλια, ενώ λιτανεύτηκε ο Εσταυρωμένος, το απόγευμα της ίδιας ημέρας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος ιερούργησε την Μ. Πέμπτη στο ναό της Αναστάσεως, στα Τίρανα, πλαισιούμενος από τον Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ, τον Επίσκοπο Βίλιδος Άστιο και κληρικούς της Αρχιεπισκοπής.
Ασφυκτικά γεμάτος ήταν κατά το Ευχέλαιο ο καθεδρικός ναός της Ανάστασης τα Τίρανα, όπου προεξήρχε ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ.
Την Μ. Τετάρτη ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ιωάννης τέλεσε το μυστήριο του Ευχελαίου στον κατάμεστο ναό της Ανάστασης στην Κορυτσά.
Με τη συμμετοχή πλήθους πιστών τελέστηκε το Μυστήριο του Ευχελαίου και στο ναό του αγίου Γεωργίου Φίερι από το Μητροπολίτη Νικόλαο, ενώ ο Επίσκοπος Βίλιδος Άστιος τέλεσε το μυστήριο του Ευχελαίου στο ναό των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου στο Δυρράχιο.
Την Μ. Πέμπτη το απόγευμα, που εψάλη ο Όρθρος της Μ. Παρασκευής, ένα χαρακτηριστικό σημείο μας δείχνει το μεγαλείο του Χριστού, αλλά και το μεγαλείο, στο οποίο μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος.
Μεγαλείο, που εκδηλώθηκε από τους Ορθόδοξους της Αλβανίας τα χρόνια του διωγμού από το αθεϊστικό καθεστώς.
Μέσα στο πανδαιμόνιο βλασφημιών ύβρεων, μυκτηρισμών ακούστηκε μια έντονη διαμαρτυρία. Προέρχεται από τον έναν, εκ των δύο ληστών, που συσταυρώθηκε με τον Χριστό.
Βλέπει το ηθικό μεγαλείο του Χριστού. Διακρίνει την αγάπη, που δείχνει στους σταυρωτές του. Μένει έκθαμβος μπροστά στο ασύλληπτο ύψος της αρετής, που εκπορεύεται από το πρόσωπό του. Αναγνωρίζει ότι είναι αδύνατον εκείνος να είναι ένοχος σε όσα τον κατηγορούν. Έχει πεισθεί ότι το μίσος των εχθρών του τον οδήγησε εκεί.
Και δεν ελέγχει και δεν επιτιμά απλά τον σύντροφό του ληστή για την κακή διαγωγή του προς τον Χριστό, αλλά προχωρά ακόμη περισσότερο. Αναγνωρίζει τον Χριστό ως βασιλέα και τον παρακαλεί να τον ενθυμηθεί όταν έλθει με τη δύναμη και τη δόξα της βασιλείας του. Ο λόγος του ληστή, είναι λόγος θαυμαστός, υπέροχος υψηλός. Και φανερώνει ακόμη και βαθιά συναίσθηση της ενοχής του, της αμαρτωλότητάς του, η οποία του δημιουργεί συντριβή και μετάνοια ολόθερμη και πηγαία. Μετάνοια, η οποία ξεσπά στην ικεσία να τον συγχωρήσει.
Ο Χριστός κατά την πορεία του τη Μ. Εβδομάδα συνεχώς μας υπενθυμίζει πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της μετάνοιας. Το “μνήσθητί μου” του ληστή είναι αναγνώριση της ενοχής και της αμαρτωλότητάς μας. Είναι απόφαση να αποτινάξουμε κάθε αμαρτωλή εκδήλωση από επάνω μας. Να αισθανθούμε ειλικρινή συντριβή, απόφαση διόρθωσης.
