Την Παρασκευή 13 Αυγούστου το απόγευμα, όπως κάθε χρόνο, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Μικρή Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ναούσης.

Στο τέλος στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού, έμπροσθεν του Μητροπολιτικού Κέντρου Πολιτισμού «Παντάνασσα», εψάλησαν τα Εγκώμια του Επιταφίου της Παναγίας και ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων κήρυξε τον θείο λόγο.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:«Οὐ σιωπήσωμεν ποτέ, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀνά­ξιοι».

Μέ τή Μικρή Παράκληση πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο πού ψάλα­με ἀπόψε ἐδῶ στόν ἱερό ναό της ὁλοκληρώθηκε ὁ κύκλος τῶν Πα­ρα­κλήσεων πού ἔχει καθιερώσει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία πρός τιμήν τ ῆς Παναγίας μας ὅλες αὐτές τίς ἡμέ­ρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου, κα­θώς προετοιμαζόμεθα γιά νά ἑορ­τά­σουμε τή μεγάλη ἑορτή τῆς ἐνδό­ξου Κοιμήσεώς της.

Ὅμως ἄν ὁ λειτουργικός κύκλος τοῦ Δεκαπενταυγούστου κλείνει μέ τήν Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ἀναφορά μας στήν Παναγία δέν τελειώνει ἐδῶ. Συνεχίζεται ὅλον τόν Αὔγουστο, πού εἶναι ἕνας μήνας ἀφιερωμένος στήν Παναγία μας, ἀλλά καί ὅλο τόν χρόνο, γιατί, ὅπως κανένας ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά ξεχάσει τή μητέρα του οὔτε νά διακόψει τή σχέση του μαζί της, ἔτσι καί ἐμεῖς οἱ χριστιανοί δέν μποροῦμε οὔτε νά ξεχάσουμε οὔτε νά διακόψουμε τή σχέση μας μέ τήν Κυρία Θεο­τόκο, τή Μητέρα τοῦ Κυρίου μας καί μητέρα ὅλων τῶν χριστιανῶν.

Καί αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἐπιθυμία μας καί τή λαχτάρα μας νά ἀνα­φε­ρόμεθα διαρκῶς πρός τήν Παναγία Παρθένο, τήν Πλατυτέρα τῶν οὐρα­νῶν, ἐκφράσαμε ψάλλοντας τήν τελευταία Παράκλησή της καί λέγοντας: «Οὐ σιωπήσομεν ποτέ, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λα­λεῖν οἱ ἀνάξιοι». Ὑποσχεθήκαμε στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ὅτι δέν θά σταματήσουμε ποτέ νά διακηρύσ­σουμε τή δύναμη καί τή χάρη της, δέν θά παύσουμε ποτέ, ἄν καί εἴ­μεθα ἀνάξιοι, νά τήν ὑμνοῦμε καί νά τήν εὐχαριστοῦμε γιά τίς εὐερ­γεσίες της καί γιά τίς σωστικές της ἐπεμβάσεις, χωρίς τίς ὁποῖες θά εἴχα­με καταστραφεῖ καί θά εἴχαμε καταποντισθεῖ. Συγχρόνως ὅμως τῆς δώσαμε καί τήν ὑπόσχεση ὅτι δέν θά ἀπομακρυνθοῦμε ποτέ ἀπό τήν ἀγάπη της.

Ὅλα αὐτά δέν εἶναι οὔτε ποιητι­κές ὑπερβολές οὔτε συναισθημα­τικές ἐξάρσεις. Ἡ προστασία καί ἡ χάρη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἶναι αὐτή πού μᾶς σκεπάζει καί μᾶς προστατεύει καί ὡς ἄτομα καί ὡς σύνολο πάντοτε, καθημερινά, ὄχι μόνο στίς μεγάλες δυσκολίες μας ἀλλά καί στίς ἁπλές καί μικρές, καί μᾶς σώζει πολλές φορές καί χωρίς ἐμεῖς νά κατανοήσουμε ὅτι κινδυνεύουμε καί ἔχουμε ἀνάγκη τῆς βοηθείας της, διότι ἡ Παναγία μας λειτουργεῖ ὡς πραγματική μη­τέρα πού φροντίζει τά παιδιά της. Καί καθώς ἔχει τή χάρη, μπορεῖ νά δεῖ καί νά προλάβει κινδύνους καί πειρασμούς πού ἐλλοχεύουν καί μᾶς ἀπειλοῦν, πρίν νά τούς ἀντιλη­φθοῦμε ἐμεῖς, καί νά ἐπέμβει καί νά μᾶς σώσει.

Καί ἀκόμη καί στίς περιπτώσεις πού δοκιμαζόμεθα ἤ καί κινδυνεύ­ουμε, ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι, ἐάν δέν καταποντιζόμεθα, εἶναι ἡ χάρη καί ἡ βοήθεια τῆς Ὑπεραγίας Θεοτό­κου πού μᾶς προστατεύει καί μᾶς διαφυλάσσει, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά μήν τήν ξεχνοῦμε καί νά μήν ἀπομα­κρυ­νόμεθα ἀπό κοντά της, ὅπως τῆς ὑποσχεθήκαμε καί ἀπόψε.

Καί πότε δέν ξεχνοῦμε τήν Πανα­γία; Ὅταν δέν παραλείπουμε καθη­μερινά νά ἀναφερόμεθα σ᾽ Αὐτήν. Ὅταν τήν ὑμνοῦμε καί τήν εὐχαρι­στοῦμε γιά τίς δωρεές της. Ὅταν τήν παρακαλοῦμε νά μᾶς ἔχει ὑπό τή σκέπη της καί νά προστατεύει ὄχι μόνο τό σῶμα μας ἀλλά καί τήν ψυχή μας ἀπό κάθε πειρασμό καί κάθε κίνδυνο.

Ἡ ἀναφορά μας στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ἔκφραση τῆς εὐγνωμο­σύνης μας καί οἱ ὕμνοι μας πρός Αὐτήν, ἔστω καί ἄν προέρχονται ἀπό τά χοϊκά μας χείλη, ἔστω καί ἄν δέν εἴμεθα σέ θέση ἐμεῖς οἱ ἁμαρ­τωλοί καί ἀνάξιοι, νά ὑμνή­σουμε καί νά μεγαλύνουμε «τήν τιμιωτέρα τῶν χερουβείμ καί ἐνδο­ξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σερα­φείμ», τήν «καθαρωτέραν λαμπη­δό­νων ἡλιακῶν», χαροποιοῦν τήν Παναγία μητέρα μας καί τήν παρα­κινοῦν νά μᾶς δίδει περισσότερη χάρη καί μεγαλύτερη εὐλογία.

Μᾶς ὠφελοῦν ὅμως καί μέ ἕναν ἄλλο τρόπο. Ἔχοντας στόν νοῦ καί στά χείλη μας τήν Ὑπεραγία Θεο­τόκο, ἁγιάζουμε καί τόν νοῦ καί τά χείλη καί τήν ψυχή μας μέ τή χάρη της, γιατί καί ἡ ἐπίκληση τοῦ ὀνό­ματός της καθαρίζει, λένε οἱ Πατέ­ρες, τή σκέψη καί τήν καρδιά μας. Γιατί, ὅταν ἀφιερώνουμε τή σκέψη μας σέ κάτι τόσο καθαρό καί τόσο ἁγνό ὅσο εἶναι ἡ Παναγία μας, τότε δέν ὑπάρχει χῶρος γιά πονηρούς καί ἀκαθάρτους λογισμούς. Ὅταν ἀφιερώνουμε τή σκέψη μας στήν Παναγία, τότε εἴμαστε κοντά της καί δέν θέλουμε νά ἀπομακρυν­θοῦμε ἀπό τήν ἀγάπη της.

Καί ἔτσι παρακινούμεθα στόν ἀγώ­να μας γιά νά μιμηθοῦμε τήν ἁγία ζωή της, γιά νά μιμηθοῦμε τήν ταπείνωσή της καί τήν καθαρό­τητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός της, γιατί αὐτός εἶναι ὁ τρόπος γιά νά μήν ἀπομακρυνόμεθα ἀπό τήν Παναγία μας, ἀλλά νά εἴμεθα κο­ντά της, νά εἴμεθα ἀσφαλεῖς κάτω ἀπό τή σκέπη καί τήν προστασία της.

Ἄς μήν παύσουμε, λοιπόν, νά παρα­καλοῦμε ἀλλά καί νά εὐχαρι­στοῦμε τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο γιά τίς δωρεές καί τήν προστασία της καί ἄς τή ζητοῦμε νά μᾶς προστα­τεύει πάντοτε καί ἰδιαιτέρως τήν περίοδο αὐτή ἀπό τούς κινδύνους πού μᾶς ἀπειλοῦν καί μᾶς κάνουν νά ἀνησυχοῦμε, ἀλλά καί νά σκε­πάσει μέ τή χάρη της καί τήν εὐ­λογία της τήν πατρίδα μας, νά σκεπάσει τούς ἀδελφούς μας πού ἐπλήγησαν ἀπό τίς πρόσφατες καταστροφικές πυρκαϊές· νά σκεπάσει καί νά βοηθήσει καί νά σώσει ὅλους ἐκείνους τούς ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀσθενεῖς, οἱ ὁποῖοι ἔχουν προσβληθεῖ ἀπό τόν κορωνοϊό, ἀλλά νά δίνει καί δύναμη, νά δίδει καί κουράγιο καί σ᾽ ὅλους τούς ἰατρούς καί τούς νοσηλευτές, οἱ ὁποῖοι ἀγωνίζονται γιά νά κρατήσουν ὅλους αὐτούς τούς ἀνθρώπους στή ζωή. Θά πρέπει καθημερινά ὅλοι μας νά ἐπικοινωνοῦμε μέ τήν Παναγία μας, νά διαβάζουμε τούς Χαιρετισμούς, πού εἶναι οἱ ὕμνοι πού βοηθοῦν τή σχέση μας μέ τήν Παναγία, καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι εἰσακούει τίς δεήσεις μας, εἰσακούει τίς προσευχές μας, καί τότε ἡ Παναγία θά συντρέξει καί θά μᾶς βοηθήσει ὅλους.

ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ