Με κατάνυξη συμμετείχαν οι Ορθόδοξοι πιστοί της Αλβανίας στους Α΄ Χαιρετισμούς, που τελέστηκαν στους ναούς της χώρας.

Οι Μητροπολίτες Φίερι Νικόλαος και Ελμπασάν Αντώνιος χοροστάτησαν στους καθεδρικούς ναούς αγίου Γεωργίου και αγίου Νικολάου αντίστοιχα, ενώ ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ιωάννης συμπροσευχήθηκε στον καθεδρικό ναό της πόλης.

Έκλιναν το γόνυ στην Παναγία, έχοντας την πεποίθηση ότι οι πράξεις των ανθρώπων, οι σκέψεις τους, τα λόγια τους, εκτείνονται πέρα από την παρούσα ζωή, στην αιωνιότητα.

Η κάθε στιγμή μπροστά στην Παναγία έχει μοναδική αξία. Οι ικεσίες προς αυτή δεν χάνονται ολότελα μέσα στο διάστημα.

Ούτε ένας στεναγμός της καρδιάς, ούτε μια θυσία της θέλησης δεν εξαφανίζονται χωρίς ν’ αφήσουν ίχνος. Όλα είναι προορισμένα για τη σωτηρία μας, αρκεί  να το καταλάβουμε.

Ακόμη και η πιο απόκρυφη προσευχή μας  προς την Παναγία δεν χάνεται, γιατί μοιάζει με τη  μικρή φλέβα του νερού, που κυλά κάτω από την επιφάνεια της γης, και στα κρυφά εργάζεται για να πρασινίσει τον κάμπο.

Μιμούμενοι, στο επίπεδο των δυνατοτήτων μας, την Παναγία, εμείς οι μικροί και ασήμαντοι άνθρωποι, κοντά της, μπορούμε να γίνουμε άγιοι, με την έννοια της ενάρετης ζωής. Ποια τιμή και χάρη! Ποια δόξα και μακαριότητα!

Αλλά εδώ σκοντάφτουμε. ίσως από άγνοια. Ίσως, διότι μας φαίνεται πολύ, αδύνατο, ακατόρθωτο. Το ποιο; Ένας αμαρτωλός να γίνει και να μένει άγιος.

Και είναι αδύνατο, αν από μέσα μας εκτοπίσουμε την πίστη. Ή μεταθέτουμε την αγιότητα στο μέλλον, στη μετά θάνατο ζωή. Τότε, λένε πολλοί, αγιάζονται οι άνθρωποι. Όχι, χίλιες φορές όχι. Εδώ, στην παρούσα ζωή επιτυγχάνεται η αγιότητα. Εδώ είναι το εργαστήριό της. Εδώ ο αγώνας και η νίκη.

Ακολουθώντας την Παναγία, ας αγιάζουμε τον εαυτό μας, για να είμαστε αιώνια άγιοι στους ουρανούς.