Του π. Ηλία Μάκου

Με κατάνυξη τελέστηκε στους Ορθόδοξους ναούς της Εκκλησίας της Αλβανίας τόσο η Ακολουθία του Νυμφίου όσο και η Αποκαθήλωση.
Στο ναό “Ανάσταση” των Τιράνων στην Ακολουθία της Αποκαθήλωσης χοροστάτησε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, πλαισιούμενος από τον Μητροπολίτη Αμαντίας Ναθαναήλ και τον Επίσκοπο Βίλιδος Άστιο.
Ο Μακαριώτατος τόνισε μεταξύ άλλων ότι “στη δική μας πίστη με τη δύναμη του Σταυρού κάνουμε μια αντίσταση. Μιλάμε για μια δύναμη γεμάτη ταπείνωση, για μια σοφία γεμάτη αγάπη. Αυτό είναι το μεγάλο πλεονέκτημα, που μας έχει δώσει ο Χριστός. Να μετέχουμε σ’ αυτή τη διαμαρτυρία αγάπης. Να είμαστε πρεσβευτές της αγάπης”.
Και για μια ακόμη φορά οι πιστοί ένιωσαν ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα.

Όσα και αν γράφτηκαν, όσα και αν με οποιαδήποτε μορφή της ανθρώπινης τέχνης χρησιμοποιήθηκαν για την παράσταση του Δράματος, της Θυσίας του Γολγοθά, τίποτε δεν υπήρξε ικανό να το εξυμνήσει, εκτός από τον ίδιο το λόγο του Θεού, που μιλάει στις καρδιές μας.

Και όσο και αν οι άνθρωποι-οσοδήποτε σοφείς, ευσεβείς και ενάρετοι, προσπάθησαν να εξηγήσουν το μυστήριο αυτό της σωτηρίας του Σταυρού, ποτέ η ανθρώπινη αντίληψη δεν μπόρεσε, ούτε στο μέλλον θα μπορέσιε να το εξιχνιάσει, γιατί δεν είναι δυνατόν ποτέ τα ανθρώπινα να ταυτιστούν με τα θεία, και οι άνθρωποι σκέφτονται και κρίνουν πάντοτε με ανθρώπινα μέτρα.

Εκείνοι, όμως, που επίστευσαν αληθινά στον Εσταυρωμένο Λυτρωτή έχουν προσωπική πλέον πείρα της πραγματικότητας, που δημιούργησε ο Σταυρός Του.
Έχουμε εμείς άραγε αυτή την προσωπική πείρα;
Ας αφήσουμε το βάρος της αμαρτίας, που σκιάζει το πρόσωπο της καρδιάς μας, στα πόδια Εκείνου, που μας προσκαλεί όλους για να μας αναπαύσει και να λυτρώσει.

Το μήνυμά του συγκεκριμένο. “Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς”.

Τα λόγια αυτά είναι βάλσαμο παρηγοριάς στην ψυχή και χτυπούν τις ευαίσθητες χορδές της καρδιάς.