Του π. Ηλία Μάκου
Με αισθήματα χαράς και εκδηλώσεις αγάπης, υποδέχθηκαν οι Ορθόδοξοι της Αλβανίας τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, την Κυριακή 19 Δεκεμβρίου, μετά την περιπέτειά του με τον κορωνοϊό.
Κάποιοι κληρικοί, καθώς και πιστοί, που πληροφορήθηκαν την άφιξή του, συγκεντρώθηκαν έξω από την Αρχιεπισκοπή και πήραν την ευχή του όταν αφίχθη.
Ένα κοριτσάκι του προσέφερε ένα μπουκέτο λουλούδια και ο Αρχιεπίσκοπος της έδωσε την ευλογία του, όπως και στους υπόλοιπους.
Αλλά και ο ίδιος έδειχνε ανακουφισμένος, που επέστρεψε κοντά στο ποίμνιό του, που το αγαπά και τον αγαπά και το ακολουθεί και τον ακολουθεί και στις χαρές και στις δυσκολίες.
Στην αυλή της Αρχιεπισκοπής τον ανέμεναν ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ και ο Επίσκοπος Βίλιδος Άστιος.
Η χαρά των Ορθοδόξων της Αλβανίας από την επιστροφή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου εκφράστηκε και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Σε αναρτήσεις αναφέρεται μεταξύ άλλων:
“Είμαστε πολύ χαρούμενοι, που σας έχουμε και πάλι ανάμεσά μας”.
“Σας αγαπάμε με μεγάλη αγάπη”.
“Καλωσήρθατε. Ευχαριστούμε το Χριστό, που σας ξανάφερε υγιή ανάμεσά μας”.
“Σας έχουμε ανάγκη, γιατί είστε σοφός άνθρωπος, με καλοσύνη και αγάπη. Τα λόγια σας δίνουν ζεστασιά και ελπίδα σε όλους μας”.
“Ευχαριστούμε το Θεό, που μας ευλόγησε να είστε και πάλι κοντά μας. Με το γλυκό πρόσωπό σας και τη θερμή πίστη σας μας δίνετε κουράγιο. Ευχόμαστε να είστε πάντα υγιής”.
“Τα λόγια και τα έργα, που με ζεστασιά και αγάπη λέτε και κάνετε, είναι η καλύτερη τροφή για όλους τους Ορθόδοξους πιστούς. Σας εύχομαι μια και υγιή ζωή, για να μας καθοδηγήσετε στη δύσκολη πορεία που διανύουμε”.
***
Η αποδοχή του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου από την αλβανική κοινωνία, είναι δεδομένη και εδραιωμένη, καθώς θεωρείται μια προσωπικότητα, που με το κύρος και τις πράξεις της βοηθά στην πρόοδο του λαού της Αλβανίας.
Και ο ίδιος δεν σταματά να προσφέρει, ξεκαθαρίζοντας μέσα του ότι για κάθε έργο αγαθό δεν αρκούν οι ανθρώπινες δυνάμεις, αλλά είναι απαραίτητη η χάρη του Θεού.
Ότι, δηλαδή, οι αγώνες του δεν εξαρτώνται μόνο από τις δικές του δυνάμεις, δεν είναι μόνο ζητήματα διοικητικά και οργανωτικά, αλλά είναι εντελώς απαραίτητος και ο πνευματικός εξοπλισμός και η πολλή προσευχή, για να βοηθήσει ο Θεός και να στείλει τις δωρεές Του.
Έτσι πορεύθηκε στην Αφρική, έτσι πορεύεται και στην Αλβανία. Έτσι πορεύεται και στη ζωή του.
Κατανοώντας βαθιά το περιεχόμενο και το νόημα της αγάπης προς τον “πλησίον”, την οποία έκανε “σήμα κατατεθέν” της καρδιάς, της συμπεριφοράς και της δράσης του.
Και θεωρώντας χρέος έναντι του εαυτού του και όλων των συνανθρώπων να δίνει στην ανθρώπινη ψυχή τα στοιχεία της γαλήνης, της ευτυχίας και της ειρήνης, τα οποία είναι απαραίτητα για την ομαλή ζωή.
