You are currently viewing Μαθητές/τριες Σχολείου της Μητρόπολης Αργυροκάστρου φύτεψαν  λαχανικά

Μαθητές/τριες Σχολείου της Μητρόπολης Αργυροκάστρου φύτεψαν λαχανικά

  • Reading time:2 mins read

Του π. Ηλία Μάκου

Τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, όλων των βαθμίδων, που τα ίδρυσε και τα συντηρεί ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος, είναι από τα πιο πρωτοποριακά στη γειτονική χώρα.

Μεταξύ άλλων αναλαμβάνουν χρήσιμες μαθησιακές πρωτοβουλίες, που αποσκοπούν σε ευαισθητοποίηση των παιδιών πάνω σε μεγάλα ζητήματα του σύγχρονου κόσμου, όπως το περιβάλλον και ο φυσικός τρόπος ζωής, που μας φέρνει πιο κοντά στο Δημιουργό.

Μια από αυτή πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο 9χρονο Σχολείο της Μητρόπολης Αργυροκάστρου.

Στο πλαίσιο του μαθήματος της Βιολογίας μαθητές/τριες του Σχολείου φύτεψαν διάφορους σπόρους ( πατάτες, καρότα, λάχανα, σπανάκι, κρεμμύδια) στο σχολικό κήπο.

Ο μαθητής της Ζ΄ τάξης Βασίλης Τσιάβος, που συμμετείχε στη φύτευση, περιγράφει την ωραία πρωτοβουλία:

“Την ώρα της Βιολογίας είχαμε την ευκαιρία με την κυρία Μιμόζα-Παρασκευή να πραγματοποιούσαμε μία δραστηριότητα την οποία επιθυμούσαμε. Φυτέψαμε διάφορους σπόρους στον κήπο μας. Σε αυτή τη διδακτική δραστηριότητα έλαβαν μέρος διάφορες τάξεις του σχολείου μας. Αρχικά, η δασκάλα μας μάς μοίρασε τον απαραίτητο εξοπλισμό (γάντια, εργαλεία), μας μίλησε για όλη τη διαδικασία και στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε αθόρυβα στο πίσω μέρος του σχολείου μας στον οποίο έχουμε έναν μικρό κήπο. Έπειτα, η κυρία έδωσε σε όλους μας διάφορους σπόρους όπως πατάτες, καρότα, λάχανα, σπανάκι, κρεμμύδια, τους οποίους εμείς τοποθετήσαμε στο σκαμμένο έδαφος. Τέλος, αποφασίσαμε από κοινού να φροντίζουμε τον κήπο μας και όταν με το καλό καρποφορήσει, να δώσουμε τους καρπούς σε άπορες οικογένειες. Ήταν πραγματικά μία όμορφη, δημιουργική ημέρα για όλους μας”.

Τα παιδιά μας δίνουν το παράδειγμα της επαφής με τη φύση.

Η ψυχική απομάκρυνσή μας από το περιβάλλον, είναι και αυτό φαινόμενο της σύγχυσης, που υπάρχει μέσα στην καρδιά του σημερινού ανθρώπου.

Η σχέση μας με το περιβάλλον δεν μπορεί να είναι σχέση εκμετάλλευσης και κακοποίησης του, αλλά φροντίδας, όπως έκαναν οι μαθητές, σπέρνοντας κηπευτικά.

Το οικολογικό πρόβλημα, που είναι μεγάλο, δεν αντιμετωπίζεται με φαρισαϊσμό και υποκρισία.

Για να βαδίσουμε σε μια λύση, πρέπει να ξεκινήσουμε από τα θεμέλια της αυτογνωσίας και της μετάνοιας.

Όλοι οι άνθρωποι της γης συντελούμε με το δικό του τρόπο ο καθένας στην προσβολή και κακομεταχείριση της φύσης.

Τα παιδάκια μας προτρέπουν να ξαναβρούμε τη γαλήνη της γνήσιας ζωής, αδειάζοντας το λογισμό μας από την έπαρση.

Ας μη χάσουμε το Θεό, το συνάνθρωπο και τη φύση. Ας μη μεταβάλλουμε σε πάθη, που μας κατατρώγουν τα σωθικά και δεν μας αφήνουν να χαρούμε τις επιτυχίες μας, τα χαρίσματα, που μας έδωσε ο Θεός.