Του π. Ηλία Μάκου
Μαθητές/τριες του Λυκείου “Πνοή Αγάπης” της Μητρόπολης Αργυροκάστρου, που λειτουργεί με τη στήριξη και την ενίσχυση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας, καθώς και με τη φροντίδα του Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Δημητρίου, συμμετέχουν σε εκπαιδευτικά περιβαλλοντικά προγράμματα.Στο πλαίσιο του πρακτικού μέρους εργασίας με θέμα “Ελιά – Το δέντρο της Μεσογείου – το σύμβολο της Ειρήνης”, μαθητές/τριες της Α΄τάξης του Λυκείου μάζεψαν και ετοίμασαν ελιές.
Και η όλη ασχολία, με την οποία εξοικειώθηκαν εύκολα τα παιδιά, υπό την καθοδήγηση εκπαιδευτικών, έγινε κανονικά και με μεγάλη επιμέλεια.
Προηγήθηκε η συγκομιδή του ελαιοκάρπου από τα ελαιόδεντρα του Σχολείου και ακολούθως χαράχτηκαν, αφέθηκαν στο νερό και, τέλος, τοποθετήθηκαν σε βάζα με σε βάζα με νερό, αλάτι, λεμόνι και καυτερές πιπεριές, προκειμένου να αποκτήσουν την κατάλληλ γεύση.
Είναι αυτό, που λέμε, από την παραγωγή στην κατανάλωση. Άλλωστε αυτός ήταν και ο στόχος, να διδαχθούν οι μαθητές/τριες τον τρόπο με τον οποίο οι ελιές φτάνουν στα πιάτα.
Όλη αυτή η διαδικασία έχει πολλούς καλούς σκοπούς, πρακτικούς και συμβολικούς.
Μαθαίνουν τα παιδιά ότι όπως φυτρώνουν τα κηπευτικά, έτσι και ο αγώνας, η πνευματική σπορά, φέρνει αποτελέσματα.
Επιπλέον έρχονται κοντά στη φύση και αντιλαμβάνονται την ανάγκη για την προστασία της, ενώ την ίδια στιγμή συναισθάνονται τα αποτελέσματα για τη σωματική, αλλά και την ψυχική, υγεία μιας ισορροπημένης διατροφής.
Τα παιδιά μαθαίνουν, συμμετέχοντας, ότι το φυσικό περιβάλλον είναι ο παράδεισός μας. Αυτόν τον παράδεισο μας έδωσε ο Θεός να τον χρησιμοποιούμε και να το προστατεύουμε και όχι να τον καταχρώμαστε.
Μας παραχώρησε τη χρήση του και όχι την κατάχρησή του. Εμείς, δυστυχώς, κακομεταχειριζόμαστε τη φύση και την κάνουμε κόλαση, μέσα στην οποία ζούμε.
Μέσα από τη δραστηριότητα με τη φύση τα παιδιά καταλαβαίνουν αυτό, που διακηρύττει η Εκκλησία, ότι το περιβάλλον είναι ζωντανός οργανισμός, με τον οποίο εμείς ταυτιζόμαστε πνευματικά και υλικά, γεγονός, που υπαγορεύει τη διαφύλαξή του.
Η Ορθοδοξία παραγγέλλει να αλλάξουμε νοοτροπία, να βάλουμε τα θεμέλια μιας ορθής σχέσης Θεού, ανθρώπου και περιβάλλοντος. Γιατί, κατά τους Πατέρες, η οικολογική ακαταστασία δεν οφείλεται τόσο σε εξωτερικούς παράγοντες, όσο στον ίδιο τον εαυτό μας και κυρίως στην εγωιστική υπεροψία,στην υλοφροσύνη και στην αισχροκέρδεια.
Η φύση με την αντίδρασή της σημαίνει συναγερμό ψυχικής αφύπνισης. Η αντιμετώπιση του οικολογικού προβλήματος έχει σχέση με τη σωστή στάση μας απέναντι στο Θεό και στον άνθρωπο. Χωρίς τη σωστή αυτή στάση κάθε προσπάθεια οικολογικής ανάτασης θα πέσει στο κενό. Αν ανακαινιστούμε εμείς, θα ανακαινιστεί και η φύση.