Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος
Μαθητές/τριες του 9χρονου σχολείου “Πνοή Αγάπης” της Μητρόπολης Αργυροκάστρου μαζεύουν τρόφιμα, τη δύσκολη αυτή περίοδο, για το συσσίτιο της τοπικής Εκκλησίας.
Εκτός από την καθημερινή φιλανθρωπική δράση της, μία φορά την εβδομάδα, κάθε Σάββατο, η Μητρόπολη Αργυροκάστρου διανέμει φαγητό στους φτωχούς και στους άπορους.
Αυτή την πρωτοβουλία την έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά τώρα, λόγω της πανδημίας, καλύπτει μεγαλύτερο αριθμό ατόμων.
Και τι αγαλλίαση και τι χαρά αισθάνονται τα παιδιά…
Μα και τι ενθουσιασμό για την προσφορά τους…
Λίγα ο καθένας, πολλά όλοι μαζί…
Αυτή η αγάπη τους προς το συνάνθρωπο, που εκφράζεται στην πράξη, είναι σαν το φως όταν ανατέλλει μέσα στη βαρυχειμωνιά και μας δίνει ελπίδα.
Ρόδινο και χρυσό το φως του Θεού, όταν ξεχύνεται μέσα στις καρδιές των παιδιών τα ζωογονεί και τα… σπρώχνει προς την αγάπη.
Πέρα από τη διδασκαλία, βασικός προσανατολισμός των εκπαιδευτηρίων “Πνοή Αγάπης” της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας αποτελεί όχι η ημιμάθεια, αλλά το κίνητρο για συνεχή μάθηση και σπουδή, με στόχο την αρετή.
Μαθαίνουν τα παιδιά, εκτός όλων των άλλων, να ρυθμίζουν τη ζωή τους σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και να διατηρούν το νου τους ελεύθερο, και να μην αφήνουν την ψυχή τους να τη δυναστεύει η δεσποτεία της αμαρτίας, αλλά η σπίθα της αληλεγγύης.
Έτσι οι νέοι θα γίνουν μεγαλόψυχοι και λαμπεροί. Θα έχουν τη χαρά, όχι μόνο της επαγγελματικής και κοινωνικής καταξίωσης, αλλά των πνευματικών πτήσεων, των ευγενικών επιτευγμάτων.
Και κυρίως θα έχουν φλογισμένες καρδιές, που δεν θα είναι σκεπασμένες από στάκτη.
Φλογισμένες από τον πόθο των ιδανικών καρδιές. Μέσα σ’ αυτές τις καρδιές θα αντηχεί πάντοτε η φωνή: “Κάτι περισσότερο υψηλό… Περισσότερο αγνό… Δεν μπορεί να ικανοποιήσει η λάσπη της κοσμικής ζωής…”.
Και τότε μέσα από την ψυχή τους θα αισθάνονται να αναπηδά ό,τι εκλεκτό, δυναμωμένο και ενισχυμένο.
Φλογισμένες από Εκείνον νεανικές καρδιές είναι ευτυχισμένες καρδιές.
***
Εξάλλου οι μαθητές/τριες του 9χρονου σχολείου της Μητρόπολης Αργυροκάστρου, με τη φροντίδα της εκπαιδευτικού Ανδρονίκης Κοτσολλάρι, συμμετείχαν σε εργαστήρι χειροτεχνίας.
Με παραδοσιακές χειροποίητες τεχνικές έφτιαξαν χριστουγεννιάτικα στολίδια.
Μέσα από τέτοιες δραστηριότητες μαθαίνουν οι νέοι και να συνεργάζονται, αλλά και να μοχθούν για κάτι θετικό στη ζωή τους.
Διδάσκονται τα παιδιά ότι επιτυχία δεν είναι να αρνούνται το δημιουργικό κόπο, αλλά να μαθαίνουν όλο και περισσότερα πράγματα.
Επιτυχία δεν είναι να επιπλέουν απλά σ’ αυτό τον κόσμο. Το να επιπλέει κανείς είναι το πιο εύκολο πράγμα. Στη θάλασσα επιπλέουν πολύ άνετα και οι φελλοί.
Η επιτυχία του νέου είναι να μπορέσει να γίνει γερό σκαρί…
