Του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Τις ημέρες αυτές, τις δύσκολες και πονηρές, όπου όλοι μας έχουμε αγωνία για το πού πάμε και τι θα μας ξημερώσει το πρωΐ, εξεδόθη ένα νέο διάταγμα των Μεδιολάνων:
«Οι Χριστιανοί, είναι πια ελεύθεροι να λατρέψουν τον Θεό τους στις εκκλησιές».
Βγήκαμε από τις σύγχρονες κατακόμβες. Συντεταγμένοι, πειθαρχημένοι, ήρεμοι, αλλά λιγοστοί. Όλο το διάστημα της καραντίνας και μετά από αυτήν, φρόντισαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και …παραπληροφόρησης να ενσπείρουν πανικό και φόβο στους χριστιανούς.Να τους στοχοποιήσουν και να ενοχοποιήσουν για την πίστη μας.
Ωστόσο, όσοι προσήλθαμε σήμερα , πλησιάσαμε «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης» στο ποτήριο της Ζωής και κοινωνήσαμε των Αχράντων Μυστηρίων.
Από την μια οι σύγχρονοι υβριστές, οι προσποιούμενοι τους άθεους, που ξέρασαν όλο αυτό το διάστημα τον βόρβορο των σωθικών τους, εξυβρίζοντας την Θεία Κοινωνία και από την άλλη κάποιοι πνευματικοί μας ηγέτες που «τοις χείλεσι τιμά» τον Θεό «η δε καρδία πόρρω απέχει» από Αυτόν. Η ατμόσφαιρα αυτή δημιούργησε σε πολλούς σύγχιση και φόβο. Όταν η Εκκλησία αποφάσισε να υποταχθεί άνευ όρων στις διαταγές της πολιτείας, οι ταγοί της επιστράτευσαν όλη τους την ρητορική για να πείσουν τον λαό μας να παραμείνει στην κατ’ οίκον…νοσηλεία και να λιμοκτονήσει πνευματικά.
Τότε κάποιοι, έκρουσαν το καμπανάκι του κινδύνου, λέγοντας ότι «θα το βρούμε μπροστά μας όλο αυτό» και ότι «κάποιοι Ιεράρχες φέρθηκαν με επιπολαιότητα» δοτικοί προς την Κυβέρνηση.
Μας εξύβρισαν γιαυτό. Δεχθήκαμε λοιδωρίες και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς απο αυτούς που θεωρούν την Εκκλησία και την πίστη μονοπώλιο. Μας απαγόρευσαν τρόπον τινα να παίρνουμε θέση και να εκφράζουμε άποψη, γιατί δεν είμαστε περισσότερο χριστιανοί από τους Ιεράρχες μας .
Αλλά εμείς δεν πτοηθήκαμε. Δεν το βάλαμε κάτω. Γιατί περισσότερο χριστιανοί μπορεί να μην είμαστε από τους ανθρώπους εκείνους που απαρνήθηκαν τα εγκόσμια και αφιερώθηκαν στην Εκκλησία. Αλλά περισσότερο άφοβοι και ατρόμητοι είμαστε γιατί εμείς δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Τα χάσαμε όλα προ πολλού.
Συνεχίσαμε να γράφουμε λοιπόν και να γινόμαστε ενοχλητικοί. Και σε πολλά απο αυτά που είπαμε αισθανόμαστε να δικαιωνόμαστε από τα ίδια τα γεγονότα.
Ακούσαμε σήμερα στην εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου ότι δεν «υπερβήκαμε τις κόκκινες γραμμές, αλλά και ούτε πρόκειται να δεχθούμε άλλες κόκκινες γραμμές».
Ποιές είναι οι κόκκινες γραμμές άγιοι Αρχιερείς;
Μήπως αυτές οι «κόκκινες γραμμές» που δεν υπερβήκαμε εμείς αφήσαμε άλλους να τις παραβιάσουν και να μας απομονώσουν στη γωνία μας;
Και «οι άλλες κόκκινες γραμμές που δεν θα δεχθούμε», μήπως είναι επιτέλους το «τελεσίγραφο» της Εκκλησίας και των πιστών προς τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση, αλλά και προς όσους αμφισβητούν την πίστη μας;
Επισημαίνετε , λοιπόν, για πρώτη και τελευταία φορά, ότι αυτό το παιχνιδάκι με την Εκκλησία και τους ανθρώπους που θρησκεύονται , έφθασε στο τέλος του και δεν το ξανασυζητάμε…!!!
Μακαριώτατε και Σεβ. Άγιοι Αρχιερείς θα πρέπει να ξέρετε ότι οι «κόκκινες γραμμές» που θέσατε σήμερα αφορούν και εσάς.
Με το σκεπτικό ότι αν από το φθινόπωρο ή νωρίτερα, η Εκκλησία μας δεχθεί τον ίδιο διωγμό ( κάτι που απευχόμεθα ), δεν θα έχετε κανένα ελαφρυντικό! Και τότε δεν θα πρόκειται για κόκκινες γραμμές, αλλά
για κόκκινες κορδέλες…!!!!!
Και επειδή όλη αυτή την περίοδο ζήσαμε πρωτόγνωρες στιγμές που θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη μας, και η Ιστορία θα είναι αυστηρή με όλους, αλλά και μαζί σας, σας ζητούμε να αναλογισθείτε τις ευθύνες σας και να πράξετε το σωστό.
Si vis pacem parα bellum! Εάν επιθυμείς Ειρήνη , παρασκεύαζε πόλεμο.
Αναλωθείτε με όλες σας τις δυνάμεις για να πείσετε τον φοβισμένο λαό να επανέλθει στις εκκλησιές του.
Αυτοί που μας έσπρωξαν στον ο εκκλησιασμό από την τηλεόραση στην.. κατ’ οίκον Εκκλησία, και μας έθρεψαν πνευματικά δύο μήνες με θέαμα , μπορεί να θέλουν να το επαναλάβουμε. Μπορεί να σκεφτούν τα σαίνια που κατευθύνουν τα πράγματα, γιατί να μην το συνεχίσουν για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο;
Και τότε τι θα κάνετε;
Πως θα αντιμετωπίσετε το πρόβλημα που εσείς οι ίδιοι δημιουργήσατε σχετικά με την αμφισβήτηση της Θείας Κοινωνίας;
Οι πιστοί, επώνυμοι και ανώνυμοι, ήταν απόλυτα σαφείς: δεν υφίσταται πρόβλημα!
Και το απέδειξαν σήμερα με την αθρόα προσέλευση τους στο θείο και ιερό Μυστήριο. Νέοι και γέροι, μεσήλικες και μωρά παιδιά! Όλοι αποδείξαμε ότι «ο Χριστός εν τω μέσω ημών και έστι και έσται».
Εν κατακλείδι ο υπέροχος ελληνικός χριστιανικός λαός, η «μικρά ζύμη», ήταν υποδειγματική. Σας άκουσε και έμεινε σπίτι του για να μην φέρει την Εκκλησία μας σε δύσκολη θέση. Αν αυτό, όμως, ξαναγίνει δεν θα υπάρξει επιστροφή.
Μπορεί να μην είχαμε σήμερα κοσμοπλημμύρες και ατέλειωτες ουρές. Αλλά αυτό έγινε για να δώσουμε την ευκαιρία στους κυρίους της Κυβέρνησης να μη μας φερθούν λες και είμαστε ο νέος Ρουβίκωνας.
Αντιθέτως αποδείξαμε ότι ο Κάδμος της Εκκλησίας μας έχει ανατροφή και φόβο Θεού.
Κι αυτόν τον λαό, σεβαστοί Αρχιερείς και κύριοι της Κυβέρνησης έχετε χρέος να σέβεστε!
Και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να εμπαίζετε και να τον θεωρείτε δεδομένο.
Πείτε την αλήθεια στον λαό, μην του αποκρύπτετε την αλήθεια! Και μην αποφασίζετε για το λαό χωρίς την συγκατάθεσή του.
Και εμείς οι απλοί άνθρωποι αλλά και οι αείποτε προσευχόμενοι Άγιοι Μοναχοί μας στο Άγιο Όρος, στα Μετέωρα, στο Σινά και σε όλα τα Μοναστήρια μας θα προσευχόμαστε να γίνει η Πατρίδα μας ένα κομμάτι του Παραδείσου.
