Πανηγυρικά και λαμπρά υποδέχθηκε η Φιλιππιάδα Πρέβεζας, το απόγευμα της Παρασκευής 16 Ιουνίου 2023,   στην ενορία του αγίου Βησσαρίωνα, την Τιμία Κάρα του Οσίου Δαυίδ του εν Ευβοία.

Με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομο, η εικόνα, από  την την πλατεία “Πελαργών”, όπου έγινε η αρχική υποδοχή, και με τη συμμετοχή ιερέων, ιεροψαλτών και πιστών, υπό τους ήχους της φιλαρμονικής Θεσπρωτικού, μεταφέρθηκε στο ναό του αγίου Βησσαρίωνος, όπου για τρείς ημέρες, έως τη Δευτέρα 19 Ιουνίου, θα βρίσκεται προς προσκύνηση.

Ακολούθησε αρχιερατικός εσπερινός, όπου χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος, ενώ λίγο νωρίτερα, απευθύνοντας χαιρετισμό στα προπύλαια του ναού ο δήμαρχος Ζηρού  Νικόλαος Καλαντζής τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι “βγαίνουμε από μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο όπου όλοι, λίγο έως πολύ, νιώσαμε την αγωνία που γεννά η απειλή μιας λοιμώδους ασθένειας, όπως ο κορωνοϊός, ο οποίος ακόμη δεν έχει καταστεί πλήρως ακίνδυνος, ενώ παραμένει ασίγαστη η εσωτερική ανάγκη να είμαστε οπλισμένοι με ψυχική δύναμη και να προχωράμε στη ζωή μας με πίστη στον Θεό”.

Και πρόσθεσε: “Ο Όσιος Δαυίδ έχει αποκτήσει δικαίως τη φήμη του θαυματουργού λόγω των πολλών και θαυμαστών παρεμβάσεών του στη ροή της ιστορίας, και στις ζωές των πονεμένων ανθρώπων. Στις δύσκολες εποχές που ζούμε προσευχόμαστε και τον παρακαλούμε για την οριστική απαλλαγή από την πανδημία. Ζητάμε να μας χαρίζει υγεία και δύναμη, ώστε να εργαζόμαστε το καλό, καθώς κι ελπίδα που απαιτείται για να προχωρήσουμε ενωμένοι και με περισσότερη αυτοπεποίθηση, προς ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας”. 

Να σημειωθεί πως σύμφωνα με μαρτυρίες  πιστών τα λείψανα του οσίου Δαυίδ, είναι πηγή θαυμάτων.

Αυτά τα θαύματα, βάσει των ομολογιών τους, τα αισθάνθηκαν και τα έζησαν στην πάροδο των χρόνων πολλοί άνθρωποι. 

Ο όσιος Δαυίδ αξιώθηκε και όσο ζούσε να κάνει θαύματα, όπως όταν χτύπησε με το ραβδί του βράχο και ανέβλυσε άφθονο και ιαματικό νερό, το σημείο ονομάζεται “Αγιονέρι”.

Δυνατό πνευματικό του όπλο η προσευχή, κυρίως σ’ ένα μικρό σπήλαιο μέσα στο βράχο, ο χώρος ονομάζεται “Ασκηταριό”.

Στη Μονή του οσίου Δαυίδ στη Λίμνη της Εύβοιας, την οποία ίδρυσε το 1540 πάνω στα ερείπια παλαιού ναού, τον οποίο κατέστρεψαν οι Τούρκοι, αναδείχθηκε, ακολουθώντας το ασκητικό παράδειγμά του, ο σύγχρονος άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας Ιάκωβος Τσαλίκης, που για πολλά χρόνια διετέλεσε ηγούμενός της.

Είναι ενδεικτικό ότι πολλές ώρες, ακόμη και νύχτες ολόκληρες, προσευχόταν, όπως και ο όσιος Δαυίδ. 

Γιός ιερέα ο όσιος Δαυίδ από παιδάκι έδειξε κλίση στα ιερά γράμματα. Μάλιστα ως ηγούμενος της Μονής Παναγίας Βαρνακόβας αρχικά και του Οσίου Δαυίδ στη συνέχεια, τα διέδωσε στο υποδουλωμένο γένος.

Ο όσιος Δαυίδ ως άνθρωπος του Θεού, είναι φως του κόσμου. Ο τρόπος, που συμπεριφερόταν, κινούνταν, αντιδρούσε και σκαφτόταν, βοηθούσε στον καθορισμό της ορθής πορείας, όχι μόνο της δικής του, αλλά και των άλλων.

Βίωνε στην ψυχή του ότι δεν ήταν μόνος σ’ αυτή τη γη, δεν ζούσε μόνο για τον εαυτό του, υπάρχουν και άλλοι και έχει ευθύνη γι’ αυτούς.

Συναισθάνθηκε το μερίδιο της υπευθυνότητας, που του αναλογούσε, για να διαλύσει τις αβεβαιότητες και τους φόβους, σε μια κοινωνία, που κινδύνευε να χαθεί στο σκοτάδι της καταπίεσης, της αποσύνθεσης, του μίσους και της αμαρτίας, κάτω από την Οθωμανική δυναστεία.

Εδώ δεν χωρούν συμβιβασμοί, υποκρισίες και απάτες. Εδώ η ύπαρξη γίνεται κρυστάλλινη και η ζωή διάφανη.

Με τη βοήθεια του Θεού είδε την παρουσία Του μέσα του και γύρω του. Και μας δίνει το μάθημα και με τη ζωή του και με τα θαύματά του να μην έχουμε μυωπία πνευματική.

Να μην είμαστε ανίκανοι να συναισθανθούμε το σκοτάδι, τη σύγχυση της αδιαφορίας, το κομμάτιασμα της αλήθειας.

Να μην τα ωραιοποιούμε και τα εξιδανικεύουμε όλα. Απλά να μη ξεχνάμε, το μαρτυρεί και ο όσιος Δαυίδ, ότι το φως του Θεού είναι ισχυρότερο από οτιδήποτε άλλο.