Ημέρα εορτής, η 11η Μαΐου, των φλογερών Θεσσαλονικέων ιεραποστόλων Κύριλλου και Μεθοδίου, 

Συμπληρώθηκαν δεκαεξίμισι αιώνες  (1156 χρόνια), από τότε που οι δύο Απόστολοι με ζήλο μετέδωσαν το Χριστιανισμό και τον πολιτισμό στους Σλάβους.

Το ιεραπσοτολιγό τους έργο δεν ήταν κάτι περιορισμένο. Ήταν πολύ εκτεταμένο. Δεν ήταν απλά μια στάση. Έφερε την διάσταση και την αναδιάταξη.

Μαζί με τη θρησκεία, το Ευαγγέλιο και τους ναούς, διέδωσαν την ιδέα του κράτους, ένα νέο δίκαιο, που ρύθμιζε τις κοινωνικές σχέσεις και δεν τις απορύθμιζε, τη φιλολογία και την εκπαίδευση με προτεραιότητα στον άνθρωπο, το “κυρίλλειο” αλφάβητο.

Πώς πέτυχαν το σκοπό τους, να μετατρέψουν ριζικά τη μορφή της μεγάλης σλαβικής χώρας μόνο μέσα σε τέσσερα χρόνια, αφού οι συνθήκες δεν ήταν καθόλου εύκολες, καθώς βρέθηκαν αντιμέτωποι με την άγνοια και τη δισειδαιμονία;

Με πυλώνα τη δύναμη της πίστης τους, διαθέτοντας το προσόν της μεγάλης μόρφωσής τους και εργαζόμενοι με σχέδιο, οικοδόμησαν έναν πολιτισμό, που απέβλεπε αφ’ ενός στην αναγέννηση των ψυχών και και αφ’ ετέρου στην καλλιέργεια των γραμμάτων και των τεχνών.

Όλα αυτά, όμως, είχαν ένα επίκεντρο: Ήξεραν καλά ότι ο άνθρωπος δεν γίνεται άνθρωπος χωρίς το Χριστό και μακριά από το Χριστό.

Οι διάφορες ανθρωπιστικές αποστολές, αποξενωμένες και αποδυναμωμένες από τα στοιχεία της Ορθοδοξίας, μένουν στην επιφάνεια, δεν εισδύουν στο βάθος.

Λουστράρουν τον άνθρωπο, δεν τον αλλάζουν, δεν τον καινιουργιώνουν. Μόνο ο Χριστός μορφώνει και μεταμορφώνει.

Εκεί, ακριβώς, στηρίχτηκαν οι Κύριλλος και Μεθόδιος και κατόρθωσαν το ακατόρθωτο: Η ιεραποστολή τους στους Σλάβους να αποτελεί εξαιρετικό και μοναδικό, ως προς το αποτέλεσμα, γεγονός στην ιστορία.