Κυριακή Παραλύτου: Ποιος έφταιγε και ήταν μόνος; Την Κυριακή του Παραλύτου διαβάζουμε στις εκκλησίες ένα απόσπασμα από το Ευαγγέλιο του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Ιωάννη, για το θαύμα που έκανε ο Ιησούς Χριστός στην Προβατική Κολυμβήθρα, σε έναν άνθρωπο που ήταν ασθενής για 38 χρόνια και ο οποίος ήταν μόνος του.
Στην Κολυμβήθρα αυτή, που βρισκόταν δίπλα από το Ναό του Σολομώντα, ήταν πάρα πολλοί ασθενείς (τυφλοί, ανάπηροι, κουτσοί, παράλυτοι κ.α.) και κατά καιρούς Άγγελος Κυρίου κατέβαινε και τάρασσε το νερό και ο πρώτος που έμπαινε μέσα μετά την ταραχή του νερού γινόταν καλά, όποια ασθένεια και να είχε.
Μέσα από την θεραπεία του παραλυτικού βλέπουμε το ότι ο Ιησούς Χριστός είναι δημοκράτης και δεν υποχρεώνει κανέναν. Μας αφήνει ελεύθερους να επιλέξουμε τι θα κάνουμε στη ζωή μας. Ο Χριστός όταν είδε τον παράλυτο που ήταν μόνος του, τον ρώτησε αν θέλει να γίνει καλά. Ο Ιησούς Χριστός δεν μας υποχρεώνει ούτε μας επιβάλλει να κάνουμε κάτι. Αναμένει τη δική μας βούληση.
Ο παράλυτος ήταν μόνος του και τόσα χρόνια δεν είχε κανέναν να τον βοηθήσει. Γιατί το Ευαγγέλιο κάνει αναφορά στο ότι ήταν μόνος του; Υπάρχουν δυο λόγοι. Πρώτα για να μας δείξει, ότι εμείς οι άνθρωποι δεν ενδιαφερόμαστε για τον συνάνθρωπό μας και κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Η εντολή του Θεού να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου, δεν εφαρμόζεται. Δεν υπάρχει αγάπη για τον πλησίον και όταν δεν υπάρχει τέτοια αγάπη, τότε η αγάπη μας είναι επιφανειακή και συμφεροντολογική.
Δεύτερον για να μας επιστήσει την προσοχή μας για ποιο λόγο στη ζωή μας μένουμε μόνοι μας. Ο άνθρωπος που μένει μόνος του μπορεί να είναι παράξενος, να δημιουργεί προβλήματα, να προκαλεί εντάσεις, να είναι ειρωνικός και οι άνθρωποι δεν τον πλησιάζουν. Ο χαρακτήρας του ανθρώπου και η συμπεριφορά του ανθρώπου μπορεί να είναι τέτοια που να απωθεί τους ανθρώπους από κοντά του. Ο άνθρωπος αυτός χρειάζεται να αλλάξει, να μεταμορφώσει την καρδιά και τον χαρακτήρα του για να μην είναι μόνος στη ζωή του.
Χρειάζεται να ψάχνουμε μέσα μας για ποιο λόγο είμαστε μόνοι στη ζωή μας ή για ποιο λόγο έχουμε κάποια ασθένεια, διότι θα βρούμε σε αρκετές περιπτώσεις ότι φταίμε εμείς οι ίδιοι για αυτά που περνάμε. Δεν μας φταίει ούτε ο Θεός, ούτε ο διπλανός μας, αλλά ο χαρακτήρας και τα αμαρτήματά μας.