Του π. Ηλία Μάκου
Δύο έργα με χειροτεχνίες κολάζ, αυτά του Σουλιώτη Γεώργιου Δράκου και που κάστρου των Πέντε πηγαδιών, που φιλοτέχνησαν μαθητές και μαθήτριες των ΚΔΑΠ του Δήμου Ζηρού, επιλέγηκαν στα 100 κορυφαία της επιτροπής «Ελλάδα 2021».
Τα «Πέντε Πηγάδια, το οχυρό σε σχήμα σταυρού» και το «Γεώργιος Δράκος, ένας άγνωστος ήρωας» αξιολογήθηκαν από ομάδα ιστορικών και επιστημόνων του «Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού».
Στα αξιοσημείωτα είναι ότι το έργο «Πέντε Πηγάδια, το οχυρό σε σχήμα σταυρού» το φιλοτέχνησαν μαθήτριες και μαθητές ηλικίας 6 έως 10 ετών, ενώ τα άλλα δύο φιλοτεχνήθηκαν από παιδιά ηλικίας 11 έως 14 ετών.
Επίσης υποβλήθηκε και το έργο “το λιθάρι του Μπότσαρη”.
Να σημειωθεί ότι μέσα από τους ξεχωριστούς άνδρες του Σουλίου αναδείχθηκε μία ηρωική μορφή της Επανάστασης του 1821, ο Γεωργάκης Δήμου Δράκος.
Γόνος μιας μεγάλης Σουλιώτικης οικογένειας, που αγωνίστηκε σε όλους τους αγώνες του Σουλίου και πότισε με το αίμα της την επαναστατημένη Ελλάδα.
Στο μνημείο στον Πειραιά, το όνομά του είναι τρίτο στη σειρά, μετά του Γεωργίου Καραϊσκάκη και του Λάμπρου Βέικου, με το επίγραμμα: «ΝΙΚΩΝ ΤΩΝΔΕ ΛΑΧΟΝ ΚΕΙΝΟΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥΣ ΑΜΑΡΑΝΤΟΥΣ».
Το κάστρο “Πέντε Πηγάδια” ήταν φρούριο των αρχών του 19ου αιώνα, χτίστηκε από τον Αλή πασά, περίπου το 1805, στην περιοχή Κλεισούρα του νομού Πρεβέζης.
Σε κοντινή τοποθεσία, προϋπήρχε ένα μικρό τετράγωνο οχυρό, που είχε χτίσει ο πασάς του Βερατίου και δερβέναγας Ηπείρου Κουρτ Αχμέτ πασάς, το 1760, αλλά περί το 1800, σύμφωνα με μαρτυρία του Γάλλου περιηγητή Πουκεβίλ, ήταν ήδη κατεστραμμένο.
Στη μάχη των “Πέντε Πηγαδιών”, στις 15 Σεπτεμβρίου 1821, συμμετείχε και ο Γεώργιος Δράκος, έχοντας στη διοίκησή του τριακόσιους άνδρες, όπου οι Τούρκοι κατατροπώθηκαν.
Οι μαθητές/τριες των ΚΑΔΠ απέδειξαν ότι, αν και σε μικρή ηλικία, γνωρίζουν ότι οι Σουλιώτες και γενικά οι αγωνιστές του 1821 έκλειναν στα στήθη τους μια καρδιά, που αγαπούσε την Ελλάδα και την πίστη.
Προχωρούσαν όλοι τους σεμνοί, γενναίοι και ανυποχώρητοι στη μεγάλη τους απόφαση να δώσουν με θυσία της ζωής τους την ελευθερία στο Γένος.
Μια χούφτα αυτοί νικούν το δέος του θανάτου, καθώς αντιμετωπίζουν τα μιλιούνια του Σουλτάνου.
Του Σουλίου ο μαχητής, του εικοσιένα ο αγωνιστής θεωρούσε φοβερό ανοσιούργημα να πέσει ο σταυρός στου Αγαρηνού τα βέβηλα χέρια.
Και το μήνυμα, που μας στέλνουν τα παιδιά είναι να συνταραχτούμε από σκιρτήματα. Νας μας κυριεύσει “πάθος” αρετής. “Πάθος” αγώνα και προσφοράς.
