ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. «Δεν ζητιανεύω. Ενα διαμέρισμα θέλω να ενοικιάσω για να ζήσω με τον γιο μου για να απαλλαγούμε από τη ‘φυλακή’ στην οποία ζούμε», επεσήμανε κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχαμε το πρωί της Τετάρτης η Πένυ (Πηνελόπη) Μπαλτά – Laing.

Η τρεμάμενη φωνή της δεν άφηνε περιθώρια αμφιβολίας για το δράμα της. Ζήτησα τη διεύθυνσή της και το μεσημέρι ξεκινήσαμε μαζί με τον φωτορεπόρτερ Κώστα Μπέη για το καταφύγιο αστέγων στη διεύθυνση 9720 Kings Highway στο Μπρούκλιν, όπου διαμένουν.

Αν και μας είπε ότι πρέπει να έρθει μόνη της για να μας επιτρέψουν να εισέλθουμε στο κτίριο νομίσαμε ότι υπερέβαλλε. Οσο πλησιάζαμε στην περιοχή άλλο τόσο μεγάλωνε η αγωνία μας. Η κ. Πένυ αγνόησε το πολικό ψύχος και μας περίμενε στην είσοδο του κτιρίου, αφ’ ενός μεν να μας διευκολύνει, αφ’ ετέρου δε να διασφαλίσει την ακεραιότητά μας.

Εισερχόμενοι μέσα έπρεπε να δηλώσουμε στον θυρωρό τα ονόματά μας, το διαμέρισμα το οποίο θα επισκεπτόμασταν και την ώρα εισόδου. Μετά τα διαδικαστικά ο θυρωρός άνοιξε τη βαριά σιδερένια πόρτα που έτριζε κάθε φορά που ανοιγόκλεινε και εισήλθαμε στο μεγάλο διάδρομο του πενταώροφου κτιρίου.

Εκεί υπήρχαν μερικοί νεαροί ένοικοι, οι οποίοι έριξαν κάποια περίεργα βλέμματα σε μας, αλλά δεν έδωσαν σημασία. Εισήλθαμε στον ανελκυστήρα και ανεβήκαμε στον 5ο όροφο και όσο ανεβαίναμε άλλο τόσο μεγάλωνε το βάρος στην ψυχή μας.

Η κ. Πένυ άνοιξε την πόρτα του διαμερίσματός της και λέει: «Εδώ είμαστε σαν σε φυλακή. Εχουμε κλειδιά, αλλά μας συνιστούν να μην ανοίγουμε το σπίτι σε κανέναν και να μην μιλούμε σε κανέναν. Εδώ διαμένουν οικογένειες αστέγων και πολλοί από αυτούς έχουν βεβαρημένο μητρώο. Τα βράδια στους διαδρόμους διακινούνται ναρκωτικά και φοβάσαι για τη ζωή σου. Εγώ και ο γιος μου είμαστε οι μόνοι λευκοί, αλλά δεν μας ενοχλούν, γιατί και εμείς τους σεβόμαστε».

Στη συνέχεια, μας έδειξε την εγγυητική επιστολή που η Διοίκηση Ανθρωπίνου Δυναμικού του Δήμου της Νέας Υόρκης (Human Resources Administration of N.Y.C.) είχε παραχωρήσει στον γιο της Δημήτρη Τρανίδη (River Lloyd) βάσει του οποίου η εν λόγω υπηρεσία θα καταβάλλει ποσά έως και $1.514 για στούντιο διαμέρισμα, $1.558 για διαμέρισμα ενός υπνοδωματίου, $1.789 για δύο δωματίων, $2.280 για τριών υπνοδωματίων και $2.437 για διαμέρισμα τεσσάρων υπνοδωματίων.

«Το μόνο που ζητάω είναι να μας παραχωρήσουν ένα διαμέρισμα να ενοικιάσουμε στο Κουίνς διότι είναι πιο εύκολη η πρόσβαση στους γιατρούς μας», πρόσθεσε. Ερωτηθείσα πώς θα τα βγάλουν πέρα, είπε ότι λαμβάνει σύνταξη $935, από τα οποία $100 κρατούνται για τα φάρμακα και λαμβάνει καθαρά $835 το μήνα.

«Ο γιος μου δεν έχει κανένα εισόδημα και τον συντηρώ εγώ. Λαμβάνουμε επί πλέον και 350 δολάρια σε food stamps και βολευόμαστε. Κατεβαίνω, ψωνίζω και μαγειρεύω μόνη μου. Εάν καταφέρουμε να βρούμε κάποιον να μας ενοικιάσει ένα διαμέρισμα τότε η Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού του Δήμου θα πληρώνει το ενοίκιο ή το μεγαλύτερο μέρος του», είπε, δείχνοντας το έγγραφο που τους είχε παραχωρήσει η Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού του Δήμου της Νέας Υόρκης.

«Οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν πρόκειται να πέσουμε βάρος σε κανέναν και κανένας δεν πρόκειται να χάσει το ενοίκιο, διότι θα το πληρώνει η πολιτεία για τον γιο μου διότι είναι φορέας του ιού HIV και εγώ θα είμαι η βοηθός του (caregiver)», επεσήμανε.

Τα μάτια της βούρκωσαν και ξέσπασε σε λυγμούς.

«Δεν ντρέπομαι για όσα συνέβησαν στην ζωή μου. Είμαι αποφασισμένη να ανοίξω την καρδιά μου και να σας περιγράψω το δράμα μου και του γιου μου όχι για συμπόνοια και ελεημοσύνη, αλλά για να ανοίξω τη συζήτηση για να βοηθήσω και άλλες οικογένειες των οποίων τα παιδιά είναι ομοφυλοφιλικά ή διεμφυλικά», τόνισε.

Και συνέχισε: «Οι Ελληνίδες, σαν γυναίκες και σαν μανάδες, έχουν πολλά βιώματα στις οικογένειές τους, αλλά σκύβουν το κεφάλι και προσπαθούν να κρύψουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι που την αποκτάς στη ζωή, αλλά έτσι γεννιέσαι. Οταν ο γιος μου ήταν τριών με τεσσάρων ετών το αντιλήφθηκα, το πάλεψα, αλλά το αποδέχτηκα. Αν αγαπάς το παιδί σου το αποδέχεσαι».

Οσα ακολούθησαν στη ζωή της μας είπε ότι ήταν ακόμη πιο τραγικά, καθώς την προηγούμενη δεκαετία κλήθηκε να αντιμετωπίσει την ίδια χρονιά τον ιό του HIV του γιου της και τον δικό της καρκίνο.

Βέρα Θεσσαλονικιά

Είναι βέρα Θεσσαλονικιά. Γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 1949. Ο πατέρας της Κωνσταντίνος Μπαλτάς πέθανε νωρίς, ενώ η μητέρα της Σωτηρία είναι 89 ετών και ζει στη Βιρτζίνια. Μεγάλωσε με τον πατριό, ο οποίος την κακοποιούσε.

«Εγώ έχω περάσει πολλά στη ζωή μου. Η μητέρα μου ήταν παντρεμένη με τον πατριό μου ο οποίος με κακοποιούσε. Το έλεγα στην μητέρα μου, αλλά αυτή δεν το είχε παραδεχτεί ποτέ. Εμεινε μαζί του παντρεμένη για 52 χρόνια και αυτό με τρέλαινε. Εξάλλου, για να ξεφύγω από τον πατριό μου υποχρεώθηκα να παντρευτώ με προξενιό. Για να ξεφύγω από την κακοποίηση οδηγήθηκα σε αυτό τον γάμο», τόνισε.

Παντρεύτηκε στην Ελλάδα σε ηλικία 18 ετών με τον Αναστάσιο Τρανίδη και το 1969 απέκτησαν έναν γιο, τον Δημήτρη, αλλά ο συζυγικός βίος ήταν σύντομος.

«Η γιαγιά μου και οι αδελφές της μητέρας μου ήταν στην Αμερική στο Ρόνοξ Βιρτζίνιας, όπου είχαν εστιατόριο. Ηρθε η μητέρα μου πρώτα με τον ετεροθαλή αδελφό μου Αναστάσιο Αγγελίδη που πέθανε προ δώδεκα ετών. Αυτοί ήρθαν το 1966 και εγώ ήρθα στις 21 Ιανουαρίου του 1972 μόνη μου, διότι ο σύζυγός μου δεν μου επέτρεψε να πάρω τον γιο μου μαζί. Σε έξι μήνες μού τηλεφώνησε να πάω να πάρω το παιδί, διότι αυτός δεν μπορούσε να το αναθρέψει. Πήγα και πήρα τον Δημήτρη και μείναμε στο Ρόνοξ όπου έκανα δύο-τρεις δουλειές», ανέφερε.

Και συμπλήρωσε: «Δεν ήμασταν πλούσιοι, αλλά ήμασταν σε καλή οικονομική κατάσταση. Το 1982 πήγα στην Ελλάδα, βρήκα μια κοπέλα και την έφερα μαζί μου. Πρόκειται για την Σμαραγδή Ζυμαράκη, η οποία παντρεύτηκε με τον αδελφό μου και οικειοποιήθηκε όλη την περιουσία της μητέρας μου στη Θεσσαλονίκη. Ο αδελφός μου πέθανε νέος σε ηλικία 52 ετών από καρκίνο στο κεφάλι».

Το 1985 ήρθε στη Νέα Υόρκη. Διέμενε στην Αστόρια και εργαζόταν ως κομμώτρια σε κομμωτήριο της Λεωφόρου Μάντισον στο Upper East Side του Μανχάταν.

Λέμφωμα

Το 2006, την ίδια χρονιά που πέθανε ο αδελφός της διαγνώστηκε με λέμφωμα και υποβλήθηκε σε δύο διαδοχικές μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών το 2007 και το 2008. «Ημουν σχεδόν τελειωμένη και με έχουν κοινωνήσει μερικές φορές. Ημουν τυχερή διότι βρέθηκε ένας Τούρκος από τη Γερμανία ο οποίος ήταν 100% συμβατός δότης και μου έσωσε την ζωή. Ημουν 56 ετών όταν αρρώστησα.
Η μεταμόσχευση έγινε στο Νοσοκομείο Mount Sinai (Μάουντ Σάιναϊ). Ο δότης διαμένει στη Γερμανία, είναι τουρκικής καταγωγής και λέγεται Μουσταφά Μπουρλόγλου. Δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ, παρά μόνο μέσω του Facebook», ανέφερε, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη για τον σωτήρα της.

Ερωτηθείσα για την κατάσταση της υγείας της, είπε ότι κάθε έξι μήνες παρακολουθείται από γιατρούς και τα τελευταία οκτώ χρόνια είναι καλά.

Ο Δημήτρης

Ο Δημήτρης πήγε για σπουδές στο Πανεπιστήμιο UCLA στον Καλιφόρνια, αλλά δεν κατάφερε να το τελειώσει, διότι εθίστηκε στα ναρκωτικά. Οπως εξήγησε, «ο Δημήτρης άρχισε να εμφανίζει παράξενη συμπεριφορά και όταν ήταν μικρός είχα αντιληφθεί ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Επειδή ήμουν απασχολημένη με το θέμα της ομοφυλοφιλίας και προσπαθούσα να τον βοηθήσω σ’ αυτό το θέμα δεν αντιλήφθηκα ότι είχε μπλέξει και με τα ναρκωτικά.

»Αυτός μετά από πολλά χρόνια εκμυστηρεύτηκε ότι άρχισε να παίρνει ναρκωτικά σε ηλικία 13 ετών και εγώ είχα μεσάνυχτα μέχρι τα 21 του χρόνια, όταν ανασήκωσε τα μανίκια και μου είπε: ‘Μητέρα, είμαι ναρκομανής’. Τον πήρα και πήγαμε στο Κέντρο Απεξάρτησης ‘ΚΕΘΕΑ – ΙΘΑΚΗ’ στην περιοχή Σίνδο Θεσσαλονίκης όπου παρέμεινε δύο μήνες και επέστρεψε στην Αμερική. Παρέμεινε καθαρός για μια περίπου δεκαετία.

Τα ναρκωτικά είναι διάβολος μεταμορφωμένος. Πέρασα και καρκίνο και μπορώ να σας πω ότι δεν υπάρχει χειρότερη ασθένεια από τα ναρκωτικά, διότι δεν μπορείς να την ελέγξεις. Είχε πάει και εδώ σε διάφορα Κέντρα Απεξάρτησης και εδώ και τρεις μήνες είναι καθαρός».

«Ο Δημήτρης -συνέχισε η κ. Μπαλτά- είναι 48 ετών. Ηταν διάσημος κομμωτής στη Λεωφόρο Μάντισον και παράτησε την καριέρα του λόγω των ναρκωτικών, εξάλλου γι’ αυτό έγινε και η έξωση από το διαμέρισμα. Διαμέναμε στην Αστόρια τα δέκα οκτώ τελευταία χρόνια. Χρωστούσαμε $12.000 σε ενοίκια διότι λόγω της κοκαϊνης ο γιος μου τα τίναξε όλα στον αέρα. Αναγκάστηκαν οι άνθρωποι να μας κάνουν έξωση και δεν κρατάω κακία σε κανέναν». Παράλληλα, είπε ότι είχε παντρευτεί με έναν Αμερικανό, τον David Laing, εξ ου και το επώνυμό της.

«Ημουν 24 ετών όταν τον παντρεύτηκα, αλλά δεν ήξερα ότι ήταν αλκοολικός. Μετά από μερικούς μήνες έφυγε με μια άλλη που ήταν και εκείνη αλκοολική. Αφησε ένα γράμμα και εξαφανίστηκε», τόνισε.

Ερωτηθείσα για τη συμπεριφορά του δεύτερου συζύγου της, είπε ότι ήταν Αμερικανός στη συμπεριφορά του. Μόλις λάμβανε τα χρήματα εξαφανιζόταν και γύριζε μετά από μέρες. «Ημασταν δύο διαφορετικοί κόσμοι. Εγώ ήμουν νέα και ήθελα να αποκτήσω οικογένεια μαζί του, αλλά αυτός ήταν αλκοολικός. Το αντιλήφθηκα και δεν έμεινα έγκυος, γιατί δεν θα μπορούσα να μεγαλώσω μόνη και δεύτερο παιδί. Ημουν δυναμική γυναίκα και παλεύω τα πάντα μόνη μου, δεν είμαι μοιρολατρική», ανέφερε.

Εν τω μεταξύ, ο γιος της άλλαξε το όνομά του και το γράφει River Lloyd. Για τη συμπεριφορά του Δημήτρη, μας είπε ότι τώρα που είναι καθαρός της συμπεριφέρεται καλά.

«Βέβαια με θεωρεί υπεύθυνη για όλα τα στραβά της ζωής του και πιστεύει πως εγώ τον έσπρωξα στα ναρκωτικά. Είναι δύσκολο να παραδεχτεί τα σφάλματά του και προσπαθεί να τα φορτώσει στους άλλους. Ο Δημήτρης δεν γνώρισε πατέρα και για ό,τι κακό του έχει συμβεί στη ζωή προσπαθεί να ενοχοποιήσει εμένα, αλλά εγώ τα παραβλέπω, διότι ο Δημήτρης είναι ο μόνος που έχω σε τούτη τη ζωή. Ακόμη και τώρα στα 48 του χρόνια αναζητεί να μάθει ποιος είναι. Εχει κάνει χρήση ναρκωτικών για πολλά χρόνια, αλλά τώρα ο ψυχίατρός του δεν του βρίσκει τίποτε. Τώρα θέλει να ξαναγυρίσει στο πραγματικό του όνομα στο Δημήτρης Τρανίδης», είπε.

Η έξωση

Είχαμε ενάμιση χρόνο και χρωστούσαμε δώδεκα χιλιάδες δολάρια και το καλοκαίρι μάς έκαναν έξωση. Βρέθηκε όμως μια οργάνωση η οποία λέγεται HIV/AIDS Services Administration (HASA) και επειδή ο Δημήτρης ήταν φορέας του ιού HIV μας βοήθησαν.

«Ο Δημήτρης είναι θετικός φορέας του AIDS τα τελευταία 7-8 χρόνια και παίρνει μόνο δύο φάρμακα και δεν διατρέχει κανέναν κίνδυνο. Είναι σε σταθερή κατάσταση και μπορεί να κατοικήσει οπουδήποτε», πρόσθεσε. Ο Δημήτρης, όπως επεσήμανε, είναι ομοφυλόφιλος. Είχε δύο σχέσεις, η μία κράτησε τέσσερα χρόνια και η άλλη δύο, αλλά τώρα δεν είναι σε καμιά σχέση.

Ερωτηθείσα εάν έχει φίλες, είπε ότι «είχα, αλλά έχω διακόψει τις σχέσεις από τότε που ήρθαμε εδώ διότι δεν έχω διάθεση να μιλήσω σε κανέναν».

Ο γιος της φεύγει το πρωί στις 6:30 π.μ. πηγαίνει στο Γυμναστήριο, στους γιατρούς του και στα προγράμματα του «Νarcotics Αnonymous» τα οποία βοηθούν όσους έχουν αποτοξινωθεί να μην ξαναπέσουν σε ναρκωτικά.

Η Πηνελόπη (Πένυ) Μπαλτά – Laing, ενώ ευχαριστεί τον δημοσιογράφο Δημήτρη Τσάκα. Φωτογραφία: «Εθνικός Κήρυξ» – Κώστας Μπέη.Για τη συμπεριφορά του γιου της, είπε ότι «δεν ήταν ποτέ βίαιος και το μόνο που κατάφερε να κάνει είναι να καταστρέψει τον εαυτό του, αλλά Δόξα Σοι ο Θεός τώρα είναι καλά και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του. Κατέστρεψε ψυχολογικά και εμένα, αλλά ο εγωισμός του δεν του επιτρέπει να καταλάβει.

»Απέκτησα τον Δημήτρη πολύ μικρή και τον είχα σαν φιλαράκι. Δεν ήμουν αυστηρή ως μάνα, διότι δεν ήθελα να περάσει το παιδί μου αυτά που περνούσα εγώ. Ηθελα να του δώσω ελευθερία, να περνάει καλά και να είμαστε δυο φίλοι και από ό,τι φαίνεται τα έκανα μούσκεμα», συμπλήρωσε.

Ερωτηθείσα εάν υπάρχουν πολλές άλλες Ελληνοαμερικανίδες μανάδες που βρίσκονται αντιμέτωπες με τέτοιου είδους προβλήματα, απάντησε: «Πιστεύω πως ναι. Υπάρχουν, αλλά προσπαθούν να κρύψουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Εγώ ποτέ μου δεν έκρυψα τίποτε και δεν ντρέπομαι για τον Γολγοθά της ζωής μου».

Κληθείσα να δώσει μια συμβουλή σε μια νεαρή κοπέλα που θέλει να γίνει μάνα υπογράμμισε πως «θα της έλεγα τα ίδια χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, αλλά είμαι βέβαιη ότι δεν θα με άκουγε, διότι όλα όσα συνέβησαν στη ζωή μου μοιάζουν σαν φαντασία».