Οχι, δεν εκπλήσσει τίποτε πλέον από τα καμώματα του Ισλαμιστή προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, από τα όσα βέβηλα και ανίερα απεργάζεται σε βάρος των ιερών και των οσίων, των σεμνωμάτων της Ορθοδοξίας και του Γένους. Τελευταίο του χτύπημα η ιερή και ιστορική Μονή της Χώρας με τα μοναδικά και αμίμητης τέχνης και πολύτιμης αξίας ψηφιδωτά της.

Με εντολή του μεταποιείται κι αυτό το ιερό παλλάδιο της Ορθοδοξίας σε τζαμί για να προσεύχονται τάχα οι  γηγενείς κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης λες κι έχει έλλειψη από τζαμιά η Πόλη αφού κάθε πεντακόσια μέτρα υπάρχει κι ένα τζαμί, κι ένας μιναρές πάνω από τον οποίον πολλές φορές την ημέρα κραυγάζει ο μουεζίνης καλώντας σε προσευχή.  Κι όμως, από τον Μάιο κι αυτό το ιερό σκήνωμα και προσκύνημα του Γένους μας θα λειτουργεί ως ισλαμικό τέμενος, όπως και η μεγάλη εκκλησιά του γένους, η Αγιά Σοφιά μεταποιήθηκε σε τζαμί.

Αξιώθηκα να επισκεφθώ τη Μονή της χώρας 39 φορές, όσες και οι φορές που έχω επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη, την εποχή που πήγαινα συχνά όταν Πατριάρχης ήταν ο απλός, ο ταπεινός, ο άγιος Πατέρας και Πατριάρχης της Εκκλησίας και του Γένους, ο Δημήτριος, με τη σταυροαναστάσιμη μορφή και ψυχή, που προκαλούσε δέος σε όλους, μικρούς και μεγάλους. Σε βασιλείς και ηγεμόνες, σε προέδρους και πρωθυπουργούς κρατών, οι οποίοι αισθάνονταν πως ενώπιόν τους είχαν έναν άνθρωπο του Θεού, ο οποίος μιλούσε και έλεγε τόσα πολλά με την έκφραση της αγάπης του και την ιερή του σιωπή.

Κάθε φορά που επισκεπτόμουν τη Μονή της Χώρας στεκόμουν προσευχητά στον πρόναο τηρώντας την ψηφιδωτή εικόνα του Χριστού με την επιγραφή «Ιησούς Χριστός, η Χώρα των Ζώντων». Τον κοίταζα και με κοιτούσε μ’ εκείνα τα θεϊκά εκφραστικά του μάτια. Κι έπειτα προχωρούσα στο δεξιό κλίτος και κοίταζα το ψηφιδωτό της Παναγίας Μητέρας του, με την επιγραφή, «Μήτηρ Θεού, η Χώρα του Αχωρήτου» και μονολογούσα καθ’ αυτόν πόση σοφία και θησαυρό νοημάτων και μηνυμάτων περιέχουν αυτές οι δυο επιγραφές!

Και τώρα βασανίζομαι με τη σκέψη και την ερώτηση, πού είναι να ξεσηκωθεί ο Ελληνισμός και ο Ορθόδοξος Κόσμος από παντού και να πει στον βέβηλο Τούρκο κατακτητή, «ουκ έξεστιν σοι», δηλαδή δεν σου ανήκει η Μονή της Χώρας κι η Αγιά Σοφιά; Πού είναι;