Απευθυνόμενος στους πιστούς ο κ. Νεκτάριος αφορμήθηκε από τον λόγο του Χριστού ότι όποιος πιστέψει σ’  Αυτόν θα λάβει την χάρη των ποταμών του Αγίου Πνεύματος ως ύδωρ ζων. Ο άνθρωπος θα λάβει παράκληση στην ζωή του, παρηγορία την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η πίστη. Ο λαός, ακούγοντας τα λόγια αυτά, αποδέχτηκε τον Χριστό. Οι άρχοντες όμως, η ελίτ εκείνης της εποχής, τον αρνήθηκαν και επέκριναν τον λαό. Παρερμήνευσαν την καταγωγή του Χριστού θεωρώντας ότι έπρεπε να κατάγεται από την Βηθλεέμ και εκείνοι νόμισαν ότι είχε γεννηθεί στην Γαλιλαία. Όμως ο Χριστός είχε γεννηθεί στην Βηθλεέμ. Η ελίτ εκείνης της εποχής όμως επέμεινε στην παρερμηνεία. Ο μόνος που αντιτάχθηκε ήταν ο κρυφός μαθητής του Χριστού, ο Νικόδημος, ο οποίος ζήτησε από τους θρησκευτικούς άρχοντες να μην καταδικάζουν κάποιον πριν τον ακούσουν. Εκείνοι όμως δεν συμφώνησαν.

Ο Χριστός είναι το φως μας. Για να τον προσεγγίσει κάποιος πρέπει να πορεύεται με πίστη και αγάπη, για να μπορεί να λάβει την γνώση της αλήθειας διά του Αγίου Πνεύματος στην ζωή της Εκκλησίας. Τα πάντα μας τα χορηγεί το Άγιο Πνεύμα. Φωτίζει κάθε σκοτάδι. Μας δίνει την δύναμη να αντέχουμε στα σκοτάδια κάθε εποχής, ιδίως στην άρνηση του προσώπου του Χριστού από κάθε ελίτ.  

Ο Χριστός όμως είναι σημείον αντιλεγόμενον. Και παραμένει. Χωρίζει τους ανθρώπους σε εκείνους που τον αναγνωρίζουν και τον πιστεύουν και σε εκείνους που τον μάχονται, ακόμη κι αν έχουν ακούσει την διδασκαλία του.

Ο Χριστός όμως αποκαλύπτει και την απιστία της άρχουσας κοινωνίας, της ελίτ της κάθε εξουσίας και γι’  αυτό κυρίως ο λαός πιστεύει σ’  Αυτόν. Η ελίτ κάθε εποχής θεοποιεί τον εαυτό της και κατεξουσιάζει τους ανθρώπους και τον λαό.

Στις ανακατατάξεις των καιρών και της κοινωνίας μας, οπότε και επιχειρείται η αλλοίωση της πίστης και της αφοσίωσης του λαού μας στον Θεό, ας μη φοβηθούμε αλλά ας κρατήσουμε τον Χριστό ως φως, διά της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος και της μετοχής μας στην Εκκλησία, της οποίας την γενέθλιο ημέρα εορτάζουμε κατά την  Πεντηκοστή.